Sense

1. to call down curses upon, imprecate upon, they pray, to curse, execrate
2. to utter imprecations
3. accursed

Examples

• κλάουσιν ἄνθρωποι καὶ τὴν αὑτῶν τύχην ὀδύρονται καὶ Κάδμῳ καταρῶνται πολλάκισ, ὅτι τὸ Ταῦ ἐσ τὸ τῶν στοιχείων γένοσ παρήγαγε· (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 12:3)
• οἱ δὲ νῦν προσποιούμενοι θεοῖσ θύειν καὶ συγκαλοῦντεσ ἐπὶ τὴν θυσίαν τοὺσ φίλουσ καὶ τοὺσ οἰκειοτάτουσ καταρῶνται μὲν τοῖσ τέκνοισ, λοιδοροῦνται δὲ ταῖσ γυναιξί, κλαυθμυρίζουσιν τοὺσ οἰκέτασ, ἀπειλοῦσι τοῖσ πολλοῖσ, μονονουχὶ τὸ τοῦ Ὁμήρου λέγοντεσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 661)
• ἐλθὼν δ’ ἐκαθέζετο λελουμένοσ καὶ οὐ πολλὰ ἄττα μετὰ ταῦτα διελέχθη, καὶ ἧκεν ὁ τῶν ἕνδεκα ὑπηρέτησ καὶ στὰσ παρ’ αὐτόν, ὦ Σώκρατεσ, ἔφη, οὐ καταγνώσομαί γε σοῦ ὅπερ ἄλλων καταγιγνώσκω, ὅτι μοι χαλεπαίνουσι καὶ καταρῶνται ἐπειδὰν αὐτοῖσ παραγγείλω πίνειν τὸ φάρμακον ἀναγκαζόντων τῶν ἀρχόντων. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 932:2)
• τῶν πάντων δ’ ὃ κάκιστον ἐν ἀνθρώποισ θανάτου τε καὶ πασέων νούσων ἐστὶ πονηρότερον, παῖδασ ἐπεὶ θρέψαιο καὶ ἄρμενα πάντα παράσχοισ, χρήματα δ’ ἐγκαταθῇσ πόλλ’ ἀνιηρὰ παθών, τὸν πατέρ’ ἐχθαίρουσι, καταρῶνται δ’ ἀπολέσθαι, καὶ στυγέουσ’ ὥσπερ πτωχὸν ἐσερχόμενον. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389147)
• ὃσ μὲν ἀπηνὴσ αὐτὸσ ἐῄ καὶ ἀπηνέα εἰδῇ, τῷ δὲ καταρῶνται πάντεσ βροτοὶ ἄλγἐ ὀπίσσω ζωῷ, ἀτὰρ τεθνεῶτί γ’ ἐφεψιόωνται ἅπαντεσ· (Dio, Chrysostom, Orationes, 56:2)

Similar forms

• καταράσομαι (3)
• καταρασόμενον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.