κληρουχία
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
κληρουχία
Structure:
κληρουχι
(Stem)
+
ᾱ
(Ending)
Sense
- the allotment of land to citizens in a foreign country
- the body of citizens who receive such allotments
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοῦτο δὲ αὑτὸν ἐπῆρε μάλιστα τὰσ διὰ μέσου καὶ συνήθεισ τοῖσ νέοισ ἀρχὰσ ὑπερβάντα, δημαρχίαν καὶ στρατηγίαν καὶ ἀγορανομίαν, εὐθὺσ αὑτὸν ὑπατείασ ἀξιοῦν καὶ κατῄει τοὺσ ἀπὸ τῶν κληρουχιῶν ἔχων προθύμουσ. (Plutarch, Titus Flamininus, chapter 2 1:1)
- Πείσαυρα μέν, Ἀντωνίου πόλισ κληρουχία, ᾠκισμένη παρὰ τὸν Ἀδρίαν, χασμάτων ὑπορραγέντων κατεπόθη. (Plutarch, Antony, chapter 60 2:2)
- ἐψηφίσθη δὲ αὐτῷ πάντων ἄδεια τῶν γεγονότων, πρὸσ δὲ τὸ μέλλον ἐξουσία θανάτου, δημεύσεωσ, κληρουχιῶν, κτίσεωσ, πορθήσεωσ, ἀφελέσθαι βασιλείαν, καὶ ᾧ βούλοιτο χαρίσασθαι. (Plutarch, Sulla, chapter 33 1:3)
- τῇ δ’ ἑξῆσ ἡμέρᾳ πρῶτοι καταβάντεσ εἰσ τὴν ἀγορὰν οἱ δήμαρχοι συνεκάλουν τὸν δῆμον εἰσ ἐκκλησίαν καὶ παριόντεσ ἐκ διαδοχῆσ πολλὰ μὲν τῶν πατρικίων κατηγόρουν ὡσ ἐψευσμένων τὰσ συνθήκασ καὶ παραβεβηκότων τοὺσ ὁρ́κουσ, οὓσ ἐποιήσαντο πρὸσ τὸν δῆμον ὑπὲρ ἀμνηστίασ τῶν πάλαι, πίστεισ παραφέροντεσ τοῦ μὴ βεβαίωσ αὐτοὺσ διηλλάχθαι πρὸσ τὸ δημοτικὸν τήν τε τοῦ σίτου σπάνιν, ἣν αὐτοὶ κατέσκευσαν, καὶ τὰσ ἀποστολὰσ τῶν κληρουχιῶν ἀμφοτέρων καὶ τἆλλα ὅσα ἐμηχανήσαντο μειώσεωσ τοῦ πλήθουσ ἕνεκα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 27 1:1)
- διαβάλλουσι δ’ ἡμᾶσ καὶ ἐπὶ ταῖσ κληρουχίαισ, ἐρεθίζοντεσ ὑμᾶσ. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 19 4:6)
- ἡ δὲ βουλὴ τῶν δημάρχων ἀνακινούντων πάλιν τὸ πλῆθοσ ἐπὶ τῇ κληρουχίᾳ, καὶ συναγωνιζομένου θατέρου τῶν ὑπάτων αὐτοῖσ Αἰμιλίου δόγμα ἐπεκύρωσε, θεραπεῦσαί τε καὶ ἀναλαβεῖν τοὺσ πένητασ βουλομένη, διανεῖμαί τινα μοῖραν αὐτοῖσ ἐκ τῆσ Ἀντιατῶν χώρασ, ἣν τῷ προτέρῳ ἔτει δόρατι ἑλόντεσ κατέσχον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 59 1:2)
- αἱ μὲν αἰτίαι, δι’ ἃσ ἐπολέμησα, αὗται μόναι, καὶ οὔτε ὁ ἀδελφὸσ οὔτε Μάνιοσ οὔτε Φουλβία, οὔτε ἡ κληρουχία τῶν ἐν Φιλίπποισ πεπολεμηκότων οὔτε ἔλεοσ τῶν γεωργῶν τὰ κλήματα ἀφαιρουμένων, ἐπεὶ κἀγὼ τοῖσ τοῦ ἀδελφοῦ τέλεσιν οἰκιστὰσ ἔδωκα, οἱ τὰ τῶν γεωργῶν ἀφαιρούμενοι τοῖσ στρατευσαμένοισ διένεμον. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 5 5:6)
- καὶ προσλαβοῦσα τὴν Σεμεωνίδα, ἐφ’ ᾧτε ἐξαιρεθέντων τῶν ἐκείνησ ὑποτελῶν καὶ τοὺσ ἐν αὐτῇ τῇ κληρουχίᾳ τοῦτο ποιῶσιν Χαναναῖοι δ’ ἀκμαζόντων αὐτοῖσ κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῶν πραγμάτων στρατῷ μεγάλῳ κατὰ Ζεβέκην αὐτοὺσ ὑπέμενον τῷ βασιλεῖ τῶν Ζεβεκηνῶν Ἀδωνιζεβέκῳ τὴν ἡγεμονίαν ἐπιτρέψαντεσ· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 5 152:3)
- ὁ δὲ Λευίτησ μὲν ἔφησεν εἶναι, γύναιον δὲ παρὰ τῶν γονέων ἄγων πρὸσ αὐτὸν ἀπιέναι, τὴν δ’ οἴκησιν ἐδήλου τυγχάνειν ἐν τῇ Ἐφράμου κληρουχίᾳ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 5 181:1)
Synonyms
-
the allotment of land to citizens in a foreign country
- κληροῦχος (one who held an allotment of land, to citizens in a foreign country, an allottee)
- λάξις (an allotment of land)
- ξένη (a foreign country)