Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαγελάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαγελάω διαγελάσομαι

Structure: δια (Prefix) + γελά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to laugh at

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαγελῶ διαγελᾷς διαγελᾷ
Dual διαγελᾶτον διαγελᾶτον
Plural διαγελῶμεν διαγελᾶτε διαγελῶσιν*
SubjunctiveSingular διαγελῶ διαγελῇς διαγελῇ
Dual διαγελῆτον διαγελῆτον
Plural διαγελῶμεν διαγελῆτε διαγελῶσιν*
OptativeSingular διαγελῷμι διαγελῷς διαγελῷ
Dual διαγελῷτον διαγελῴτην
Plural διαγελῷμεν διαγελῷτε διαγελῷεν
ImperativeSingular διαγέλᾱ διαγελᾱ́τω
Dual διαγελᾶτον διαγελᾱ́των
Plural διαγελᾶτε διαγελώντων, διαγελᾱ́τωσαν
Infinitive διαγελᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγελων διαγελωντος διαγελωσα διαγελωσης διαγελων διαγελωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαγελῶμαι διαγελᾷ διαγελᾶται
Dual διαγελᾶσθον διαγελᾶσθον
Plural διαγελώμεθα διαγελᾶσθε διαγελῶνται
SubjunctiveSingular διαγελῶμαι διαγελῇ διαγελῆται
Dual διαγελῆσθον διαγελῆσθον
Plural διαγελώμεθα διαγελῆσθε διαγελῶνται
OptativeSingular διαγελῴμην διαγελῷο διαγελῷτο
Dual διαγελῷσθον διαγελῴσθην
Plural διαγελῴμεθα διαγελῷσθε διαγελῷντο
ImperativeSingular διαγελῶ διαγελᾱ́σθω
Dual διαγελᾶσθον διαγελᾱ́σθων
Plural διαγελᾶσθε διαγελᾱ́σθων, διαγελᾱ́σθωσαν
Infinitive διαγελᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγελωμενος διαγελωμενου διαγελωμενη διαγελωμενης διαγελωμενον διαγελωμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαγελάσομαι διαγελάσει, διαγελάσῃ διαγελάσεται
Dual διαγελάσεσθον διαγελάσεσθον
Plural διαγελασόμεθα διαγελάσεσθε διαγελάσονται
OptativeSingular διαγελασοίμην διαγελάσοιο διαγελάσοιτο
Dual διαγελάσοισθον διαγελασοίσθην
Plural διαγελασοίμεθα διαγελάσοισθε διαγελάσοιντο
Infinitive διαγελάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγελασομενος διαγελασομενου διαγελασομενη διαγελασομενης διαγελασομενον διαγελασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεγέλων διεγέλᾱς διεγέλᾱν*
Dual διεγελᾶτον διεγελᾱ́την
Plural διεγελῶμεν διεγελᾶτε διεγέλων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεγελώμην διεγελῶ διεγελᾶτο
Dual διεγελᾶσθον διεγελᾱ́σθην
Plural διεγελώμεθα διεγελᾶσθε διεγελῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὗτοσ δ’ ὁ δαίμων ὁ νέοσ, ὃν σὺ διαγελᾷσ, οὐκ ἂν δυναίμην μέγεθοσ ἐξειπεῖν ὅσοσ καθ’ Ἑλλάδ’ ἔσται. (Euripides, episode 8:1)
  • ἐγὼ μὲν οὖν καὶ Κάδμοσ, ὃν σὺ διαγελᾷσ, κισσῷ τ’ ἐρεψόμεσθα καὶ χορεύσομεν, πολιὰ ξυνωρίσ, ἀλλ’ ὅμωσ χορευτέον, κοὐ θεομαχήσω σῶν λόγων πεισθεὶσ ὕπο. (Euripides, episode 13:3)
  • πεφύκασι δ’ οἱ πλεῖστοι τῶν φιλοσόφων τῶν κωμικῶν κακήγοροι μᾶλλον εἶναι, εἴ γε καὶ Αἰσχίνησ ὁ Σωκρατικὸσ ἐν μὲν τῷ Τηλαύγει Κριτόβουλον τὸν Κρίτωνοσ ἐπ’ ἀμαθίᾳ καὶ ῥυπαρότητι βίου κωμῳδεῖ, τὸν δὲ Τηλαύγην αὐτὸν ἱματίου μὲν φορήσεωσ καθ’ ἡμέραν ἡμιωβέλιον κναφεῖ τελοῦντα μισθόν, κωδίῳ δὲ ἐζωσμένον καὶ τὰ ὑποδήματα σπαρτίοισ ἐνημμένον σαπροῖσ, εὐτελέστατον ὄντα ῥήτορα οὐ μετρίωσ διαγελᾷ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 621)
  • ἐν οἷσ δὲ κομιδῇ διαγελᾷ καὶ φλαυρίζει τὸν Σωκράτην ζητοῦντα τί ἄνθρωπόσ ἐστι καὶ νεανιευόμενον, ὥσ φησιν, ὅτι μηδ’ αὐτὸσ εἰδείη, δῆλοσ μέν ἐστιν αὐτὸσ οὐδέποτε πρὸσ τούτῳ γενόμενοσ· (Plutarch, Adversus Colotem, section 202)
  • καὶ διαγελᾷ. (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 13 6:1)

Synonyms

  1. to laugh at

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION