Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταχωρίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταχωρίζω καταχωριῶ

Structure: κατα (Prefix) + χωρίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to set in a place, place in position, to take up a position

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταχωρίζω καταχωρίζεις καταχωρίζει
Dual καταχωρίζετον καταχωρίζετον
Plural καταχωρίζομεν καταχωρίζετε καταχωρίζουσιν*
SubjunctiveSingular καταχωρίζω καταχωρίζῃς καταχωρίζῃ
Dual καταχωρίζητον καταχωρίζητον
Plural καταχωρίζωμεν καταχωρίζητε καταχωρίζωσιν*
OptativeSingular καταχωρίζοιμι καταχωρίζοις καταχωρίζοι
Dual καταχωρίζοιτον καταχωριζοίτην
Plural καταχωρίζοιμεν καταχωρίζοιτε καταχωρίζοιεν
ImperativeSingular καταχώριζε καταχωριζέτω
Dual καταχωρίζετον καταχωριζέτων
Plural καταχωρίζετε καταχωριζόντων, καταχωριζέτωσαν
Infinitive καταχωρίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταχωριζων καταχωριζοντος καταχωριζουσα καταχωριζουσης καταχωριζον καταχωριζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταχωρίζομαι καταχωρίζει, καταχωρίζῃ καταχωρίζεται
Dual καταχωρίζεσθον καταχωρίζεσθον
Plural καταχωριζόμεθα καταχωρίζεσθε καταχωρίζονται
SubjunctiveSingular καταχωρίζωμαι καταχωρίζῃ καταχωρίζηται
Dual καταχωρίζησθον καταχωρίζησθον
Plural καταχωριζώμεθα καταχωρίζησθε καταχωρίζωνται
OptativeSingular καταχωριζοίμην καταχωρίζοιο καταχωρίζοιτο
Dual καταχωρίζοισθον καταχωριζοίσθην
Plural καταχωριζοίμεθα καταχωρίζοισθε καταχωρίζοιντο
ImperativeSingular καταχωρίζου καταχωριζέσθω
Dual καταχωρίζεσθον καταχωριζέσθων
Plural καταχωρίζεσθε καταχωριζέσθων, καταχωριζέσθωσαν
Infinitive καταχωρίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταχωριζομενος καταχωριζομενου καταχωριζομενη καταχωριζομενης καταχωριζομενον καταχωριζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταχωρίω καταχωρίεις καταχωρίει
Dual καταχωρίειτον καταχωρίειτον
Plural καταχωρίουμεν καταχωρίειτε καταχωρίουσιν*
OptativeSingular καταχωρίοιμι καταχωρίοις καταχωρίοι
Dual καταχωρίοιτον καταχωριοίτην
Plural καταχωρίοιμεν καταχωρίοιτε καταχωρίοιεν
Infinitive καταχωρίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταχωριων καταχωριουντος καταχωριουσα καταχωριουσης καταχωριουν καταχωριουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταχωρίουμαι καταχωρίει, καταχωρίῃ καταχωρίειται
Dual καταχωρίεισθον καταχωρίεισθον
Plural καταχωριοῦμεθα καταχωρίεισθε καταχωρίουνται
OptativeSingular καταχωριοίμην καταχωρίοιο καταχωρίοιτο
Dual καταχωρίοισθον καταχωριοίσθην
Plural καταχωριοίμεθα καταχωρίοισθε καταχωρίοιντο
Infinitive καταχωρίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταχωριουμενος καταχωριουμενου καταχωριουμενη καταχωριουμενης καταχωριουμενον καταχωριουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεχώριζον κατεχώριζες κατεχώριζεν*
Dual κατεχωρίζετον κατεχωριζέτην
Plural κατεχωρίζομεν κατεχωρίζετε κατεχώριζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεχωριζόμην κατεχωρίζου κατεχωρίζετο
Dual κατεχωρίζεσθον κατεχωριζέσθην
Plural κατεχωριζόμεθα κατεχωρίζεσθε κατεχωρίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὥσπερ δὲ οἱ περὶ τὰ ἐπιτήδεια θεράποντεσ χώραν εἶχον τὴν προσήκουσαν ἕκαστοι, οὕτω καὶ οἱ ὁπλοφόροι αὐτῷ ἐν τῇ στρατοπεδεύσει χώραν τε εἶχον τὴν τῇ ὁπλίσει ἑκάστῃ ἐπιτηδείαν, καὶ ᾔδεσαν ταύτην ὁποία ἦν, καὶ ἐπ’ ἀναμφισβήτητον πάντεσ κατεχωρίζοντο. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 5 7:1)

Synonyms

  1. to set in a place

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION