Sense

1. a bending, winding
2. the turning in a race-course, turning-post, its middle or turning point

Examples

• "ἐξαρμονίουσ ὑπερβολαίουσ, τ’ ἀνοσίουσ καὶ νιγλάρουσ, ὥσπερ τε τὰσ ῥαφάνουσ ὅλην καμπῶν με κατεμέστωσε. (Pseudo-Plutarch, De musica, section 3029)
• οἱ δ’ εἰκάζοντεσ ἐξ αὐτῶν τἀληθὲσ ταύρῳ μὲν ἐοικότα λέγεσθαι τὸν Ἀχελῶόν φασι, καθάπερ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ποταμούσ, ἀπό τε τῶν ἤχων καὶ τῶν κατὰ τὰ ῥεῖθρα καμπῶν, ἃσ καλοῦσι κέρατα, δράκοντι δὲ διὰ τὸ μῆκοσ καὶ τὴν σκολιότητα, βούπρῳρον δὲ διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν δι’ ἣν καὶ ταυρωπόν· (Strabo, Geography, Book 10, chapter 2 26:8)

Similar forms

• καμπὴν (17)
• καμπύλα (16)
• καμπὰς (11)
• κάμπτων (10)
• καμπῆς (8)
• καμπαῖς (8)
• κάμπτει (7)
• κάμπη (5)
• καμπύλῳ (4)
• καμπύλη (3)
• Κάμπην (2)
• καμπῶν (2)
• κάμπας (2)
• καμπύλ (2)
• Κάμπῳ (2)
• κάμπῃ (1)
• καμπῇσι (1)
• καμπτήρ (1)
• καμπῇ (1)
• κάμπος (1)
• κάμπτον (1)
• καμπὴ (1)
• κάμπης (1)
• καμπτὴν (1)
• καμπήν (1)
• καμπτὰ (1)
• κάμπἠ (1)
• Κάμποι (1)
• κάμπτοι (1)
• κάμπτῃ (1)
• καμπύλα· (1)
• κάμπους (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.