뜻

1. 꼬인 것, 나선, 감긴 것

1. a bending, winding
2. the turning in a race-course, turning-post, its middle or turning point

예문

• ἕτεροι δὲ κείσονταί γ’ ἀπεψωλημένοι περὶ ταῖσι καμπαῖσ ἡνίοχοι πεπτωκότεσ. (Aristophanes, Peace, Lyric-Scene, iambics32)

  (아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, iambics32)

• ἄνθρωποσ μὲν β’ ποσὶ καὶ β’ χερσίν, ὄρνισ δὲ β’ ποσὶ καὶ β’ πτέρυξιν, ἔγχελυσ καὶ γόγγροσ δύο πτερυγίοισ καὶ δύο καμπαῖσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 49 1:3)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 49 1:3)

• συντίθησι καὶ συνδεῖ πρὸσ ἀλλήλασ ἐγκαταπλέκουσα τὰσ μὲν εὐθείασ τὰσ δὲ πλαγίασ, ὥσπερ ἐπὶ στήμονι κρόκην ἐμβάλλουσα, προσχρωμένη καμπαῖσ καὶ περιαγωγαῖσ δι’ ἀλλήλων, ὥστε διαρμόσαι καὶ γενέσθαι στρογγύλον ἐνήρεμον, πρόμηκεσ ἐκ τοῦ σχήματοσ, ἁλιευτικῷ κύρτῳ παραπλήσιον. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 35 11:1)

  (플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 35 11:1)

• ἦν δὲ ὁ λαβύρινθοσ, ὃν Δαίδαλοσ κατεσκεύασεν, οἴκημα καμπαῖσ πολυπλόκοισ πλανῶν τὴν ἔξοδον. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 1 4:8)

  (아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 1 4:8)

• πολυπλόκοισ γὰρ καμπαῖσ τὴν ἀγνοουμένην ἔξοδον ἀπέκλειε. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 15 8:15)

  (아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 15 8:15)

유사 형태

• καμπὴν (17)
• καμπύλα (16)
• καμπὰς (11)
• κάμπτων (10)
• καμπαῖς (8)
• καμπῆς (8)
• κάμπτει (7)
• κάμπη (5)
• καμπύλῳ (4)
• καμπύλη (3)
• Κάμπην (2)
• καμπῶν (2)
• καμπύλ (2)
• κάμπας (2)
• Κάμπῳ (2)
• κάμπους (1)
• κάμπῃ (1)
• καμπῇσι (1)
• καμπτήρ (1)
• κάμπτον (1)
• καμπῇ (1)
• κάμπος (1)
• καμπὴ (1)
• κάμπης (1)
• καμπτὴν (1)
• καμπήν (1)
• καμπτὰ (1)
• κάμπἠ (1)
• Κάμποι (1)
• κάμπτοι (1)
• καμπύλα· (1)
• κάμπτῃ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.