Sense

1. a striking, smiting
2. a tapping, deception, cheatery
3. a playing on a stringed instrument

Examples

• αἵπερ γνώμην καὶ διάλεξιν καὶ νοῦν ἡμῖν παρέχουσιν καὶ τερατείαν καὶ περίλεξιν καὶ κροῦσιν καὶ κατάληψιν. (Aristophanes, Clouds, Parodos, anapests4)
• καὶ Κρητικαὶ πέλται καὶ Θρᾴκια γέρρα καὶ φαρέτραι μετὰ ἱππικῶν ἀναμεμιγμέναι χαλινῶν, καὶ ξίφη γυμνὰ διὰ τούτων παρανίσχοντα καὶ σάρισαι παραπεπηγυῖαι, σύμμετρον ἐχόντων χάλασμα τῶν ὅπλων, ὥστε τήν πρὸσ ἄλληλα κροῦσιν ἐν τῷ διαφέρεσθαι τραχὺ καὶ φοβερὸν ὑπηχεῖν, καὶ μηδὲ νενικημένων ἄφοβον εἶναι τήν ὄψιν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 32 4:1)
• τὸ δ’ αὐτὸ καὶ ἐπὶ τῶν ῥυθμῶν γινόμενον ἐθεασάμην, ἅμα πάντασ ἀγανακτοῦντασ καὶ δυσαρεστουμένουσ, ὅτε τισ ἢ κροῦσιν ἢ κίνησιν ἢ μορφὴν ἐν ἀσυμμέτροισ ποιήσαιτο χρόνοισ καὶ τοὺσ ῥυθμοὺσ ἀφανίσειεν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1117)
• περὶ τοὺσ ὀδόντασ τε γὰρ ἡ κροῦσισ τοῦ πνεύματοσ γίνεται μικρὸν ἀνοιγομένου τοῦ στόματοσ καὶ οὐκ ἐπιλαμπρυνόντων τῶν χειλῶν τὸν ἦχον. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1430)
• αὐτίκα οἱ κιθαρίζειν τε καὶ ψάλλειν καὶ αὐλεῖν ἄκρωσ εἰδότεσ ὅταν κρούσεωσ ἀκούσωσιν ἀσυνήθουσ, οὐ πολλὰ πραγματευθέντεσ ἀπαριθμοῦσιν αὐτὴν εὐθὺσ ἐπὶ τῶν ὀργάνων ἅμα νοήσει· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2574)

Similar forms

• κροῦσιν (10)
• κρούσας (9)
• κρούσεις (3)
• κρούσω (3)
• κροῦσαι (2)
• κρούσει (2)
• κρούσαντος (2)
• κρούσματα (2)
• κρούσασθαι (2)
• κρούσαντες (2)
• κρούσῃς (2)
• κρούσεως (2)
• κροῦσις (1)
• κρουστικός (1)
• Κρουσίδι (1)
• κρουσθεῖσα (1)
• Κρουσαῖον (1)
• κρούσεων (1)
• κρους (1)
• κροῦσίν (1)
• κρουστέον (1)
• κροῦσον (1)
• Κρουσαῖοι (1)
• κρούσμασιν (1)
• κρουσθῶσι (1)
• κρούσαντα (1)
• κρουσμάτων (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.