Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κοπιάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κοπιάω κοπιάσω ἐκοπίασα κεκοπίακα

Structure: κοπιά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ko/pos

Sense

to be tired, grow weary
to work hard, toil

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κοπίω	κοπίᾳς	κοπίᾳ
	Dual		κοπίᾱτον	κοπίᾱτον
	Plural	κοπίωμεν	κοπίᾱτε	κοπίωσιν*
Subjunctive	Singular	κοπίω	κοπίῃς	κοπίῃ
	Dual		κοπίητον	κοπίητον
	Plural	κοπίωμεν	κοπίητε	κοπίωσιν*
Optative	Singular	κοπίῳμι	κοπίῳς	κοπίῳ
	Dual		κοπίῳτον	κοπιῷτην
	Plural	κοπίῳμεν	κοπίῳτε	κοπίῳεν
Imperative	Singular		κοπῖᾱ	κοπιᾶτω
	Dual		κοπίᾱτον	κοπιᾶτων
	Plural		κοπίᾱτε	κοπιῶντων, κοπιᾶτωσαν
Infinitive		κοπίᾱν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κοπιων κοπιωντος	κοπιωσα κοπιωσης	κοπιων κοπιωντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κοπίωμαι	κοπίᾳ	κοπίᾱται
	Dual		κοπίᾱσθον	κοπίᾱσθον
	Plural	κοπιῶμεθα	κοπίᾱσθε	κοπίωνται
Subjunctive	Singular	κοπίωμαι	κοπίῃ	κοπίηται
	Dual		κοπίησθον	κοπίησθον
	Plural	κοπιώμεθα	κοπίησθε	κοπίωνται
Optative	Singular	κοπιῷμην	κοπίῳο	κοπίῳτο
	Dual		κοπίῳσθον	κοπιῷσθην
	Plural	κοπιῷμεθα	κοπίῳσθε	κοπίῳντο
Imperative	Singular		κοπίω	κοπιᾶσθω
	Dual		κοπίᾱσθον	κοπιᾶσθων
	Plural		κοπίᾱσθε	κοπιᾶσθων, κοπιᾶσθωσαν
Infinitive		κοπίᾱσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κοπιωμενος κοπιωμενου	κοπιωμενη κοπιωμενης	κοπιωμενον κοπιωμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κοπιάσω	κοπιάσεις	κοπιάσει
	Dual		κοπιάσετον	κοπιάσετον
	Plural	κοπιάσομεν	κοπιάσετε	κοπιάσουσιν*
Optative	Singular	κοπιάσοιμι	κοπιάσοις	κοπιάσοι
	Dual		κοπιάσοιτον	κοπιασοίτην
	Plural	κοπιάσοιμεν	κοπιάσοιτε	κοπιάσοιεν
Infinitive		κοπιάσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κοπιασων κοπιασοντος	κοπιασουσα κοπιασουσης	κοπιασον κοπιασοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κοπιάσομαι	κοπιάσει, κοπιάσῃ	κοπιάσεται
	Dual		κοπιάσεσθον	κοπιάσεσθον
	Plural	κοπιασόμεθα	κοπιάσεσθε	κοπιάσονται
Optative	Singular	κοπιασοίμην	κοπιάσοιο	κοπιάσοιτο
	Dual		κοπιάσοισθον	κοπιασοίσθην
	Plural	κοπιασοίμεθα	κοπιάσοισθε	κοπιάσοιντο
Infinitive		κοπιάσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κοπιασομενος κοπιασομενου	κοπιασομενη κοπιασομενης	κοπιασομενον κοπιασομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκοπῖων	ἐκοπῖᾱς	ἐκοπῖᾱν*
	Dual		ἐκοπίᾱτον	ἐκοπιᾶτην
	Plural	ἐκοπίωμεν	ἐκοπίᾱτε	ἐκοπῖων
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκοπιῶμην	ἐκοπίω	ἐκοπίᾱτο
	Dual		ἐκοπίᾱσθον	ἐκοπιᾶσθην
	Plural	ἐκοπιῶμεθα	ἐκοπίᾱσθε	ἐκοπίωντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκοπίασα	ἐκοπίασας	ἐκοπίασεν*
	Dual		ἐκοπιάσατον	ἐκοπιασάτην
	Plural	ἐκοπιάσαμεν	ἐκοπιάσατε	ἐκοπίασαν
Subjunctive	Singular	κοπιάσω	κοπιάσῃς	κοπιάσῃ
	Dual		κοπιάσητον	κοπιάσητον
	Plural	κοπιάσωμεν	κοπιάσητε	κοπιάσωσιν*
Optative	Singular	κοπιάσαιμι	κοπιάσαις	κοπιάσαι
	Dual		κοπιάσαιτον	κοπιασαίτην
	Plural	κοπιάσαιμεν	κοπιάσαιτε	κοπιάσαιεν
Imperative	Singular		κοπίασον	κοπιασάτω
	Dual		κοπιάσατον	κοπιασάτων
	Plural		κοπιάσατε	κοπιασάντων
Infinitive		κοπιάσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κοπιασᾱς κοπιασαντος	κοπιασᾱσα κοπιασᾱσης	κοπιασαν κοπιασαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκοπιασάμην	ἐκοπιάσω	ἐκοπιάσατο
	Dual		ἐκοπιάσασθον	ἐκοπιασάσθην
	Plural	ἐκοπιασάμεθα	ἐκοπιάσασθε	ἐκοπιάσαντο
Subjunctive	Singular	κοπιάσωμαι	κοπιάσῃ	κοπιάσηται
	Dual		κοπιάσησθον	κοπιάσησθον
	Plural	κοπιασώμεθα	κοπιάσησθε	κοπιάσωνται
Optative	Singular	κοπιασαίμην	κοπιάσαιο	κοπιάσαιτο
	Dual		κοπιάσαισθον	κοπιασαίσθην
	Plural	κοπιασαίμεθα	κοπιάσαισθε	κοπιάσαιντο
Imperative	Singular		κοπίασαι	κοπιασάσθω
	Dual		κοπιάσασθον	κοπιασάσθων
	Plural		κοπιάσασθε	κοπιασάσθων
Infinitive		κοπιάσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κοπιασαμενος κοπιασαμενου	κοπιασαμενη κοπιασαμενης	κοπιασαμενον κοπιασαμενου

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κεκοπίακα	κεκοπίακας	κεκοπίακεν*
	Dual		κεκοπιάκατον	κεκοπιάκατον
	Plural	κεκοπιάκαμεν	κεκοπιάκατε	κεκοπιάκᾱσιν*
Subjunctive	Singular	κεκοπιάκω	κεκοπιάκῃς	κεκοπιάκῃ
	Dual		κεκοπιάκητον	κεκοπιάκητον
	Plural	κεκοπιάκωμεν	κεκοπιάκητε	κεκοπιάκωσιν*
Optative	Singular	κεκοπιάκοιμι	κεκοπιάκοις	κεκοπιάκοι
	Dual		κεκοπιάκοιτον	κεκοπιακοίτην
	Plural	κεκοπιάκοιμεν	κεκοπιάκοιτε	κεκοπιάκοιεν
Imperative	Singular		κεκοπίακε	κεκοπιακέτω
	Dual		κεκοπιάκετον	κεκοπιακέτων
	Plural		κεκοπιάκετε	κεκοπιακόντων
Infinitive		κεκοπιακέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κεκοπιακως κεκοπιακοντος	κεκοπιακυῑα κεκοπιακυῑᾱς	κεκοπιακον κεκοπιακοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὁ δὲ λαὸσ εἱστήκει καθὼσ ἐπέταξεν Ἰωνάθαν, καὶ ἐκοπίασαν οἱ ἵπποι αὐτῶν. (Septuagint, Liber Maccabees I 10:81)
ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. ‐ ΕΑΝ μὴ Κύριοσ οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰσ μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντεσ. ἐὰν μὴ Κύριοσ φυλάξῃ πόλιν, εἰσ μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων. (Septuagint, Liber Psalmorum 126:1)
ἐκόσμησεν εἰσ αἰῶνα τὰ ἔργα αὐτοῦ καὶ τὰσ ἀρχὰσ αὐτῶν εἰσ γενεὰσ αὐτῶν. οὔτε ἐπείνασαν οὔτε ἐκοπίασαν καὶ οὐκ ἐξέλιπον ἀπὸ τῶν ἔργων αὐτῶν. (Septuagint, Liber Sirach 16:27)
ἤγαγεν αὐτοὺσ διὰ τῆσ ἀβύσσου ὡσ ἵππον δἰ ἐρήμου, καὶ οὐκ ἐκοπίασαν. (Septuagint, Liber Isaiae 63:13)
ὡσ δὲ τύπτοντεσ ταῖσ μάστιξιν ἐκοπίασαν μηδὲν ἀνύοντεσ, ἀνέβαλον αὐτὸν ἐπὶ τὸν τροχόν. (Septuagint, Liber Maccabees IV 9:12)

Synonyms

to be tired
- προκάμνω (to grow weary, give up)
- κοπάζω (to grow weary, to abate)
- ἐκκάμνω (to grow quite weary of, to yield to)
- ἐγκακέω (to lose heart, grow weary)
to work hard
- ἐκμοχθέω (to work out with toil)
- ἐκπονέω (to work hard)
- προκάμνω (to work or toil before)
- πονέω (to work hard, do work, suffer toil)
- διαπονέω (to work hard, toil constantly, the hardworking)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κοπιάω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

to be tired

to work hard

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

κοπιάω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

to be tired

to work hard

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어