Hellas Alive Dictionary - καταγελαω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

καταγελάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταγελάω καταγελάσομαι

Structure: κατα (Prefix) + γελά (Stem) + ω (Ending)

Sense

to laugh at, jeer or mock at, to laugh scornfully
to laugh down, deride, to be derided

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	καταγελῶ	καταγελᾷς	καταγελᾷ
	Dual		καταγελᾶτον	καταγελᾶτον
	Plural	καταγελῶμεν	καταγελᾶτε	καταγελῶσιν*
Subjunctive	Singular	καταγελῶ	καταγελῇς	καταγελῇ
	Dual		καταγελῆτον	καταγελῆτον
	Plural	καταγελῶμεν	καταγελῆτε	καταγελῶσιν*
Optative	Singular	καταγελῷμι	καταγελῷς	καταγελῷ
	Dual		καταγελῷτον	καταγελῴτην
	Plural	καταγελῷμεν	καταγελῷτε	καταγελῷεν
Imperative	Singular		καταγέλᾱ	καταγελᾱ́τω
	Dual		καταγελᾶτον	καταγελᾱ́των
	Plural		καταγελᾶτε	καταγελώντων, καταγελᾱ́τωσαν
Infinitive		καταγελᾶν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		καταγελων καταγελωντος	καταγελωσα καταγελωσης	καταγελων καταγελωντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	καταγελῶμαι	καταγελᾷ	καταγελᾶται
	Dual		καταγελᾶσθον	καταγελᾶσθον
	Plural	καταγελώμεθα	καταγελᾶσθε	καταγελῶνται
Subjunctive	Singular	καταγελῶμαι	καταγελῇ	καταγελῆται
	Dual		καταγελῆσθον	καταγελῆσθον
	Plural	καταγελώμεθα	καταγελῆσθε	καταγελῶνται
Optative	Singular	καταγελῴμην	καταγελῷο	καταγελῷτο
	Dual		καταγελῷσθον	καταγελῴσθην
	Plural	καταγελῴμεθα	καταγελῷσθε	καταγελῷντο
Imperative	Singular		καταγελῶ	καταγελᾱ́σθω
	Dual		καταγελᾶσθον	καταγελᾱ́σθων
	Plural		καταγελᾶσθε	καταγελᾱ́σθων, καταγελᾱ́σθωσαν
Infinitive		καταγελᾶσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		καταγελωμενος καταγελωμενου	καταγελωμενη καταγελωμενης	καταγελωμενον καταγελωμενου

Future tense

Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	καταγελάσομαι	καταγελάσει, καταγελάσῃ	καταγελάσεται
	Dual		καταγελάσεσθον	καταγελάσεσθον
	Plural	καταγελασόμεθα	καταγελάσεσθε	καταγελάσονται
Optative	Singular	καταγελασοίμην	καταγελάσοιο	καταγελάσοιτο
	Dual		καταγελάσοισθον	καταγελασοίσθην
	Plural	καταγελασοίμεθα	καταγελάσοισθε	καταγελάσοιντο
Infinitive		καταγελάσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		καταγελασομενος καταγελασομενου	καταγελασομενη καταγελασομενης	καταγελασομενον καταγελασομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατεγέλων	κατεγέλᾱς	κατεγέλᾱν*
	Dual		κατεγελᾶτον	κατεγελᾱ́την
	Plural	κατεγελῶμεν	κατεγελᾶτε	κατεγέλων
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατεγελώμην	κατεγελῶ	κατεγελᾶτο
	Dual		κατεγελᾶσθον	κατεγελᾱ́σθην
	Plural	κατεγελώμεθα	κατεγελᾶσθε	κατεγελῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

τὸ αὐτὸ δὴ καὶ σὺ πάσχων οὐχ ὁρᾷσ, ὁπόταν τὸ μὲν βιβλίον ἐν τῇ χειρὶ ἔχῃσ πάγκαλον, πορφυρᾶν μὲν ἔχον τὴν διφθέραν, χρυσοῦν δὲ τὸν ὀμφαλόν, ἀναγιγνώσκῃσ δὲ αὐτὸ βαρβαρίζων καὶ καταισχύνων καὶ διαστρέφων, ὑπὸ μὲν τῶν πεπαιδευμένων καταγελώμενοσ, ὑπὸ δὲ τῶν συνόντων σοι κολάκων ἐπαινούμενοσ, οἳ καὶ αὐτοὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ἐπιστρεφόμενοι γελῶσι τὰ πολλά; (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 7:6)
καὶ γὰρ συνίει καταγελώμενοσ ὑπὸ τῶν ὁρώντων ἐπὶ τῇ σκευῇ, καὶ ὁμόγλωσσον οὐδένα εὑρ́ισκε, καὶ ὅλωσ μετέμελεν αὐτῷ ἤδη τῆσ ὁδοῦ, καὶ ἐδέδοκτο ἰδόντα μόνον τὰσ Ἀθήνασ ἐπὶ πόδα εὐθὺσ ὀπίσω χωρεῖν καὶ πλοίῳ ἐπιβάντα πλεῖν αὖθισ ἐπὶ Βοσπόρου, ὅθεν οὐ πολλὴ ἔμελλεν αὐτῷ ὁδὸσ ἔσεσθαι οἴκαδε ἐσ Σκύθασ. (Lucian, Scytha 6:2)
καταγελώμενοσ μὲν οὖν οὐκ ἐπαϊεισ ὑπ’ ἀνδρῶν, οὓσ σὺ μόνον οὐ προσκυνεῖσ. (Aristophanes, Wasps, Choral, trochees 1:16)
καὶ Μελάνθιοσ ὑπὸ τοῦ κωμῳδιοποιοῦ καταγελώμενοσ ἔφη οὐκ ὀφειλόμενόν μοι ἀποδίδωσ ἔρανον μᾶλλον οὖν τὰ σκώμματα δάκνει, καθάπερ τὰ παρηγκιστρωμένα βέλη πλείονα χρόνον ἐμμένοντα, καὶ λυπεῖ τοὺσ σκωφθέντασ ἡ τέρψισ τῇ κομψότητι καὶ ἡδύνει τοὺσ παρόντασ· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, 8:6)

Synonyms

to laugh at
- ἐγγελάω (to laugh at, mock)
- ἐπιχλευάζω (to make a mock of, to say scornfully)
to laugh down
- γελάω (to laugh at, to deride)

Derived

ἀναγελάω (to laugh loud)
γελάω (to laugh, to laugh at, to deride)
διαγελάω (to laugh at)
ἐκγελάω (to laugh out loud, to gurgle)
ἐπεγγελάω (to laugh at, exult over)
ἐπιγελάω (to laugh approvingly)
προσγελάω (to look laughing at, smile, upon)
ὑπογελάω (to laugh slily)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

καταγελάω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to laugh at

to laugh down

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

καταγελάω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to laugh at

to laugh down

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어