뜻

1. 꼬인 것, 나선, 감긴 것

1. a bending, winding
2. the turning in a race-course, turning-post, its middle or turning point

예문

• "ἐξαρμονίουσ ὑπερβολαίουσ, τ’ ἀνοσίουσ καὶ νιγλάρουσ, ὥσπερ τε τὰσ ῥαφάνουσ ὅλην καμπῶν με κατεμέστωσε. (Pseudo-Plutarch, De musica, section 3029)

  (위 플루타르코스, De musica, section 3029)

• οἱ δ’ εἰκάζοντεσ ἐξ αὐτῶν τἀληθὲσ ταύρῳ μὲν ἐοικότα λέγεσθαι τὸν Ἀχελῶόν φασι, καθάπερ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ποταμούσ, ἀπό τε τῶν ἤχων καὶ τῶν κατὰ τὰ ῥεῖθρα καμπῶν, ἃσ καλοῦσι κέρατα, δράκοντι δὲ διὰ τὸ μῆκοσ καὶ τὴν σκολιότητα, βούπρῳρον δὲ διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν δι’ ἣν καὶ ταυρωπόν· (Strabo, Geography, Book 10, chapter 2 26:8)

  (스트라본, 지리학, Book 10, chapter 2 26:8)

유사 형태

• καμπὴν (17)
• καμπύλα (16)
• καμπὰς (11)
• κάμπτων (10)
• καμπῆς (8)
• καμπαῖς (8)
• κάμπτει (7)
• κάμπη (5)
• καμπύλῳ (4)
• καμπύλη (3)
• Κάμπῳ (2)
• Κάμπην (2)
• καμπῶν (2)
• κάμπας (2)
• καμπύλ (2)
• κάμπἠ (1)
• Κάμποι (1)
• κάμπτοι (1)
• κάμπτῃ (1)
• καμπύλα· (1)
• κάμπους (1)
• κάμπῃ (1)
• καμπῇσι (1)
• καμπτήρ (1)
• καμπῇ (1)
• κάμπος (1)
• κάμπτον (1)
• καμπὴ (1)
• κάμπης (1)
• καμπτὴν (1)
• καμπήν (1)
• καμπτὰ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.