Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπόμνυμι

-νυμι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπόμνυμι ἐπομοῦμαι ἐπώμοσα

Structure: ἐπ (Prefix) + ό̓μνυ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to swear after, swear accordingly, to take an oath besides
  2. to swear by
  3. to swear to
  4. to swear that
  5. upon oath

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπόμνυμι ἐπόμνυς ἐπόμνυσιν*
Dual ἐπόμνυτον ἐπόμνυτον
Plural ἐπόμνυμεν ἐπόμνυτε ἐπομνύᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐπομνύω ἐπομνύῃς ἐπομνύῃ
Dual ἐπομνύητον ἐπομνύητον
Plural ἐπομνύωμεν ἐπομνύητε ἐπομνύωσιν*
OptativeSingular ἐπομνύοιμι ἐπομνύοις ἐπομνύοι
Dual ἐπομνύοιτον ἐπομνυοίτην
Plural ἐπομνύοιμεν ἐπομνύοιτε ἐπομνύοιεν
ImperativeSingular ἐπόμνυ ἐπομνύτω
Dual ἐπόμνυτον ἐπομνύτων
Plural ἐπόμνυτε ἐπομνύντων
Infinitive ἐπομνύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπομνῡς ἐπομνυντος ἐπομνῡσα ἐπομνῡσης ἐπομνυν ἐπομνυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπόμνυμαι ἐπόμνυσαι ἐπόμνυται
Dual ἐπόμνυσθον ἐπόμνυσθον
Plural ἐπομνύμεθα ἐπόμνυσθε ἐπόμνυνται
SubjunctiveSingular ἐπομνύωμαι ἐπομνύῃ ἐπομνύηται
Dual ἐπομνύησθον ἐπομνύησθον
Plural ἐπομνυώμεθα ἐπομνύησθε ἐπομνύωνται
OptativeSingular ἐπομνυοίμην ἐπομνύοιο ἐπομνύοιτο
Dual ἐπομνύοισθον ἐπομνυοίσθην
Plural ἐπομνυοίμεθα ἐπομνύοισθε ἐπομνύοιντο
ImperativeSingular ἐπόμνυσο ἐπομνύσθω
Dual ἐπόμνυσθον ἐπομνύσθων
Plural ἐπόμνυσθε ἐπομνύσθων
Infinitive ἐπόμνυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπομνυμενος ἐπομνυμενου ἐπομνυμενη ἐπομνυμενης ἐπομνυμενον ἐπομνυμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπομουμαίω ἐπομουμαίεις ἐπομουμαίει
Dual ἐπομουμαίετον ἐπομουμαίετον
Plural ἐπομουμαίομεν ἐπομουμαίετε ἐπομουμαίουσιν*
OptativeSingular ἐπομουμαίοιμι ἐπομουμαίοις ἐπομουμαίοι
Dual ἐπομουμαίοιτον ἐπομουμαιοίτην
Plural ἐπομουμαίοιμεν ἐπομουμαίοιτε ἐπομουμαίοιεν
Infinitive ἐπομουμαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπομουμαιων ἐπομουμαιοντος ἐπομουμαιουσα ἐπομουμαιουσης ἐπομουμαιον ἐπομουμαιοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπομουμαίομαι ἐπομουμαίει, ἐπομουμαίῃ ἐπομουμαίεται
Dual ἐπομουμαίεσθον ἐπομουμαίεσθον
Plural ἐπομουμαιόμεθα ἐπομουμαίεσθε ἐπομουμαίονται
OptativeSingular ἐπομουμαιοίμην ἐπομουμαίοιο ἐπομουμαίοιτο
Dual ἐπομουμαίοισθον ἐπομουμαιοίσθην
Plural ἐπομουμαιοίμεθα ἐπομουμαίοισθε ἐπομουμαίοιντο
Infinitive ἐπομουμαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπομουμαιομενος ἐπομουμαιομενου ἐπομουμαιομενη ἐπομουμαιομενης ἐπομουμαιομενον ἐπομουμαιομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπῶμοσα ἐπῶμοσας ἐπῶμοσεν*
Dual ἐπώμοσατον ἐπωμο͂σατην
Plural ἐπώμοσαμεν ἐπώμοσατε ἐπῶμοσαν
SubjunctiveSingular ἐπομόσω ἐπομόσῃς ἐπομόσῃ
Dual ἐπομόσητον ἐπομόσητον
Plural ἐπομόσωμεν ἐπομόσητε ἐπομόσωσιν*
OptativeSingular ἐπομόσαιμι ἐπομόσαις ἐπομόσαι
Dual ἐπομόσαιτον ἐπομοσαίτην
Plural ἐπομόσαιμεν ἐπομόσαιτε ἐπομόσαιεν
ImperativeSingular ἐπόμοσον ἐπομοσάτω
Dual ἐπομόσατον ἐπομοσάτων
Plural ἐπομόσατε ἐπομοσάντων
Infinitive ἐπομόσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπομοσᾱς ἐπομοσαντος ἐπομοσᾱσα ἐπομοσᾱσης ἐπομοσαν ἐπομοσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπωμο͂σαμην ἐπώμοσω ἐπώμοσατο
Dual ἐπώμοσασθον ἐπωμο͂σασθην
Plural ἐπωμο͂σαμεθα ἐπώμοσασθε ἐπώμοσαντο
SubjunctiveSingular ἐπομόσωμαι ἐπομόσῃ ἐπομόσηται
Dual ἐπομόσησθον ἐπομόσησθον
Plural ἐπομοσώμεθα ἐπομόσησθε ἐπομόσωνται
OptativeSingular ἐπομοσαίμην ἐπομόσαιο ἐπομόσαιτο
Dual ἐπομόσαισθον ἐπομοσαίσθην
Plural ἐπομοσαίμεθα ἐπομόσαισθε ἐπομόσαιντο
ImperativeSingular ἐπόμοσαι ἐπομοσάσθω
Dual ἐπομόσασθον ἐπομοσάσθων
Plural ἐπομόσασθε ἐπομοσάσθων
Infinitive ἐπομόσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπομοσαμενος ἐπομοσαμενου ἐπομοσαμενη ἐπομοσαμενης ἐπομοσαμενον ἐπομοσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ ἐκείνῳ μὲν βοηθῆσαι λέγεται Περδίκκασ ἐπομοσάμενοσ κατὰ πάντων θεῶν καὶ κατὰ Ἡφαιστίωνοσ, ὅτι δὴ κυνηγετοῦντὶ οἱ φανέντα ἐναργῆ τὸν θεὸν ἐπισκῆψαι εἰπεῖν Ἀλεξάνδρῳ φείσασθαι Ἀγαθοκλέουσ· (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 18:2)
  • οὗτοσ δὲ ἀγρὸν ὅλον παρ’ ἐμοῦ λαβὼν καὶ τῇ θυγατρὶ προῖκα δύο τάλαντα, μισθὸν τοῦ ἐπαίνου, ὁπότε ᾄσαντά με πάντων σιωπώντων μόνοσ ὑπερεπῄνεσεν ἐπομοσάμενοσ ᾠδικώτερον εἶναι τῶν κύκνων, ἐπειδὴ νοσοῦντα πρῴην εἶδέ με καὶ προσῆλθον ἐπικουρίασ δεόμενοσ, πληγὰσ ὁ γενναῖοσ προσενέτεινεν. (Lucian, Timon, (no name) 46:2)
  • νὴ Δία κἀκεῖνο κομιδῇ πιθανὸν περὶ τοῦ Σευηριανοῦ ὁ αὐτὸσ οὗτοσ εἶπεν ἐπομοσάμενοσ, ἦ μὴν ἀκοῦσαί τινοσ τῶν ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἔργου διαφυγόντων· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 251)
  • πρότεροσ δὲ λέγε, ἀλλ’ ἐπομοσάμενοσ ἦ μὴν ἀληθῆ ἐρεῖν ἄλλωσ γὰρ ἀναπλάττειν τὰ τοιαῦτα οὐ πάνυ χαλεπὸν καὶ ὁ ἔλεγχοσ ἀφανήσ. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 11:10)
  • διηγεῖτο δέ μοι περὶ αὐτοῦ Σιμύλοσ ὁ ναύκληροσ ὁ Μεγαρικόσ, ἐπομοσάμενοσ ἦ μὴν αὐτὸσ ἑωρακέναι τὸ ἔργον. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 19:2)

Synonyms

  1. to swear after

  2. to swear by

  3. to swear to

  4. to swear that

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION