Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐλογέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐλογέω εὐλογήσω ηὐλόγησα εὐλόγηκα εὐλόγημαι ηὐλογήθην

Structure: εὐλογέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I speak well of, praise
  2. I call down the gods' favour upon, bless
  3. I bestow benefits upon
  4. I curse

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐλόγω εὐλόγεις εὐλόγει
Dual εὐλόγειτον εὐλόγειτον
Plural εὐλόγουμεν εὐλόγειτε εὐλόγουσιν*
SubjunctiveSingular εὐλόγω εὐλόγῃς εὐλόγῃ
Dual εὐλόγητον εὐλόγητον
Plural εὐλόγωμεν εὐλόγητε εὐλόγωσιν*
OptativeSingular εὐλόγοιμι εὐλόγοις εὐλόγοι
Dual εὐλόγοιτον εὐλογοίτην
Plural εὐλόγοιμεν εὐλόγοιτε εὐλόγοιεν
ImperativeSingular εὐλο͂γει εὐλογεῖτω
Dual εὐλόγειτον εὐλογεῖτων
Plural εὐλόγειτε εὐλογοῦντων, εὐλογεῖτωσαν
Infinitive εὐλόγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐλογων εὐλογουντος εὐλογουσα εὐλογουσης εὐλογουν εὐλογουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐλόγουμαι εὐλόγει, εὐλόγῃ εὐλόγειται
Dual εὐλόγεισθον εὐλόγεισθον
Plural εὐλογοῦμεθα εὐλόγεισθε εὐλόγουνται
SubjunctiveSingular εὐλόγωμαι εὐλόγῃ εὐλόγηται
Dual εὐλόγησθον εὐλόγησθον
Plural εὐλογώμεθα εὐλόγησθε εὐλόγωνται
OptativeSingular εὐλογοίμην εὐλόγοιο εὐλόγοιτο
Dual εὐλόγοισθον εὐλογοίσθην
Plural εὐλογοίμεθα εὐλόγοισθε εὐλόγοιντο
ImperativeSingular εὐλόγου εὐλογεῖσθω
Dual εὐλόγεισθον εὐλογεῖσθων
Plural εὐλόγεισθε εὐλογεῖσθων, εὐλογεῖσθωσαν
Infinitive εὐλόγεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐλογουμενος εὐλογουμενου εὐλογουμενη εὐλογουμενης εὐλογουμενον εὐλογουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐλογήσω εὐλογήσεις εὐλογήσει
Dual εὐλογήσετον εὐλογήσετον
Plural εὐλογήσομεν εὐλογήσετε εὐλογήσουσιν*
OptativeSingular εὐλογήσοιμι εὐλογήσοις εὐλογήσοι
Dual εὐλογήσοιτον εὐλογησοίτην
Plural εὐλογήσοιμεν εὐλογήσοιτε εὐλογήσοιεν
Infinitive εὐλογήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐλογησων εὐλογησοντος εὐλογησουσα εὐλογησουσης εὐλογησον εὐλογησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐλογήσομαι εὐλογήσει, εὐλογήσῃ εὐλογήσεται
Dual εὐλογήσεσθον εὐλογήσεσθον
Plural εὐλογησόμεθα εὐλογήσεσθε εὐλογήσονται
OptativeSingular εὐλογησοίμην εὐλογήσοιο εὐλογήσοιτο
Dual εὐλογήσοισθον εὐλογησοίσθην
Plural εὐλογησοίμεθα εὐλογήσοισθε εὐλογήσοιντο
Infinitive εὐλογήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐλογησομενος εὐλογησομενου εὐλογησομενη εὐλογησομενης εὐλογησομενον εὐλογησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐλογηθήσομαι εὐλογηθήσῃ εὐλογηθήσεται
Dual εὐλογηθήσεσθον εὐλογηθήσεσθον
Plural εὐλογηθησόμεθα εὐλογηθήσεσθε εὐλογηθήσονται
OptativeSingular εὐλογηθησοίμην εὐλογηθήσοιο εὐλογηθήσοιτο
Dual εὐλογηθήσοισθον εὐλογηθησοίσθην
Plural εὐλογηθησοίμεθα εὐλογηθήσοισθε εὐλογηθήσοιντο
Infinitive εὐλογηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐλογηθησομενος εὐλογηθησομενου εὐλογηθησομενη εὐλογηθησομενης εὐλογηθησομενον εὐλογηθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐλο͂γουν ηὐλο͂γεις ηὐλο͂γειν*
Dual ηὐλόγειτον ηὐλογεῖτην
Plural ηὐλόγουμεν ηὐλόγειτε ηὐλο͂γουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐλογοῦμην ηὐλόγου ηὐλόγειτο
Dual ηὐλόγεισθον ηὐλογεῖσθην
Plural ηὐλογοῦμεθα ηὐλόγεισθε ηὐλόγουντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐλόγησα ηὐλόγησας ηὐλόγησεν*
Dual ηὐλογήσατον ηὐλογησάτην
Plural ηὐλογήσαμεν ηὐλογήσατε ηὐλόγησαν
SubjunctiveSingular εὐλογήσω εὐλογήσῃς εὐλογήσῃ
Dual εὐλογήσητον εὐλογήσητον
Plural εὐλογήσωμεν εὐλογήσητε εὐλογήσωσιν*
OptativeSingular εὐλογήσαιμι εὐλογήσαις εὐλογήσαι
Dual εὐλογήσαιτον εὐλογησαίτην
Plural εὐλογήσαιμεν εὐλογήσαιτε εὐλογήσαιεν
ImperativeSingular εὐλόγησον εὐλογησάτω
Dual εὐλογήσατον εὐλογησάτων
Plural εὐλογήσατε εὐλογησάντων
Infinitive εὐλογήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐλογησᾱς εὐλογησαντος εὐλογησᾱσα εὐλογησᾱσης εὐλογησαν εὐλογησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐλογησάμην ηὐλογήσω ηὐλογήσατο
Dual ηὐλογήσασθον ηὐλογησάσθην
Plural ηὐλογησάμεθα ηὐλογήσασθε ηὐλογήσαντο
SubjunctiveSingular εὐλογήσωμαι εὐλογήσῃ εὐλογήσηται
Dual εὐλογήσησθον εὐλογήσησθον
Plural εὐλογησώμεθα εὐλογήσησθε εὐλογήσωνται
OptativeSingular εὐλογησαίμην εὐλογήσαιο εὐλογήσαιτο
Dual εὐλογήσαισθον εὐλογησαίσθην
Plural εὐλογησαίμεθα εὐλογήσαισθε εὐλογήσαιντο
ImperativeSingular εὐλόγησαι εὐλογησάσθω
Dual εὐλογήσασθον εὐλογησάσθων
Plural εὐλογήσασθε εὐλογησάσθων
Infinitive εὐλογήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐλογησαμενος εὐλογησαμενου εὐλογησαμενη εὐλογησαμενης εὐλογησαμενον εὐλογησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐλογήθην ηὐλογήθης ηὐλογήθη
Dual ηὐλογήθητον ηὐλογηθήτην
Plural ηὐλογήθημεν ηὐλογήθητε ηὐλογήθησαν
SubjunctiveSingular εὐλογήθω εὐλογήθῃς εὐλογήθῃ
Dual εὐλογήθητον εὐλογήθητον
Plural εὐλογήθωμεν εὐλογήθητε εὐλογήθωσιν*
OptativeSingular εὐλογηθείην εὐλογηθείης εὐλογηθείη
Dual εὐλογηθείητον εὐλογηθειήτην
Plural εὐλογηθείημεν εὐλογηθείητε εὐλογηθείησαν
ImperativeSingular εὐλογήθητι εὐλογηθήτω
Dual εὐλογήθητον εὐλογηθήτων
Plural εὐλογήθητε εὐλογηθέντων
Infinitive εὐλογηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐλογηθεις εὐλογηθεντος εὐλογηθεισα εὐλογηθεισης εὐλογηθεν εὐλογηθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐλόγηκα εὐλόγηκας εὐλόγηκεν*
Dual εὐλογήκατον εὐλογήκατον
Plural εὐλογήκαμεν εὐλογήκατε εὐλογήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular εὐλογήκω εὐλογήκῃς εὐλογήκῃ
Dual εὐλογήκητον εὐλογήκητον
Plural εὐλογήκωμεν εὐλογήκητε εὐλογήκωσιν*
OptativeSingular εὐλογήκοιμι εὐλογήκοις εὐλογήκοι
Dual εὐλογήκοιτον εὐλογηκοίτην
Plural εὐλογήκοιμεν εὐλογήκοιτε εὐλογήκοιεν
ImperativeSingular εὐλόγηκε εὐλογηκέτω
Dual εὐλογήκετον εὐλογηκέτων
Plural εὐλογήκετε εὐλογηκόντων
Infinitive εὐλογηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐλογηκως εὐλογηκοντος εὐλογηκυῑα εὐλογηκυῑᾱς εὐλογηκον εὐλογηκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐλόγημαι εὐλόγησαι εὐλόγηται
Dual εὐλόγησθον εὐλόγησθον
Plural εὐλογήμεθα εὐλόγησθε εὐλόγηνται
ImperativeSingular εὐλόγησο εὐλογήσθω
Dual εὐλόγησθον εὐλογήσθων
Plural εὐλόγησθε εὐλογήσθων
Infinitive εὐλόγησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐλογημενος εὐλογημενου εὐλογημενη εὐλογημενης εὐλογημενον εὐλογημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ψυχὴ εὐλογουμένη πᾶσα ἁπλῆ, ἀνὴρ δὲ θυμώδησ οὐκ εὐσχήμων. (Septuagint, Liber Proverbiorum 11:24)

Synonyms

  1. I speak well of

  2. I call down the gods' favour upon

  3. I bestow benefits upon

  4. I curse

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION