Homer, Iliad, Book 12 15:

(호메로스, 일리아스, Book 12 15:)

ὄφρ’ οἳ τοὺσ ἐνάριζον ἀπ’ ἔντεα μαρμαίροντα, τόφρ’ οἳ Πουλυδάμαντι καὶ Ἕκτορι κοῦροι ἕποντο, οἳ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι ἔσαν, μέμασαν δὲ μάλιστα τεῖχόσ τε ῥήξειν καὶ ἐνιπρήσειν πυρὶ νῆασ, οἵ ῥ’ ἔτι μερμήριζον ἐφεσταότεσ παρὰ τάφρῳ. ὄρνισ γάρ σφιν ἐπῆλθε περησέμεναι μεμαῶσιν αἰετὸσ ὑψιπέτησ ἐπ’ ἀριστερὰ λαὸν ἐέργων φοινήεντα δράκοντα φέρων ὀνύχεσσι πέλωρον ζωὸν ἔτ’ ἀσπαίροντα, καὶ οὔ πω λήθετο χάρμησ, κόψε γὰρ αὐτὸν ἔχοντα κατὰ στῆθοσ παρὰ δειρὴν ἰδνωθεὶσ ὀπίσω· ὃ δ’ ἀπὸ ἕθεν ἧκε χαμᾶζε ἀλγήσασ ὀδύνῃσι, μέσῳ δ’ ἐνὶ κάββαλ’ ὁμίλῳ, αὐτὸσ δὲ κλάγξασ πέτετο πνοιῇσ ἀνέμοιο. Τρῶεσ δ’ ἐρρίγησαν ὅπωσ ἴδον αἰόλον ὄφιν κείμενον ἐν μέσσοισι Διὸσ τέρασ αἰγιόχοιο. δὴ τότε Πουλυδάμασ θρασὺν Ἕκτορα εἶπε παραστάσ· Ἕκτορ ἀεὶ μέν πώσ μοι ἐπιπλήσσεισ ἀγορῇσιν ἐσθλὰ φραζομένῳ, ἐπεὶ οὐδὲ μὲν οὐδὲ ἐοίκε δῆμον ἐόντα παρὲξ ἀγορευέμεν, οὔτ’ ἐνὶ βουλῇ οὔτέ ποτ’ ἐν πολέμῳ, σὸν δὲ κράτοσ αἰὲν ἀέξειν· νῦν αὖτ’ ἐξερέω ὥσ μοι δοκεῖ εἶναι ἄριστα. μὴ ἰόμεν Δαναοῖσι μαχησόμενοι περὶ νηῶν. ὧδε γὰρ ἐκτελέεσθαι ὀί̈ομαι, εἰ ἐτεόν γε Τρωσὶν ὅδ’ ὄρνισ ἦλθε περησέμεναι μεμαῶσιν αἰετὸσ ὑψιπέτησ ἐπ’ ἀριστερὰ λαὸν ἐέργων φοινήεντα δράκοντα φέρων ὀνύχεσσι πέλωρον ζωόν· ἄφαρ δ’ ἀφέηκε πάροσ φίλα οἰκί’ ἱκέσθαι, οὐδ’ ἐτέλεσσε φέρων δόμεναι τεκέεσσιν ἑοῖσιν. ὣσ ἡμεῖσ, εἴ πέρ τε πύλασ καὶ τεῖχοσ Ἀχαιῶν ῥηξόμεθα σθένεϊ μεγάλῳ, εἴξωσι δ’ Ἀχαιοί, οὐ κόσμῳ παρὰ ναῦφιν ἐλευσόμεθ’ αὐτὰ κέλευθα· πολλοὺσ γὰρ Τρώων καταλείψομεν, οὕσ κεν Ἀχαιοὶ χαλκῷ δῃώσωσιν ἀμυνόμενοι περὶ νηῶν. ὧδέ χ’ ὑποκρίναιτο θεοπρόποσ, ὃσ σάφα θυμῷ εἰδείη τεράων καί οἱ πειθοίατο λαοί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION