Sense

1. to make new, innovate, to have their, revolutionised
2. to use for the first time, to handsel

Similar forms

• καινὸν (161)
• καινὰ (77)
• καινὴν (74)
• καινῶν (47)
• καινόν (45)
• καινὸς (28)
• καινῆς (26)
• καινοῖς (25)
• καινοὺς (24)
• καινὰς (23)
• Κάϊν (17)
• καινοῦ (17)
• καινά (16)
• Καϊνᾶν (15)
• καινῷ (14)
• καινήν (12)
• καινότητι (12)
• καινὴ (12)
• Καινῇ (11)
• καινότητα (8)
• καινός (7)
• καινοὶ (7)
• Καινέα (7)
• καινούς (7)
• καινῶς (6)
• καινότης (6)
• καινότερα (6)
• καίνων (5)
• καινοί (5)
• καινή (4)
• Καινεὺς (4)
• Καινεῖ (4)
• Καινέως (3)
• Καὶν (3)
• καινάς (3)
• καίν (3)
• καιναὶ (3)
• καιναῖς (3)
• καινοτομῶ (2)
• Καῖνυς (2)
• καίνει (2)
• καινίσαι (2)
• Καιναί (2)
• καίνειν (2)
• Καινίνη (2)
• καινίζει (2)
• καινοῖσιν (2)
• καινιεῖ (2)
• καίνετε (2)
• καινοῖσι (2)
• Καινεύς (2)
• Κάιν (2)
• Καινίνης (2)
• καινίζειν (2)
• Καϊνᾷ (1)
• καινάν (1)
• Καινεΐδης (1)
• καἰνικτῶν (1)
• καίνισις (1)
• καιναῖσιν (1)
• καινέτω (1)
• καινότητ (1)
• καινοτάτη (1)
• καινοῦν (1)
• Καϊνᾶ (1)
• Καϊνὰν (1)
• Καινεί̈δαο (1)
• καινίσει (1)
• Καινοῖ (1)
• Καίνυος (1)
• Καινᾶ (1)
• καιναῖσι (1)
• καινιοῦσι (1)
• καινίζων (1)
• Καινείδης (1)
• Καίνιναν (1)
• καίνισον (1)
• καινοτάφῳ (1)
• καίνυτο (1)
• καινίσας (1)
• καινοπαθῆ (1)
• Καῖνυν (1)
• καίνωσίν (1)
• Καϊνᾶς (1)
• καίνεις (1)
• καἰνομόρω (1)
• καινουργὲ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.