Sense

1. a striking, smiting
2. a tapping, deception, cheatery
3. a playing on a stringed instrument

Examples

• αἵπερ γνώμην καὶ διάλεξιν καὶ νοῦν ἡμῖν παρέχουσιν καὶ τερατείαν καὶ περίλεξιν καὶ κροῦσιν καὶ κατάληψιν. (Aristophanes, Clouds, Parodos, anapests4)
• καὶ Κρητικαὶ πέλται καὶ Θρᾴκια γέρρα καὶ φαρέτραι μετὰ ἱππικῶν ἀναμεμιγμέναι χαλινῶν, καὶ ξίφη γυμνὰ διὰ τούτων παρανίσχοντα καὶ σάρισαι παραπεπηγυῖαι, σύμμετρον ἐχόντων χάλασμα τῶν ὅπλων, ὥστε τήν πρὸς ἄλληλα κροῦσιν ἐν τῷ διαφέρεσθαι τραχὺ καὶ φοβερὸν ὑπηχεῖν, καὶ μηδὲ νενικημένων ἄφοβον εἶναι τήν ὄψιν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 32 4:1)
• τὸ δ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τῶν ῥυθμῶν γινόμενον ἐθεασάμην, ἅμα πάντας ἀγανακτοῦντας καὶ δυσαρεστουμένους, ὅτε τις ἢ κροῦσιν ἢ κίνησιν ἢ μορφὴν ἐν ἀσυμμέτροις ποιήσαιτο χρόνοις καὶ τοὺς ῥυθμοὺς ἀφανίσειεν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1117)
• περὶ τοὺς ὀδόντας τε γὰρ ἡ κροῦσις τοῦ πνεύματος γίνεται μικρὸν ἀνοιγομένου τοῦ στόματος καὶ οὐκ ἐπιλαμπρυνόντων τῶν χειλῶν τὸν ἦχον. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1430)
• αὐτίκα οἱ κιθαρίζειν τε καὶ ψάλλειν καὶ αὐλεῖν ἄκρως εἰδότες ὅταν κρούσεως ἀκούσωσιν ἀσυνήθους, οὐ πολλὰ πραγματευθέντες ἀπαριθμοῦσιν αὐτὴν εὐθὺς ἐπὶ τῶν ὀργάνων ἅμα νοήσει: (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2574)

Similar forms

• κροῦσιν (10)
• κρούσας (9)
• κρούσεις (3)
• κρούσω (3)
• κρούσασθαι (2)
• κρούσαντες (2)
• κρούσῃς (2)
• κρούσεως (2)
• κροῦσαι (2)
• κρούσει (2)
• κρούσαντος (2)
• κρούσματα (2)
• κρους (1)
• κροῦσίν (1)
• κρουστέον (1)
• κροῦσον (1)
• Κρουσαῖοι (1)
• κρούσμασιν (1)
• κρουσθῶσι (1)
• κρούσαντα (1)
• κρουσμάτων (1)
• κροῦσις (1)
• κρουστικός (1)
• Κρουσίδι (1)
• κρουσθεῖσα (1)
• Κρουσαῖον (1)
• κρούσεων? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.