Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταγελάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταγελάω καταγελάσομαι

Structure: κατα (Prefix) + γελά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to laugh at, jeer or mock at, to laugh scornfully
  2. to laugh down, deride, to be derided

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγελῶ καταγελᾷς καταγελᾷ
Dual καταγελᾶτον καταγελᾶτον
Plural καταγελῶμεν καταγελᾶτε καταγελῶσιν*
SubjunctiveSingular καταγελῶ καταγελῇς καταγελῇ
Dual καταγελῆτον καταγελῆτον
Plural καταγελῶμεν καταγελῆτε καταγελῶσιν*
OptativeSingular καταγελῷμι καταγελῷς καταγελῷ
Dual καταγελῷτον καταγελῴτην
Plural καταγελῷμεν καταγελῷτε καταγελῷεν
ImperativeSingular καταγέλᾱ καταγελᾱ́τω
Dual καταγελᾶτον καταγελᾱ́των
Plural καταγελᾶτε καταγελώντων, καταγελᾱ́τωσαν
Infinitive καταγελᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγελων καταγελωντος καταγελωσα καταγελωσης καταγελων καταγελωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγελῶμαι καταγελᾷ καταγελᾶται
Dual καταγελᾶσθον καταγελᾶσθον
Plural καταγελώμεθα καταγελᾶσθε καταγελῶνται
SubjunctiveSingular καταγελῶμαι καταγελῇ καταγελῆται
Dual καταγελῆσθον καταγελῆσθον
Plural καταγελώμεθα καταγελῆσθε καταγελῶνται
OptativeSingular καταγελῴμην καταγελῷο καταγελῷτο
Dual καταγελῷσθον καταγελῴσθην
Plural καταγελῴμεθα καταγελῷσθε καταγελῷντο
ImperativeSingular καταγελῶ καταγελᾱ́σθω
Dual καταγελᾶσθον καταγελᾱ́σθων
Plural καταγελᾶσθε καταγελᾱ́σθων, καταγελᾱ́σθωσαν
Infinitive καταγελᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγελωμενος καταγελωμενου καταγελωμενη καταγελωμενης καταγελωμενον καταγελωμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγελάσομαι καταγελάσει, καταγελάσῃ καταγελάσεται
Dual καταγελάσεσθον καταγελάσεσθον
Plural καταγελασόμεθα καταγελάσεσθε καταγελάσονται
OptativeSingular καταγελασοίμην καταγελάσοιο καταγελάσοιτο
Dual καταγελάσοισθον καταγελασοίσθην
Plural καταγελασοίμεθα καταγελάσοισθε καταγελάσοιντο
Infinitive καταγελάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγελασομενος καταγελασομενου καταγελασομενη καταγελασομενης καταγελασομενον καταγελασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεγέλων κατεγέλᾱς κατεγέλᾱν*
Dual κατεγελᾶτον κατεγελᾱ́την
Plural κατεγελῶμεν κατεγελᾶτε κατεγέλων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεγελώμην κατεγελῶ κατεγελᾶτο
Dual κατεγελᾶσθον κατεγελᾱ́σθην
Plural κατεγελώμεθα κατεγελᾶσθε κατεγελῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀδίκων καὶ ἀνόμων καταγελάσῃ, ἀπὸ δὲ θηρίων ἀγρίων οὐ μὴ φοβηθῇσ. (Septuagint, Liber Iob 5:22)
  • εἰ οὖν βούλει, καὶ ἡμεῖσ ἐπὶ τῇ ζητήσει ἐπιμείνωμέν τε καὶ καρτερήσωμεν, ἵνα καὶ μὴ ἡμῶν αὐτὴ ἡ ἀνδρεία καταγελάσῃ, ὅτι οὐκ ἀνδρείωσ αὐτὴν ζητοῦμεν, εἰ ἄρα πολλάκισ αὐτὴ ἡ καρτέρησίσ ἐστιν ἀνδρεία. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 95:2)
  • ἀλλ’ ἴσωσ μου καταγελάσῃ, ἄν σοι δόξω πρεσβύτησ ὢν ἔτι παίζειν. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 14:5)
  • σκόπει δὴ μὴ τούτοισ αὑτὸν ἐξαιτήσηται, καὶ ἐλάττω πολὺ τῇ πόλει καταθεὶσ ἢ ὅσα σοι δίδωσι καταγελάσῃ. (Demosthenes, Speeches 21-30, 199:4)
  • εἶτ’ ἂν μεταξὺ λεγόντων ἡμῶν ψόφοσ μείζων γένηται ἢ τῶν παρόντων τισ καταγελάσῃ ἡμῶν, ἐξεπλάγημεν. (Epictetus, Works, book 2, 16:1)

Synonyms

  1. to laugh at

  2. to laugh down

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION