Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπείθω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταπείθω καταπείσω

Structure: κατα (Prefix) + πείθ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to persuade

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπείθω καταπείθεις καταπείθει
Dual καταπείθετον καταπείθετον
Plural καταπείθομεν καταπείθετε καταπείθουσιν*
SubjunctiveSingular καταπείθω καταπείθῃς καταπείθῃ
Dual καταπείθητον καταπείθητον
Plural καταπείθωμεν καταπείθητε καταπείθωσιν*
OptativeSingular καταπείθοιμι καταπείθοις καταπείθοι
Dual καταπείθοιτον καταπειθοίτην
Plural καταπείθοιμεν καταπείθοιτε καταπείθοιεν
ImperativeSingular καταπείθε καταπειθέτω
Dual καταπείθετον καταπειθέτων
Plural καταπείθετε καταπειθόντων, καταπειθέτωσαν
Infinitive καταπείθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπειθων καταπειθοντος καταπειθουσα καταπειθουσης καταπειθον καταπειθοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπείθομαι καταπείθει, καταπείθῃ καταπείθεται
Dual καταπείθεσθον καταπείθεσθον
Plural καταπειθόμεθα καταπείθεσθε καταπείθονται
SubjunctiveSingular καταπείθωμαι καταπείθῃ καταπείθηται
Dual καταπείθησθον καταπείθησθον
Plural καταπειθώμεθα καταπείθησθε καταπείθωνται
OptativeSingular καταπειθοίμην καταπείθοιο καταπείθοιτο
Dual καταπείθοισθον καταπειθοίσθην
Plural καταπειθοίμεθα καταπείθοισθε καταπείθοιντο
ImperativeSingular καταπείθου καταπειθέσθω
Dual καταπείθεσθον καταπειθέσθων
Plural καταπείθεσθε καταπειθέσθων, καταπειθέσθωσαν
Infinitive καταπείθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπειθομενος καταπειθομενου καταπειθομενη καταπειθομενης καταπειθομενον καταπειθομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπείσω καταπείσεις καταπείσει
Dual καταπείσετον καταπείσετον
Plural καταπείσομεν καταπείσετε καταπείσουσιν*
OptativeSingular καταπείσοιμι καταπείσοις καταπείσοι
Dual καταπείσοιτον καταπεισοίτην
Plural καταπείσοιμεν καταπείσοιτε καταπείσοιεν
Infinitive καταπείσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπεισων καταπεισοντος καταπεισουσα καταπεισουσης καταπεισον καταπεισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπείσομαι καταπείσει, καταπείσῃ καταπείσεται
Dual καταπείσεσθον καταπείσεσθον
Plural καταπεισόμεθα καταπείσεσθε καταπείσονται
OptativeSingular καταπεισοίμην καταπείσοιο καταπείσοιτο
Dual καταπείσοισθον καταπεισοίσθην
Plural καταπεισοίμεθα καταπείσοισθε καταπείσοιντο
Infinitive καταπείσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπεισομενος καταπεισομενου καταπεισομενη καταπεισομενης καταπεισομενον καταπεισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέπειθον κατέπειθες κατέπειθεν*
Dual κατεπείθετον κατεπειθέτην
Plural κατεπείθομεν κατεπείθετε κατέπειθον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεπειθόμην κατεπείθου κατεπείθετο
Dual κατεπείθεσθον κατεπειθέσθην
Plural κατεπειθόμεθα κατεπείθεσθε κατεπείθοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ πρὸσ τὸ σχῆμα τῆσ τότε δουλείασ ἀλλ’ οὐ πρὸσ τὸν τρόπον ἀφορώσησ τὸν καὶ παρὰ τὴν μεταβολὴν παραμένοντα τήν τε ἐπιθυμίαν αὐτῷ ποιησάσησ καταφανῆ καὶ λόγουσ προσφερούσησ περὶ μίξεωσ, παρέπεμπε τὴν ἀξίωσιν οὐ κρίνασ ὅσιον εἶναι τοιαύτην αὐτῇ διδόναι χάριν, ἐν ᾗ τοῦ πριαμένου καὶ τοσαύτησ ἠξιωκότοσ τιμῆσ ἀδικίαν συνέβαινεν εἶναι καὶ ὕβριν, ἀλλὰ κρατεῖν τε τοῦ πάθουσ κἀκείνην παρεκάλει τὴν ἀπόγνωσιν τοῦ τεύξεσθαι τῆσ ἐπιθυμίασ προβαλλόμενοσ, σταλήσεσθαι γάρ τε αὐτῇ τοῦτο μὴ παρούσησ ἐλπίδοσ, αὐτόσ τε πάντα μᾶλλον ὑπομενεῖν ἔλεγεν ἢ πρὸσ τοῦτο καταπειθὴσ ἔσεσθαι· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 2 58:1)

Synonyms

  1. to persuade

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION