Ancient Greek-English Dictionary Language

κηδεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κηδεύω

Structure: κηδεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: kh=dos

Sense

  1. to take charge of, attend to, tend
  2. to attend to, close the eyes, bury, mourn
  3. to contract a marriage, ally oneself in marriage, to marry, to be so allied
  4. to make one's kinsman by marriage
  5. those who formed the marriage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηδεύω κηδεύεις κηδεύει
Dual κηδεύετον κηδεύετον
Plural κηδεύομεν κηδεύετε κηδεύουσιν*
SubjunctiveSingular κηδεύω κηδεύῃς κηδεύῃ
Dual κηδεύητον κηδεύητον
Plural κηδεύωμεν κηδεύητε κηδεύωσιν*
OptativeSingular κηδεύοιμι κηδεύοις κηδεύοι
Dual κηδεύοιτον κηδευοίτην
Plural κηδεύοιμεν κηδεύοιτε κηδεύοιεν
ImperativeSingular κήδευε κηδευέτω
Dual κηδεύετον κηδευέτων
Plural κηδεύετε κηδευόντων, κηδευέτωσαν
Infinitive κηδεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κηδευων κηδευοντος κηδευουσα κηδευουσης κηδευον κηδευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηδεύομαι κηδεύει, κηδεύῃ κηδεύεται
Dual κηδεύεσθον κηδεύεσθον
Plural κηδευόμεθα κηδεύεσθε κηδεύονται
SubjunctiveSingular κηδεύωμαι κηδεύῃ κηδεύηται
Dual κηδεύησθον κηδεύησθον
Plural κηδευώμεθα κηδεύησθε κηδεύωνται
OptativeSingular κηδευοίμην κηδεύοιο κηδεύοιτο
Dual κηδεύοισθον κηδευοίσθην
Plural κηδευοίμεθα κηδεύοισθε κηδεύοιντο
ImperativeSingular κηδεύου κηδευέσθω
Dual κηδεύεσθον κηδευέσθων
Plural κηδεύεσθε κηδευέσθων, κηδευέσθωσαν
Infinitive κηδεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηδευομενος κηδευομενου κηδευομενη κηδευομενης κηδευομενον κηδευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ μὴν ἀπεῖπεν οὐδὲ προὔδωκε τὸ φρόνημα καὶ τὸ μέγεθοσ τῆσ ψυχῆσ ὑπὸ τῶν συμφορῶν, ἀλλ’ οὐδὲ κλαίων οὐδὲ κηδεύων οὐδὲ πρὸσ τάφῳ τινὸσ ὤφθη τῶν ἀναγκαίων, πρίν γε δὴ καὶ τὸν περίλοιπον αὑτοῦ τῶν γνησίων υἱῶν ἀποβαλεῖν Πάραλον. (Plutarch, , chapter 36 4:2)
  • ἔτι γὰρ ὑπομένεισ με τὸν τυφλὸν κηδεύων. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, choral, antistrophe 12)
  • οὐ δεξάμενον δέ σε ταῦτα, ἐν καιρῷ τότε μάλιστ’ ἄν σοι γενόμενα, ἀξιοῖ καὶ νῦν μὴ πολλάκισ ὑπὸ Καίσαροσ ἐνεδρευθῆναι λόγοισ τε καὶ τῷ γενομένῳ κήδει, μνημονεύοντα, ὅτι Πομπηίῳ τε κηδεύων μετὰ συνθήκασ ἐπολέμησεν ἄνευ προφάσεωσ, καὶ Λέπιδον κοινωνὸν ὄντα τῆσ ἀρχῆσ τὸ μέροσ ἀφείλετο καὶ οὐδέτερα αὐτῶν ἐνείματό σοι. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 14 2:7)
  • καὶ τὴν Πτολεμαίου τοῦ Μενναίου χώραν κατενόησεν, ἀνδρὸσ πονηροῦ καὶ οὐδὲν ἐλάσσονοσ Διονυσίου τοῦ Τριπολίτου τοῦ πελεκισθέντοσ, ᾧπερ καὶ κηδεύων ἐτύγχανεν, χιλίοισ μέντοι ταλάντοισ ἐξωνησαμένου τὴν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτημάτων τιμωρίαν, οἷσ Πομπήιοσ τοὺσ στρατιώτασ ἐμισθοδότησεν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 14 51:1)

Synonyms

  1. to take charge of

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION