Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατάλειψις

Third declension Noun; Transliteration:

Principal Part: κατάλειψις κατάλειψεως

Structure: καταλειψι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: katalei/pw

Sense

  1. a leaving behind

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative κατάλειψις καταλείψει καταλείψεις
Genitive καταλείψεως καταλείψοιν καταλείψεων
Dative καταλείψει καταλείψοιν καταλείψεσιν*
Accusative κατάλειψιν καταλείψει καταλείψεις
Vocative κατάλειψι καταλείψει καταλείψεις

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωποσ τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸσ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰσ σάρκα μίαν. (Septuagint, Liber Genesis 2:24)
  • καὶ νῦν, Σαλωμὼν υἱέ μου, γνῶθι τὸν Θεὸν τῶν πατέρων σου καὶ δούλευε αὐτῷ ἐν καρδίᾳ τελείᾳ καὶ ψυχῇ θελούσῃ, ὅτι πάσασ καρδίασ ἐτάζει Κύριοσ καὶ πᾶν ἐνθύμημα γινώσκει. ἐὰν ζητήσῃσ αὐτόν, εὑρεθήσεταί σοι, καὶ ἐὰν καταλείψῃσ αὐτόν, καταλείψει σε εἰσ τέλοσ. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 28:9)
  • α ὅσ ἐστιν ἡδὺσ ἐν οἴνων διατριβαῖσ, ἐν τοῖσ ἑαυτοῦ ὀχυρώμασι καταλείψει ἀτιμίαν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 12:12)
  • ὃσ ἀναστρέφεται ἄμωμοσ ἐν δικαιοσύνῃ, μακαρίουσ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ καταλείψει. (Septuagint, Liber Proverbiorum 20:7)
  • ἐν τῷ εἰπεῖν αὐτόν. εὗρον ἀνάπαυσιν καὶ νῦν φάγομαι ἐκ τῶν ἀγαθῶν μου, καὶ οὐκ οἶδε τίσ καιρὸσ παρελεύσεται καὶ καταλείψει αὐτὰ ἑτέροισ καὶ ἀποθανεῖται. (Septuagint, Liber Sirach 11:17)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION