Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταγελάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταγελάω καταγελάσομαι

Structure: κατα (Prefix) + γελά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to laugh at, jeer or mock at, to laugh scornfully
  2. to laugh down, deride, to be derided

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγελῶ καταγελᾷς καταγελᾷ
Dual καταγελᾶτον καταγελᾶτον
Plural καταγελῶμεν καταγελᾶτε καταγελῶσιν*
SubjunctiveSingular καταγελῶ καταγελῇς καταγελῇ
Dual καταγελῆτον καταγελῆτον
Plural καταγελῶμεν καταγελῆτε καταγελῶσιν*
OptativeSingular καταγελῷμι καταγελῷς καταγελῷ
Dual καταγελῷτον καταγελῴτην
Plural καταγελῷμεν καταγελῷτε καταγελῷεν
ImperativeSingular καταγέλᾱ καταγελᾱ́τω
Dual καταγελᾶτον καταγελᾱ́των
Plural καταγελᾶτε καταγελώντων, καταγελᾱ́τωσαν
Infinitive καταγελᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγελων καταγελωντος καταγελωσα καταγελωσης καταγελων καταγελωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγελῶμαι καταγελᾷ καταγελᾶται
Dual καταγελᾶσθον καταγελᾶσθον
Plural καταγελώμεθα καταγελᾶσθε καταγελῶνται
SubjunctiveSingular καταγελῶμαι καταγελῇ καταγελῆται
Dual καταγελῆσθον καταγελῆσθον
Plural καταγελώμεθα καταγελῆσθε καταγελῶνται
OptativeSingular καταγελῴμην καταγελῷο καταγελῷτο
Dual καταγελῷσθον καταγελῴσθην
Plural καταγελῴμεθα καταγελῷσθε καταγελῷντο
ImperativeSingular καταγελῶ καταγελᾱ́σθω
Dual καταγελᾶσθον καταγελᾱ́σθων
Plural καταγελᾶσθε καταγελᾱ́σθων, καταγελᾱ́σθωσαν
Infinitive καταγελᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγελωμενος καταγελωμενου καταγελωμενη καταγελωμενης καταγελωμενον καταγελωμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγελάσομαι καταγελάσει, καταγελάσῃ καταγελάσεται
Dual καταγελάσεσθον καταγελάσεσθον
Plural καταγελασόμεθα καταγελάσεσθε καταγελάσονται
OptativeSingular καταγελασοίμην καταγελάσοιο καταγελάσοιτο
Dual καταγελάσοισθον καταγελασοίσθην
Plural καταγελασοίμεθα καταγελάσοισθε καταγελάσοιντο
Infinitive καταγελάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγελασομενος καταγελασομενου καταγελασομενη καταγελασομενης καταγελασομενον καταγελασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεγέλων κατεγέλᾱς κατεγέλᾱν*
Dual κατεγελᾶτον κατεγελᾱ́την
Plural κατεγελῶμεν κατεγελᾶτε κατεγέλων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεγελώμην κατεγελῶ κατεγελᾶτο
Dual κατεγελᾶσθον κατεγελᾱ́σθην
Plural κατεγελώμεθα κατεγελᾶσθε κατεγελῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ταῦτ’ οὐ κατάγελώσ ἐστιν ἀνθρώποισ πλατύσ; (Aristophanes, Acharnians, Episode 1:35)
  • ὑπὲρ σοῦ καὶ ὑπὲρ ἡμῶν τῶν σῶν ἐπιτηδείων αἰσχύνομαι μὴ δόξῃ ἅπαν τὸ πρᾶγμα τὸ περὶ σὲ ἀνανδρίᾳ τινὶ τῇ ἡμετέρᾳ πεπρᾶχθαι, καὶ ἡ εἴσοδοσ τῆσ δίκησ εἰσ τὸ δικαστήριον ὡσ εἰσῆλθεν ἐξὸν μὴ εἰσελθεῖν, καὶ αὐτὸσ ὁ ἀγὼν τῆσ δίκησ ὡσ ἐγένετο, καὶ τὸ τελευταῖον δὴ τουτί, ὥσπερ κατάγελωσ τῆσ πράξεωσ, κακίᾳ τινὶ καὶ ἀνανδρίᾳ τῇ ἡμετέρᾳ διαπεφευγέναι ἡμᾶσ δοκεῖν, οἵτινέσ σε οὐχὶ ἐσώσαμεν οὐδὲ σὺ σαυτόν, οἱο͂́ν τε ὂν καὶ δυνατὸν εἴ τι καὶ μικρὸν ἡμῶν ὄφελοσ ἦν. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 18:1)
  • παρὰ γὰρ τῶν πλουσίων εἰσ μὲν τοὺσ συμβιοῦντασ ἀνθρώπουσ ἡ ὕβρισ ἐστὶ λοιδορία, προπηλακισμόσ, κατάγελωσ, τὸ πληγῆναι πολλάκισ, εἰσ δὲ τὴν τύχην αὐτὴν ὑπερηφανία, βαρύτησ, μικρολογία. (Dio, Chrysostom, Orationes, 10:2)
  • ταῦτα γὰρ οἶδεν, ὄχλοσ δὲ τί ἐστιν οὐκ οἶδεν οὐδ’ ὄχλου βοὴ οὐδὲ κατάγελωσ. (Epictetus, Works, book 2, 9:2)

Synonyms

  1. to laugh at

  2. to laugh down

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION