Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φειστέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: φειστέος φειστέον

Structure: φειστε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fei/domai의 분사형

Sense

  1. one must spare

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative φειστέος φείστεον
Genitive φειστέου φειστέου
Dative φειστέῳ φειστέῳ
Accusative φειστέον φείστεον
Vocative φειστέε φείστεον
DualN/A/V φειστέω φειστέω
G/D φειστέοιν φειστέοιν
PluralNominative φειστέοι φείστεα
Genitive φειστέων φειστέων
Dative φειστέοις φειστέοις
Accusative φειστέους φείστεα
Vocative φειστέοι φείστεα
Positive Comparative Superlative
Adjective φειστέος φειστέου φειστεότερος φειστεοτέρου φειστεότατος φειστεοτάτου
Adverb φειστέως φειστεότερον φειστεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅθεν οὐδ’ ἐπαίνου φειστέον οὐδὲ τιμῆσ περὶ ἀνδρὸσ ἐχθροῦ δικαίωσ εὐδοκιμήσαντοσ. (Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 9 5:1)
  • φειστέον οὖν, ὅπωσ εὔθυμόν τε καὶ ἀπαρενόχλητον τοῦτον ταῖσ πενθικαῖσ λύπαισ διαγάγωμεν, τὰ τοῦ πένθουσ παράσημα μεθέμενοι καὶ τῆσ τοῦ σώματοσ ἐπιμελείασ φροντίσαντεσ καὶ τῆσ τῶν συμβιούντων ἡμῖν σωτηρίασ. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 32 1:1)
  • ἆρ’ ὑμῖν ἐκ τῶν εἰρημένων δοκεῖ μᾶλλον ἀπὸ τούτων ἀρχομένουσ, λέγω δὲ τῶν οὐκ ἐχόντων τὰσ ἐπιγραφάσ, τὸ πρᾶγμα ἐπὶ πάντασ μεταφέρειν, ἢ σφόδρα εἶναι τῶν τοιούτων φειστέον; (Dio, Chrysostom, Orationes, 122:7)

Synonyms

  1. one must spare

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION