Ancient Greek-English Dictionary Language

κυνικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: κυνικός κυνική κυνικόν

Structure: κυνικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ku/wn

Sense

  1. doglike

Examples

  • χθὲσ δὲ καὶ πρῴην ἄλλοσ τισ τὴν Πρωτέωσ τοῦ Κυνικοῦ βακτηρίαν, ἣν καταθέμενοσ ἥλατο εἰσ τὸ πῦρ, ταλάντου κἀκεῖνοσ ἐπρίατο, καὶ ἔχει μὲν τὸ κειμήλιον τοῦτο καὶ δείκνυσιν ὡσ Τεγεᾶται τοῦ Καλυδωνίου ὑὸσ ^ τὸ δέρμα καὶ Θηβαῖοι τὰ ὀστᾶ τοῦ Γηρυόνου καὶ Μεμφῖται τῆσ Ἴσιδοσ τοὺσ πλοκάμουσ· (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 14:1)
  • κυνικοῦ δέ τινοσ ἐπὶ λίθον ἀναβάντοσ καὶ αὐτὸ τοῦτο κατηγοροῦντοσ αὐτοῦ καὶ εἰσ κιναιδίαν διαβάλλοντοσ, ἀγανακτήσασ καὶ κατασπασθῆναι τὸν Κυνικὸν κελεύσασ ἔμελλεν ἢ ξύλοισ συντρίψειν ἢ καὶ φυγῇ ζημιώσειν ἀλλ’ ὅ γε Δημῶναξ παρατυχὼν παρῃτεῖτο συγγνώμην ἔχειν αὐτῷ κατά τινα πάτριον τοῖσ Κυνικοῖσ παρρησίαν θρασυνομένῳ. (Lucian, (no name) 50:3)
  • ἐγὼ δὲ ἐπεὶ τάχιστα εἰσ τὴν Ἦλιν ἀφικόμην, διὰ τοῦ γυμνασίου ἀνιὼν ἐπήκουον ἅμα Κυνικοῦ τινοσ μεγάλῃ καὶ τραχείᾳ τῇ φωνῇ τὰ συνήθη ταῦτα καὶ ἐκ τριόδου τὴν ἀρετὴν ἐπιβοωμένου καὶ ἅπασιν ἁπαξαπλῶσ λοιδορουμένου. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 4:3)
  • εἰπόντοσ τινὸσ κυνικοῦ τρίποδα τὴν τράπεζαν δυσχεραίνει ὁ παρὰ τῷ σοφιστῇ Οὐλπιανὸσ καὶ λέγει· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 324)
  • πράῳ λόγῳ καὶ φιλοσόφῳ κενὸν ἀποδείξασ ὕλαγμα τὴν τοῦ κυνικοῦ βλασφημίαν. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 6 4:9)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION