ἔτι δ’ οὐδὲ τοῖσ μὴ ἔχουσιν· οὐδὲν γὰρ διοίσει αὐτοὺσ ἔχειν ἢ ἄλλοισ ἔχουσι πείθεσθαι, ἱκανῶσ τ’ ἔχοι ἂν ἡμῖν ὥσπερ καὶ περὶ τὴν ὑγίειαν· βουλόμενοι γὰρ ὑγιαίνειν ὅμωσ οὐ μανθάνομεν ἰατρικήν. πρὸσ δὲ τούτοισ ἄτοπον ἂν εἶναι δόξειεν, εἰ χείρων τῆσ σοφίασ οὖσα κυριωτέρα αὐτῆσ ἔσται·
