Hellas Alive Dictionary - ευστομαχος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: εὐστόμαχος εὐστόμαχον

Structure: εὐστομαχ (Stem) + ος (Ending)

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	εὐστόμαχος εὐστομάχου	εὐστομαχότερος εὐστομαχοτέρου	εὐστομαχότατος εὐστομαχοτάτου
Adverb	εὐστομάχως	εὐστομαχότερον	εὐστομαχότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἡ δὲ καλουμένη κηρὶσ ἁπαλόσαρκοσ, εὐκοίλιοσ, εὐστόμαχοσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 51 3:6)
σπάροσ δὲ δριμύσ, ἁπαλόσαρκοσ, ἄβρωμοσ, εὐστόμαχοσ, οὐρητικόσ, ἑφθὸσ μὲν οὐκ ἄπεπτοσ, ταγηνιστὸσ δὲ δύσπεπτοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 521)
τρίγλη εὐστόμαχοσ, παραστύφουσα, σκληρόσαρκοσ, δύσφθαρτοσ, ἐφεκτικὴ κοιλίασ καὶ μάλιστα ἡ ἐξ ἀνθράκων ἡ δὲ ἀπὸ τηγάνου βαρεῖα καὶ δύσπεπτοσ, κοινῶσ δὲ πᾶσα αἵματοσ ἐκκριτική. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 522)
οὗτοσ γὰρ καὶ εὐστόμαχοσ καὶ εὐκοίλιοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 52 2:2)
"ὁ Μαρσικὸσ δὲ πάνυ αὐστηρόσ, εὐστόμαχοσ δέ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 4819)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com