Ancient Greek-English Dictionary Language

καταχωνεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταχωνεύω καταχωνεύσω

Structure: κατα (Prefix) + χωνεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to melt down

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταχωνεύω καταχωνεύεις καταχωνεύει
Dual καταχωνεύετον καταχωνεύετον
Plural καταχωνεύομεν καταχωνεύετε καταχωνεύουσιν*
SubjunctiveSingular καταχωνεύω καταχωνεύῃς καταχωνεύῃ
Dual καταχωνεύητον καταχωνεύητον
Plural καταχωνεύωμεν καταχωνεύητε καταχωνεύωσιν*
OptativeSingular καταχωνεύοιμι καταχωνεύοις καταχωνεύοι
Dual καταχωνεύοιτον καταχωνευοίτην
Plural καταχωνεύοιμεν καταχωνεύοιτε καταχωνεύοιεν
ImperativeSingular καταχώνευε καταχωνευέτω
Dual καταχωνεύετον καταχωνευέτων
Plural καταχωνεύετε καταχωνευόντων, καταχωνευέτωσαν
Infinitive καταχωνεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταχωνευων καταχωνευοντος καταχωνευουσα καταχωνευουσης καταχωνευον καταχωνευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταχωνεύομαι καταχωνεύει, καταχωνεύῃ καταχωνεύεται
Dual καταχωνεύεσθον καταχωνεύεσθον
Plural καταχωνευόμεθα καταχωνεύεσθε καταχωνεύονται
SubjunctiveSingular καταχωνεύωμαι καταχωνεύῃ καταχωνεύηται
Dual καταχωνεύησθον καταχωνεύησθον
Plural καταχωνευώμεθα καταχωνεύησθε καταχωνεύωνται
OptativeSingular καταχωνευοίμην καταχωνεύοιο καταχωνεύοιτο
Dual καταχωνεύοισθον καταχωνευοίσθην
Plural καταχωνευοίμεθα καταχωνεύοισθε καταχωνεύοιντο
ImperativeSingular καταχωνεύου καταχωνευέσθω
Dual καταχωνεύεσθον καταχωνευέσθων
Plural καταχωνεύεσθε καταχωνευέσθων, καταχωνευέσθωσαν
Infinitive καταχωνεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταχωνευομενος καταχωνευομενου καταχωνευομενη καταχωνευομενης καταχωνευομενον καταχωνευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταχωνεύσω καταχωνεύσεις καταχωνεύσει
Dual καταχωνεύσετον καταχωνεύσετον
Plural καταχωνεύσομεν καταχωνεύσετε καταχωνεύσουσιν*
OptativeSingular καταχωνεύσοιμι καταχωνεύσοις καταχωνεύσοι
Dual καταχωνεύσοιτον καταχωνευσοίτην
Plural καταχωνεύσοιμεν καταχωνεύσοιτε καταχωνεύσοιεν
Infinitive καταχωνεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταχωνευσων καταχωνευσοντος καταχωνευσουσα καταχωνευσουσης καταχωνευσον καταχωνευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταχωνεύσομαι καταχωνεύσει, καταχωνεύσῃ καταχωνεύσεται
Dual καταχωνεύσεσθον καταχωνεύσεσθον
Plural καταχωνευσόμεθα καταχωνεύσεσθε καταχωνεύσονται
OptativeSingular καταχωνευσοίμην καταχωνεύσοιο καταχωνεύσοιτο
Dual καταχωνεύσοισθον καταχωνευσοίσθην
Plural καταχωνευσοίμεθα καταχωνεύσοισθε καταχωνεύσοιντο
Infinitive καταχωνεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταχωνευσομενος καταχωνευσομενου καταχωνευσομενη καταχωνευσομενης καταχωνευσομενον καταχωνευσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to melt down

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION