Ancient Greek-English Dictionary Language

κατασκάπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατασκάπτω κατασκάψω

Structure: κατα (Prefix) + σκάπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to dig down, destroy utterly, rase to the ground, overthrow

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασκάπτω κατασκάπτεις κατασκάπτει
Dual κατασκάπτετον κατασκάπτετον
Plural κατασκάπτομεν κατασκάπτετε κατασκάπτουσιν*
SubjunctiveSingular κατασκάπτω κατασκάπτῃς κατασκάπτῃ
Dual κατασκάπτητον κατασκάπτητον
Plural κατασκάπτωμεν κατασκάπτητε κατασκάπτωσιν*
OptativeSingular κατασκάπτοιμι κατασκάπτοις κατασκάπτοι
Dual κατασκάπτοιτον κατασκαπτοίτην
Plural κατασκάπτοιμεν κατασκάπτοιτε κατασκάπτοιεν
ImperativeSingular κατασκάπτε κατασκαπτέτω
Dual κατασκάπτετον κατασκαπτέτων
Plural κατασκάπτετε κατασκαπτόντων, κατασκαπτέτωσαν
Infinitive κατασκάπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασκαπτων κατασκαπτοντος κατασκαπτουσα κατασκαπτουσης κατασκαπτον κατασκαπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασκάπτομαι κατασκάπτει, κατασκάπτῃ κατασκάπτεται
Dual κατασκάπτεσθον κατασκάπτεσθον
Plural κατασκαπτόμεθα κατασκάπτεσθε κατασκάπτονται
SubjunctiveSingular κατασκάπτωμαι κατασκάπτῃ κατασκάπτηται
Dual κατασκάπτησθον κατασκάπτησθον
Plural κατασκαπτώμεθα κατασκάπτησθε κατασκάπτωνται
OptativeSingular κατασκαπτοίμην κατασκάπτοιο κατασκάπτοιτο
Dual κατασκάπτοισθον κατασκαπτοίσθην
Plural κατασκαπτοίμεθα κατασκάπτοισθε κατασκάπτοιντο
ImperativeSingular κατασκάπτου κατασκαπτέσθω
Dual κατασκάπτεσθον κατασκαπτέσθων
Plural κατασκάπτεσθε κατασκαπτέσθων, κατασκαπτέσθωσαν
Infinitive κατασκάπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασκαπτομενος κατασκαπτομενου κατασκαπτομενη κατασκαπτομενης κατασκαπτομενον κατασκαπτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασκάψω κατασκάψεις κατασκάψει
Dual κατασκάψετον κατασκάψετον
Plural κατασκάψομεν κατασκάψετε κατασκάψουσιν*
OptativeSingular κατασκάψοιμι κατασκάψοις κατασκάψοι
Dual κατασκάψοιτον κατασκαψοίτην
Plural κατασκάψοιμεν κατασκάψοιτε κατασκάψοιεν
Infinitive κατασκάψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασκαψων κατασκαψοντος κατασκαψουσα κατασκαψουσης κατασκαψον κατασκαψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασκάψομαι κατασκάψει, κατασκάψῃ κατασκάψεται
Dual κατασκάψεσθον κατασκάψεσθον
Plural κατασκαψόμεθα κατασκάψεσθε κατασκάψονται
OptativeSingular κατασκαψοίμην κατασκάψοιο κατασκάψοιτο
Dual κατασκάψοισθον κατασκαψοίσθην
Plural κατασκαψοίμεθα κατασκάψοισθε κατασκάψοιντο
Infinitive κατασκάψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασκαψομενος κατασκαψομενου κατασκαψομενη κατασκαψομενης κατασκαψομενον κατασκαψομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡγοῦμαι δ’, ὦ ἄνδρεσ, ὑπὲρ ἁπάντων τῶν μεγίστων καὶ δεινοτάτων ἀδικημάτων μίαν ὑμᾶσ ψῆφον ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ φέρειν, οἷσ ἅπασιν ἔνοχον ὄντα Λεωκράτην ἔστιν ἰδεῖν, προδοσίασ μὲν ὅτι τὴν πόλιν ἐγκαταλιπὼν τοῖσ πολεμίοισ ὑποχείριον ἐποίησε, δήμου δὲ καταλύσεωσ ὅτι οὐχ ὑπέμεινε τὸν ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ κίνδυνον, ἀσεβείασ δ’ ὅτι τοῦ τὰ τεμένη τέμνεσθαι καὶ τοὺσ νεὼσ κατασκάπτεσθαι τὸ καθ’ ἑαυτὸν γέγονεν αἴτιοσ, τοκέων δὲ κακώσεωσ τὰ μνημεῖα αὐτῶν ἀφανίζων καὶ τῶν νομίμων ἀποστερῶν, λιποταξίου δὲ καὶ ἀστρατείασ οὐ παρασχὼν τὸ σῶμα τάξαι τοῖσ στρατηγοῖσ. (Lycurgus, Speeches, 206:2)

Synonyms

  1. to dig down

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION