Lucian, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 5:

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 5:)

ἀλλ̓ ἡμεῖσ τούτων αἴτιοι καὶ πέρα τοῦ μετρίου φιλάνθρωποι, οἵ γε καὶ συμπότασ αὐτοὺσ ἐποιησάμεθα. συγγνωστοὶ οὖν, εἰ πιόντεσ ὅμοια ἡμῖν καὶ ἰδόντεσ οὐράνια κάλλη καὶ οἱᾶ οὔ ποτε εἶδον ἐπὶ γῆσ, ἐπεθύμησαν ἀπολαῦσαι αὐτῶν ἔρωτι ἁλόντεσ· ὁ δ̓ ἔρωσ βίαιόν τί ἐστι καὶ οὐκ ἀνθρώπων μόνον ἄρχει, ἀλλὰ καὶ ἡμῶν αὐτῶν ἐνίοτε. Σοῦ μὲν καὶ πάνυ οὗτόσ γε δεσπότησ ἐστὶ καὶ ἄγει σε καὶ φέρει τῆσ ῥινόσ, φασίν, ἕλκων, καὶ σὺ ἕπῃ αὐτῷ ἔνθα ἂν ἡγῆταί σοι, καὶ ἀλλάττῃ ῥᾳδίωσ ἐσ ὅ τι ἂν κελεύσῃ, καὶ ὅλωσ κτῆμα καὶ παιδιὰ τοῦ ἔρωτοσ σύ γε· καὶ νῦν τῷ Ἰξίονι οἶδα καθότι συγγνώμην ἀπονέμεισ ἅτε καὶ αὐτὸσ μοιχεύσασ ποτὲ αὐτοῦ τὴν γυναῖκα, ἥ σοι τὸν Πειρίθουν ἔτεκεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION