Sense

1. a mode of supplication

Examples

• ἐν δὲ Πέρσαισ τῶν ἱκετευμάτων μέγιστον ἦν καὶ ἀπαραίτητον, εἰ πῦρ λαβὼν ἱκετεύων καὶ ἐν ποταμῷ βεβηκὼσ ἀπειλοίη μὴ τυχὼν τὸ πῦρ, εἰσ τὸ ὕδωρ ἀφήσειν· (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 14 7:1)
• ἔνιοι μὲν οὖν Φθίαν τὴν γυναῖκα τοῦ βασιλέωσ λέγουσιν ὑποθέσθαι τῷ Θεμιστοκλεῖ τὸ ἱκέτευμα τοῦτο καὶ τὸν υἱὸν ἐπὶ τὴν ἑστίαν καθίσαι μετ’ αὐτοῦ· (Plutarch, , chapter 24 3:2)

Similar forms

• ἱκετεύω (56)
• ἱκέτευον (53)
• ἱκέτευε (35)
• ἱκετεύειν (28)
• ἱκέτευεν (24)
• ἱκετεύων (20)
• ἱκετεύοντας (14)
• ἱκετεύοντες (12)
• ἱκέτευσε (11)
• ἱκετεύομεν (11)
• ἱκετεύει (10)
• ἱκετεύοντος (9)
• ἱκετεύοντα (7)
• ἱκετεύουσι (7)
• ἱκετευόντων (6)
• ἱκετεύσας (6)
• ἱκέτευσεν (6)
• ἱκετευούσης (5)
• ἱκετεύσαντα (5)
• ἱκετεύουσα (4)
• ἱκέτευσαν (4)
• ἱκετεύσειν (4)
• ἱκετεύουσαι (4)
• ἱκετεῦσαι (4)
• ἱκετεύουσαν (3)
• ἱκέτευσα (3)
• ἱκετεύσω (3)
• ἱκετεύῃ (3)
• ἱκετεύοντι (2)
• ἱκετεύοντέ (2)
• ἱκετευούσας (2)
• ἱκετεύσει (2)
• ἱκέτευ (2)
• ἱκέτευσον (2)
• ἱκετεύεις (2)
• ἱκέτευέ (1)
• ἱκετευμάτων (1)
• ἱκετεύοντε (1)
• ἱκετευτέον (1)
• ἱκετευέτω (1)
• ἱκετεύουσιν (1)
• ἱκέτευσας (1)
• ἰκετεῦσι (1)
• ἱκετεύωσι (1)
• ἱκέτευμα (1)
• ἱκέτευς (1)
• ἱκετεύσατε (1)
• ἱκετεύουσίν (1)
• ἱκετεύσῃ (1)
• [ἱκε]τεύων (1)
• ἱκετεύομαι (1)
• ἱκετευτέος (1)
• ἱκετεύουσά (1)
• ἱκετευθείς (1)
• ἱκετεύσασιν (1)
• ἱκετεύομέν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.