μασχάλη
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
μασχάλη
Structure:
μασχαλ
(Stem)
+
η
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐδ’ ἐντυχὼν ἐν τἀγορᾷ πρόσεισί σοι βαδίζων Κρατῖνοσ ἀεὶ κεκαρμένοσ μοιχὸν μιᾷ μαχαίρᾳ, ὁ περιπόνηροσ Ἀρτέμων, ὁ ταχὺσ ἄγαν τὴν μουσικήν, ὄζων κακὸν τῶν μασχαλῶν πατρὸσ Τραγασαίου· (Aristophanes, Acharnians, Choral, strophe 31)
- τοὺσ δὲ Ῥοδίουσ ἐκάλει λευκοὺσ Κυρηναίουσ καὶ μνηστήρων πόλιν, τὴν δ’ Ἡράκλειαν Ἀνδροκόρινθον καὶ τὸ Βυζάντιον μασχάλην τῆσ Ἑλλάδοσ, τοὺσ δὲ Λευκαδίουσ ἑώλουσ Κορινθίουσ, τοὺσ δ’ Ἀμβρακιώτασ Μεμβρακιώτασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 444)
- καὶ καθάπερ αἱ τῶν μασχαλῶν ψηλαφήσεισ οὐκ ἴδιον οὐδὲ πρᾶον οὐδ’ ἵλεων γέλωτα τῇ ψυχῇ παρέχουσιν ἀλλ’ ἐοικότα σπασμῷ καὶ χαλεπόν, οὕτω πάλιν ὅσασ τὸ σῶμα νυττόμενον ὑπὸ τῆσ ψυχῆσ ἡδονὰσ ἴσχει καὶ ταραττόμενον, ἐκστατικαὶ καὶ ταρακτικαὶ αὗται καὶ ἀλλότριαι τῆσ φύσεώσ εἰσιν. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 7 4:1)
- ὅταν δ’ ἀνῶσιν, ἐκπεσὼν ὁ λίθοσ ταχὺ διήγειρε τὴν προεμένην ὥστε μὴ πάνυ θαυμάζειν τοῦ Ἡρακλέουσ, εἰ τόξα μασχάλῃ ὑποθεὶσ καὶ κραταιῷ περιβαλὼν βραχίονι, εὕδει πιέζων χειρὶ δεξιᾷ ξύλον· (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 10 21:3)
- χέλυν δ’ ὑπὸ μασχάλῃ εἶχε. (Anonymous, Homeric Hymns, 25:8)
- Δεῖ δὲ ἐσ τὸ κοῖλον τῆσ μασχάλησ ἐνθεῖναι στρογγύλον τι ἐναρμόσσον‧ ἐπιτηδειόταται δὲ αἱ πάνυ σμικραὶ σφαῖραι καὶ σκληραὶ, οἱαῖ ἐκ τῶν πολλῶν σκυτέων Ῥάπτονται‧ ἢν γὰρ μή τι τοιοῦτον ἐγκέηται, οὐ δύναται ἡ πτέρνη ἐξικνέεσθαι πρὸσ τὴν κεφαλὴν τοῦ βραχίονοσ‧ κατατεινομένησ γὰρ τῆσ χειρὸσ, κοιλαίνεται ἡ μασχάλη‧ οἱ γὰρ τένοντεσ οἱ ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῆσ μασχάλησ, ἀντισφίγγοντεσ, ἐναντίοι εἰσίν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 3.2)
- Κρατίστη μέντοι πασέων τῶν ἐμβολέων ἡ τοιήδε‧ ξύλον χρὴ εἶναι, πλάτοσ μὲν ὡσ πενταδάκτυλον, ἢ τετραδάκτυλον τὸ ἐπίπαν, πάχοσ δὲ ὡσ διδάκτυλον, ἢ καὶ λεπτότερον, μῆκοσ δὲ δίπηχυ, ἢ ὀλίγῳ ἔλασσον‧ ἔστω δὲ ἐπὶ θάτερα τὸ ἄκρον περιφερὲσ καὶ στενότατον ταύτῃ καὶ λεπτότατον‧ ἄμβην δὲ ἐχέτω, σμικρὸν ὑπερέχουσαν, ἐπὶ τῷ ὑστάτῳ τοῦ περιφερέοσ, ἐν τῷ μέρεϊ, μὴ τῷ πρὸσ τὰσ πλευρὰσ, ἀλλὰ τῷ πρὸσ τὴν κεφαλὴν τοῦ βραχίονοσ ἔχοντι, ὡσ ὑφαρμόσειε τῇ μασχάλῃ παρὰ τὰσ πλευρὰσ ὑπὸ τὴν κεφαλὴν τοῦ βραχίονοσ ὑποτιθέμενον‧ ὀθονίῳ δὲ ἢ ταινίῃ μαλθακῇ κατακεκολλήσθω ἄκρον τὸ ξύλον, ὅκωσ προσηνέστερον ἐῄ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 7.1)
- Ἀτὰρ καὶ ἐν τῇ μασχάλῃ ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ φαίνεται ἐγκειμένη πολλῷ μᾶλλον τοῦ ἐκπεπτωκότοσ ἢ τοῦ ὑγιέοσ‧ τοῦτο δὲ, ἄνωθεν κατὰ τὴν ἐπωμίδα κοῖλον φαίνεται τὸ χωρίον, καὶ τὸ τοῦ ἀκρωμίου ὀστέον ἐξέχον φαίνεται, ἅτε ὑποδεδυκότοσ τοῦ ἄρθρου ἐσ τὸ κάτω χωρίον‧ παραξύνεσιν μὴν καὶ ἐν τούτῳ ἔχει τινὰ, ἀλλ’ ὕστερον περὶ αὐτοῦ γεγράψεται, ἄξιον γὰρ γραφῆσ ἐστιν‧ τοῦτο δὲ, τοῦ ἐκπεπτωκότοσ ὁ ἀγκὼν φαίνεται ἀφεστεὼσ μᾶλλον ἀπὸ τῶν πλευρέων, ἢ τοῦ ἑτέρου‧ εἰ μέντοι τισ προσαναγκάζοι, προσάγεται μὲν, ἐπιπόνωσ δέ‧ τοῦτο δὲ, ἄνω τὴν χεῖρα ἆραι εὐθεῖαν παρὰ τὸ οὖσ, ἐκτεταμένου τοῦ ἀγκῶνοσ, οὐ μάλα δύνανται, ὥσπερ τὴν ὑγιέα, οὐδὲ παράγειν ἔνθα καὶ ἔνθα ὁμοίωσ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 10.3)