Ancient Greek-English Dictionary Language

κύριος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: κύριος κυρίᾱ κύριον

Structure: κυρι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ku=ros

Sense

  1. (of people): ruling, governing, having power
  2. (of things): decisive, critical, authorized, valid, legal, entitled
  3. (of times): fixed, set, appointed
  4. (of language): literal
  5. main, major, primary, principal

Examples

  • καὶ ἐξέλεξε Βακχίδησ τοὺσ ἀσεβεῖσ ἄνδρασ καὶ κατέστησεν αὐτοὺσ κυρίουσ τῆσ χώρασ. (Septuagint, Liber Maccabees I 9:25)
  • καὶ συντάξεισ αὐτοῖσ πρὸσ τοὺσ κυρίουσ αὐτῶν εἰπεῖν. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ. οὕτωσ ἐρεῖτε πρὸσ τοὺσ κυρίουσ ὑμῶν. (Septuagint, Liber Ieremiae 34:3)
  • "οὐ γὰρ δὴ ἐντρυφᾶν σοι δοτέον τοῖσ νόμοισ οὐδὲ πρὸσ τὰσ σὰσ μεταβολὰσ συνάγεσθαι τὰ δικαστήρια, οὐδὲ ἄρτι μὲν λύεσθαι ἄρτι δὲ κυρίουσ εἶναι τοὺσ νόμουσ καὶ τοὺσ δικαστὰσ καθῆσθαι μάρτυρασ, μᾶλλον δὲ ὑπηρέτασ, τῶν σοὶ δοκούντων, ὁτὲ μὲν κολάζοντασ ὁτὲ δὲ διαλλάττοντασ, ὁπόταν σοι δοκῇ. (Lucian, Abdicatus, (no name) 10:6)
  • καὶ τοῖσ μὲν πρὸσ ἄλλο τι τῶν ἀγαθῶν ἀπλήστωσ διακειμένοισ ἀχθόμεθα, τοὺσ δὲ τιμὴν μείζω τῆσ ὑπαρχούσησ ἀπὶ κτωμένουσ ἐπαινοῦμεν, καὶ ὅτι τῶν μὲν ἄλλων, ἐφ’ οἷσ εἰσιν ἀνθρώπιναι σπουδαί, πλούτου καὶ ἀρχῆσ καὶ δυναστείασ, πολλάκισ τοὺσ ἐχθροὺσ συμβαίνει γίγνεσθαι κυρίουσ, τῆσ δὲ ἀρετῆσ καὶ τῆσ παρὰ τοῖσ πλήθεσιν εὐνοίασ τοὺσ οἰκείουσ ἑκάστου κληρονομεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 6 2:1)

Synonyms

  1. main

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION