Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐδαιμονέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐδαιμονέω εὐδαιμονήσω

Structure: εὐδαιμονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: eu)dai/mwn

Sense

  1. to be prosperous, well off, happy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδαιμονῶ εὐδαιμονεῖς εὐδαιμονεῖ
Dual εὐδαιμονεῖτον εὐδαιμονεῖτον
Plural εὐδαιμονοῦμεν εὐδαιμονεῖτε εὐδαιμονοῦσιν*
SubjunctiveSingular εὐδαιμονῶ εὐδαιμονῇς εὐδαιμονῇ
Dual εὐδαιμονῆτον εὐδαιμονῆτον
Plural εὐδαιμονῶμεν εὐδαιμονῆτε εὐδαιμονῶσιν*
OptativeSingular εὐδαιμονοῖμι εὐδαιμονοῖς εὐδαιμονοῖ
Dual εὐδαιμονοῖτον εὐδαιμονοίτην
Plural εὐδαιμονοῖμεν εὐδαιμονοῖτε εὐδαιμονοῖεν
ImperativeSingular εὐδαιμόνει εὐδαιμονείτω
Dual εὐδαιμονεῖτον εὐδαιμονείτων
Plural εὐδαιμονεῖτε εὐδαιμονούντων, εὐδαιμονείτωσαν
Infinitive εὐδαιμονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδαιμονων εὐδαιμονουντος εὐδαιμονουσα εὐδαιμονουσης εὐδαιμονουν εὐδαιμονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδαιμονοῦμαι εὐδαιμονεῖ, εὐδαιμονῇ εὐδαιμονεῖται
Dual εὐδαιμονεῖσθον εὐδαιμονεῖσθον
Plural εὐδαιμονούμεθα εὐδαιμονεῖσθε εὐδαιμονοῦνται
SubjunctiveSingular εὐδαιμονῶμαι εὐδαιμονῇ εὐδαιμονῆται
Dual εὐδαιμονῆσθον εὐδαιμονῆσθον
Plural εὐδαιμονώμεθα εὐδαιμονῆσθε εὐδαιμονῶνται
OptativeSingular εὐδαιμονοίμην εὐδαιμονοῖο εὐδαιμονοῖτο
Dual εὐδαιμονοῖσθον εὐδαιμονοίσθην
Plural εὐδαιμονοίμεθα εὐδαιμονοῖσθε εὐδαιμονοῖντο
ImperativeSingular εὐδαιμονοῦ εὐδαιμονείσθω
Dual εὐδαιμονεῖσθον εὐδαιμονείσθων
Plural εὐδαιμονεῖσθε εὐδαιμονείσθων, εὐδαιμονείσθωσαν
Infinitive εὐδαιμονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδαιμονουμενος εὐδαιμονουμενου εὐδαιμονουμενη εὐδαιμονουμενης εὐδαιμονουμενον εὐδαιμονουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδαιμονήσω εὐδαιμονήσεις εὐδαιμονήσει
Dual εὐδαιμονήσετον εὐδαιμονήσετον
Plural εὐδαιμονήσομεν εὐδαιμονήσετε εὐδαιμονήσουσιν*
OptativeSingular εὐδαιμονήσοιμι εὐδαιμονήσοις εὐδαιμονήσοι
Dual εὐδαιμονήσοιτον εὐδαιμονησοίτην
Plural εὐδαιμονήσοιμεν εὐδαιμονήσοιτε εὐδαιμονήσοιεν
Infinitive εὐδαιμονήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδαιμονησων εὐδαιμονησοντος εὐδαιμονησουσα εὐδαιμονησουσης εὐδαιμονησον εὐδαιμονησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδαιμονήσομαι εὐδαιμονήσει, εὐδαιμονήσῃ εὐδαιμονήσεται
Dual εὐδαιμονήσεσθον εὐδαιμονήσεσθον
Plural εὐδαιμονησόμεθα εὐδαιμονήσεσθε εὐδαιμονήσονται
OptativeSingular εὐδαιμονησοίμην εὐδαιμονήσοιο εὐδαιμονήσοιτο
Dual εὐδαιμονήσοισθον εὐδαιμονησοίσθην
Plural εὐδαιμονησοίμεθα εὐδαιμονήσοισθε εὐδαιμονήσοιντο
Infinitive εὐδαιμονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδαιμονησομενος εὐδαιμονησομενου εὐδαιμονησομενη εὐδαιμονησομενης εὐδαιμονησομενον εὐδαιμονησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐδαιμόνουν ηὐδαιμόνεις ηὐδαιμόνειν*
Dual ηὐδαιμονεῖτον ηὐδαιμονείτην
Plural ηὐδαιμονοῦμεν ηὐδαιμονεῖτε ηὐδαιμόνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐδαιμονούμην ηὐδαιμονοῦ ηὐδαιμονεῖτο
Dual ηὐδαιμονεῖσθον ηὐδαιμονείσθην
Plural ηὐδαιμονούμεθα ηὐδαιμονεῖσθε ηὐδαιμονοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τί δέ, εἴ τισ κεκτημένοσ εἰή πλοῦτόν τε καὶ ἃ νυνδὴ ἐλέγομεν πάντα τὰ ἀγαθά, χρῷτο δὲ αὐτοῖσ μή, ἆρ’ ἂν εὐδαιμονοῖ διὰ τὴν τούτων κτῆσιν τῶν ἀγαθῶν; (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 90:2)
  • ἐννοῶ γε μὴν ὡσ πᾶσ, ὃσ ἂν ἴδῃ τι μέγα καὶ δύναμιν ἔχον πολλὴν καὶ ῥώμην, εὐθὺσ ἔπαθε τοῦτο, ὡσ εἴπερ ἐπίσταιτο ὁ κεκτημένοσ αὐτῷ χρῆσθαι τοιούτῳ τε ὄντι καὶ τηλικούτῳ, θαυμάστ’ ἂν καὶ πολλὰ κατεργασάμενοσ εὐδαιμονοῖ. (Plato, Laws, book 3 64:3)
  • τὰ τῶν δεσποτῶν τε καὶ ἐλευθέρων ἐν ταῖσ πόλεσιν ἤθη τάχ’ ἂν ἀκούσαντα εἰσ σύννοιαν ἀφίκοιτ’ ἂν τὴν ὀρθήν, ὅτι χωρὶσ τῆσ ἰδίασ διοικήσεωσ ἐν ταῖσ πόλεσιν ὀρθῆσ γιγνομένησ μάτην ἂν τὰ κοινά τισ οἰοίτο ἕξειν τινὰ βεβαιότητα θέσεωσ νόμων, καὶ ταῦτα ἐννοῶν, αὐτὸσ νόμοισ ἂν τοῖσ νῦν ῥηθεῖσιν χρῷτο, καὶ χρώμενοσ, εὖ τήν τε οἰκίαν καὶ πόλιν ἅμα τὴν αὑτοῦ διοικῶν, εὐδαιμονοῖ. (Plato, Laws, book 7 13:8)

Synonyms

  1. to be prosperous

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION