뜻

1. 매력, 애교, 유쾌함, 마법, 즐거움, 마법 걸기

1. a song sung to or over: an enchantment, charm, spell, a charm for or against

예문

• ἔστιν, ὦ φιλτάτη, ὅτι χρησίμη φαρμακίς, Σύρα τὸ γένος, ὠμὴ ἔτι καὶ συμπεπηγυῖα, ἥ μοί ποτε Φανίαν χαλεπαίνοντα κἀκεῖνον εἰκῆ, ὥσπερ Χαρῖνος, διήλλαξε μετὰ μῆνας ὅλους τέτταρας, ὅτε ἐγὼ μὲν ἤδη ἀπεγνώκειν, ὁ δὲ ὑπὸ τῶν ἐπῳδῶν ἧκεν αὖθις ἐπ᾿ ἐμέ. (Lucian, Dialogi meretricii, 4:1)

  (루키아노스, Dialogi meretricii, 4:1)

• ἀλλ, εἴ τιν ἀλκὴν ἢ σοφοὺς ἔχεις λόγους ἢ φίλτρ ἐπῳδῶν, στεῖχ, ἐρήτυσον τέκνα δεινῆς ἁμίλλης: (Euripides, Phoenissae, episode 16:1)

  (에우리피데스, Phoenissae, episode 16:1)

• καὶ τοῦτο παρῴδηκεν ἐκ τῶν Ἀρχιλόχου Ἐπῳδῶν: (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 361)

  (작자 미상, 비가, , 361)

• οὕτω εὑρ῀ον ἐν Ὑπομνήματι Ἐπῳδῶν Ἀρχιλόχου. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 369)

  (작자 미상, 비가, , 369)

• εἰ μέν σοι ἤδη πάρεστιν, ὡς λέγει Κριτίας ὅδε, σωφροσύνη καὶ εἶ σώφρων ἱκανῶς, οὐδὲν ἔτι σοι ἔδει οὔτε τῶν Ζαλμόξιδος οὔτε τῶν Ἀβάριδος τοῦ Ὑπερβορέου ἐπῳδῶν, ἀλλ αὐτό σοι ἂν ἤδη δοτέον εἰή τὸ τῆς κεφαλῆς φάρμακον: (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 74:3)

  (플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 74:3)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.