Sense

1. shameless, unabashed

Examples

• οὔτε δὴ τούτουσ περιοπτέον οὕτωσ ἀσθενῶσ ἔχοντασ οὔτ’ αὖ πάλιν ἐκείνην ἐπαινετέον τὴν ἄτρεπτον καὶ ἀτενῆ διάθεσιν, ἐν δὲ τὸ θαρσαλέον τε καὶ ἐμμανὲσ ὅππη ὀρούσαι φαίνετ’ Ἀναξάρχου κύνεον μένοσ· (Plutarch, De vitioso pudore, section 21)
• φαίνετ’ Ἀναξάρχου κύνεον μένοσ ὃσ ῥα καὶ εἰδώσ, ὡσ φάσαν, ἄθλιοσ ἔσκε, φύσισ δέ μιν ἔμπαλιν ἦγεν ἡδονοπλήξ, ἣν πλεῖστοι ὑποτρείουσι σοφιστῶν. (Plutarch, De virtute morali, section 6 32:1)
• πλάγιοσ δ’ ὁ ἀκρατήσ, οἱο͂ν ἐξαναφέρειν γλιχόμενοσ καὶ διωθεῖσθαι τὸ πάθοσ, ὑποσύρεται καὶ περιπίπτει περὶ τὸ αἰσχρόν ὡσ Ἀνάξαρχον ἐσίλλαινε Τίμων ἐν δὲ τὸ θαρσαλέον τε καὶ ἐμμενὲσ ὅππη ὀρούσαι φαίνετ’ Ἀναξάρχου κύνεον μένοσ· (Plutarch, De virtute morali, section 6 10:3)
• ἔμπα γε μὴν θεμένη κύνεον κέαρ, οὐκέτ’ ἄνευθεν αὐτοκασιγνήτησ πειρήσομαι, εἴ κέ μ’ ἀέθλῳ χραισμεῖν ἀντιάσῃσιν, ἐπὶ σφετέροισ ἀχέουσα παισί· (Apollodorus, Argonautica, book 3 11:20)
• ἀμφὶ δ’ ἄρ’ ἄλλαι δμῳαὶ Ὀδυσσῆοσ ταλασίφρονοσ ἠγερέθοντο, καὶ κύνεον ἀγαπαζόμεναι κεφαλήν τε καὶ ὤμουσ. (Homer, Odyssey, Book 17 5:2)
• ἐν δὲ θέμεν κύνεόν τε νόον καὶ ἐπίκλοπον ἦθοσ Ἑρμείην ἤνωγε, διάκτορον Ἀργεϊφόντην. (Hesiod, Works and Days, Book WD 10:6)

Similar forms

• κύνες (221)
• κυνέην (27)
• κυνέῃ (8)
• κύνεον (7)
• κυνέας (7)
• κύνεσσιν (6)
• κυνέης (5)
• Κυνέγειρε (3)
• κύνεσσι (3)
• κυνέη (3)
• κύνειος (2)
• Κυνέου (2)
• κύνε (2)
• Κυνεγείρῳ (1)
• κυνεῖν (1)
• κυνέοντι (1)
• κυνέαν (1)
• κυνέῃσιν (1)
• κύνεοι (1)
• κύνεια (1)
• κυνέα (1)
• κυνείων (1)
• κύνειον (1)
• κύνεός (1)
• κύνει (1)
• κύνεόν (1)
• κυνεῖς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.