Sense

1. a mode of supplication

Examples

• ἐν δὲ Πέρσαισ τῶν ἱκετευμάτων μέγιστον ἦν καὶ ἀπαραίτητον, εἰ πῦρ λαβὼν ἱκετεύων καὶ ἐν ποταμῷ βεβηκὼσ ἀπειλοίη μὴ τυχὼν τὸ πῦρ, εἰσ τὸ ὕδωρ ἀφήσειν· (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 14 7:1)
• ἔνιοι μὲν οὖν Φθίαν τὴν γυναῖκα τοῦ βασιλέωσ λέγουσιν ὑποθέσθαι τῷ Θεμιστοκλεῖ τὸ ἱκέτευμα τοῦτο καὶ τὸν υἱὸν ἐπὶ τὴν ἑστίαν καθίσαι μετ’ αὐτοῦ· (Plutarch, , chapter 24 3:2)

Similar forms

• ἱκετεύω (56)
• ἱκέτευον (53)
• ἱκέτευε (35)
• ἱκετεύειν (28)
• ἱκέτευεν (24)
• ἱκετεύων (20)
• ἱκετεύοντας (14)
• ἱκετεύοντες (12)
• ἱκέτευσε (11)
• ἱκετεύομεν (11)
• ἱκετεύει (10)
• ἱκετεύοντος (9)
• ἱκετεύουσι (7)
• ἱκετεύοντα (7)
• ἱκέτευσεν (6)
• ἱκετευόντων (6)
• ἱκετεύσας (6)
• ἱκετεύσαντα (5)
• ἱκετευούσης (5)
• ἱκετεῦσαι (4)
• ἱκετεύουσα (4)
• ἱκέτευσαν (4)
• ἱκετεύσειν (4)
• ἱκετεύουσαι (4)
• ἱκετεύῃ (3)
• ἱκετεύουσαν (3)
• ἱκέτευσα (3)
• ἱκετεύσω (3)
• ἱκετευούσας (2)
• ἱκετεύσει (2)
• ἱκέτευ (2)
• ἱκέτευσον (2)
• ἱκετεύεις (2)
• ἱκετεύοντι (2)
• ἱκετεύοντέ (2)
• ἱκετεύομαι (1)
• ἱκετευτέος (1)
• ἱκετεύουσά (1)
• ἱκετευθείς (1)
• ἱκετεύσασιν (1)
• ἱκετεύομέν (1)
• ἱκέτευέ (1)
• ἱκετευμάτων (1)
• ἱκετεύοντε (1)
• ἱκετευτέον (1)
• ἱκετευέτω (1)
• ἱκετεύουσιν (1)
• ἱκέτευσας (1)
• ἰκετεῦσι (1)
• ἱκετεύωσι (1)
• ἱκέτευμα (1)
• ἱκέτευς (1)
• ἱκετεύσατε (1)
• ἱκετεύουσίν (1)
• ἱκετεύσῃ (1)
• [ἱκε]τεύων (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.