뜻

1. 지도자, 지휘관, 장군, 장

1. a leader, commander, chief

예문

• εἴ με διακρίνων προφερέστερον ἔρνος ὀπάσσῃς, πάσης ἡμετέρης Ἀσίης ἡγήτορα θήσω. (Colluthus, Rape of Helen, book 176)

  (콜루토스, Rape of Helen, book 176)

• ἀστρολογίας ἀνηκόως ἔχουσα καὶ περὶ Ἀγλαονίκης ἀκηκουῖα τῆς Ἡγήτορος τοῦ Θεσσαλοῦ θυγατρὸς ὅτι τῶν ἐκλειπτικῶν ἔμπειρος οὖσα πανσελήνων καὶ προειδυῖα τὸν χρόνον, ἐν ᾧ συμβαίνει τὴν σελήνην ὑπὸ τῆς σκιᾶς ἁλίσκεσθαι, παρεκρούετο καὶ συνέπειθε τὰς γυναῖκας ὡς αὐτὴ καθαιροῦσα τὴν σελήνην. (Plutarch, Conjugalia Praecepta, chapter, section 48 7:1)

  (플루타르코스, Conjugalia Praecepta, chapter, section 48 7:1)

• "ἀλλ ἐκείνων μὲν ἐν γυναιξὶ τὸ πανοῦργον ἔσχε πίστιν , Ἀγλαονίκης τῆς Ἡγήτορος, ὥς φασιν, ἀστρολογικῆς γυναικός, ἐν ἐκλείψει σελήνης ἀεὶ προσποιουμένης γοητεύειν καὶ καθαιρεῖν αὐτήν. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 139)

  (플루타르코스, De defectu oraculorum, section 139)

• ἣ δὲ κιοῦσα θεμιστοπόλοις βασιλεῦσι δεῖξεν Τριπτολέμῳ τε Διοκλεῖ τε πληξίππῳ Εὐμόλπου τε βίῃ Κελεῷ θ ἡγήτορι λαῶν δρησμοσύνην θ ἱερῶν καὶ ἐπέφραδεν ὄργια πᾶσι, Τριπτολέμῳ τε Πολυξείνῳ, ἐπὶ τοῖς δὲ Διοκλεῖ σεμνά, τά τ οὔπως ἔστι παρεξίμεν οὔτε πυθέσθαι οὔτ ἀχέειν: (Anonymous, Homeric Hymns, 47:5)

  (익명 저작, Homeric Hymns, 47:5)

• ἀλλ ἡγήτορα ἀνεῖλες αἰχμῇ, καὶ μόνος μαχεύμενος πολλῶν κρατεῖς: (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 557)

  (작자 미상, 비가, , 557)

유사 형태

• ἡγῆται (37)
• ἡγητέον (29)
• ἡγήτορες (28)
• ἡγήτορα (7)
• ἡγήτορι (6)
• ἥγηται (5)
• ἡγήτορας (4)
• ἡγήτορε (4)
• ἡγητῆρα (2)
• ἡγητέα (2)
• Ἡγητορίδεω (2)
• Ἡγήτορος (2)
• ἡγητῆρος (1)
• ἡγῆταί (1)
• ἡγητῶν (1)
• ἡγῆτ (1)
• ἡγητηρίαν (1)
• Ἡγητορίαν (1)
• ἡγήτειραν (1)
• ἡγήτορ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.