뜻

1. 시기하다, 질투하다, 부러워하다

1. to love or seek after honour, to be ambitious, emulous, jealous, to be jealous, to pride oneself, pursuing, object of ambition
2. to strive eagerly and emulously to do, endeavour earnestly, aspire, to be anxious that . .

예문

• οὔκ, ἀλλὰ πάνσεμνα, ὦ Σόλων, κατέλεξασ τὰ ἆθλα καὶ ἄξια τοῖσ τε διαθεῖσιν αὐτὰ φιλοτιμεῖσθαι ἐπὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ καὶ τοῖσ ἀγωνισταῖσ αὐτοῖσ ὑπερεσπουδακέναι περὶ τὴν ἀναίρεσιν τῶν τηλικούτων, ὥστε μήλων ἕνεκα καὶ σελίνων τοσαῦτα προπονεῖν καὶ κινδυνεύειν ἀγχομένουσ πρὸσ ἀλλήλων καὶ κατακλωμένουσ, ὡσ οὐκ ἐνὸν ἀπραγμόνωσ εὐπορῆσαι μήλων ὅτῳ ἐπιθυμία ἢ σελίνῳ ἐστεφανῶσθαι ἢ πίτυϊ μήτε πηλῷ καταχριόμενον τὸ πρόσωπον μήτε λακτιζόμενον εἰσ τὴν γαστέρα ὑπὸ τῶν ἀνταγωνιστῶν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 9:6)

  (루키아노스, Anacharsis, (no name) 9:6)

• ὁ δὲ τάφοσ καὶ οἱ πολυτελεῖσ ἐκεῖνοι λίθοι Ἁλικαρνασσεῦσι μὲν ἴσωσ εἰε͂ν ἐπιδείκνυσθαι καὶ φιλοτιμεῖσθαι πρὸσ τοὺσ ξένουσ, ὡσ δή τι μέγα οἰκοδόμημα αὐτοῖσ ἐστι· (Lucian, Dialogi mortuorum, 3:6)

  (루키아노스, Dialogi mortuorum, 3:6)

• ἡγοῦμαι δ’ ἔγωγε οὐδέν’ οὕτω μεγάλα τὴν πόλιν εὐηργετηκέναι, ὥστ’ ἐξαίρετον ἀξιοῦν λαμβάνειν χάριν τὴν κατὰ τῶν προδιδόντων τιμωρίαν, οὐδ’ οὕτωσ ἀνόητον ὥστε φιλοτιμεῖσθαι μὲν πρὸσ τὴν πόλιν, τούτῳ δὲ βοηθεῖν ὃσ αὐτοῦ πρώτου τὰσ φιλοτιμίασ ἠφάνισεν· (Lycurgus, Speeches, 196:2)

  (리쿠르고스, 연설, 196:2)

• τὸ γὰρ αὐτὸ φιλοτιμεῖσθαί τε καὶ ἐπαινεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 19 1:3)

  (디오니시오스, De Demosthene, chapter 19 1:3)

• ἢ τίσ ἐθελήσει φιλοτιμεῖσθαι πρὸσ ὑμᾶσ, ὅταν ὁρῶσι μήτε τοῖσ χρηστοῖσ καὶ εὐτάκτοισ χάριν οὖσαν, μήτε τοῖσ πονηροῖσ καὶ ἀκοσμοῦσιν τιμωρίαν παρ’ ὑμῶν; (Demosthenes, Speeches 41-50, 77:2)

  (데모스테네스, Speeches 41-50, 77:2)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.