ἐπιτολή
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
ἐπιτολή
Structure:
ἐπιτολ
(Stem)
+
η
(Ending)
Etym.: e)pite/llw II
Sense
- the rising of a star
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "οἱ δὲ θύννοι καὶ οἱ ξιφίαι οἰστρῶσι περὶ κυνὸσ ἐπιτολήν· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 643)
- θύω, θύννοσ ὁ ὁρμητικόσ, διὰ τὸ κατὰ τὴν τοῦ κυνὸσ ἐπιτολὴν ὑπὸ τοῦ ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ οἴστρου ἐξελαύνεσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 125 1:3)
- Οὐιεντανοὺσ πολιορκούντων Ῥωμαίων περὶ τὴν ἐπιτολὴν τοῦ κυνόσ, ὅτε μάλιστα λίμναι τε ἐπιλείπουσι καὶ ποταμοὶ πάντεσ, ὅ τι μὴ μόνοσ ὁ Αἰγύπτιοσ Νεῖλοσ, λίμνη τισ ἀπέχουσα τῆσ Ῥώμησ οὐ μεῖον ρκ’ σταδίων ἐν τοῖσ Ἀλβανοῖσ καλουμένοισ ὄρεσι, παρ’ ᾗ τὸ ἀρχαῖον ἡ τῶν Ῥωμαίων μητρόπολισ ᾠκεῖτο, οὔτε ὑετῶν γενομένων οὔτε νιφετῶν οὔτ’ ἄλλησ τινὸσ αἰτίασ ἀνθρώποισ φανερᾶσ, τοσαύτην ἔλαβεν ἐκ τῶν ἐν αὐτῇ ναμάτων ἐπίδοσιν, ὥστε πολλὴν μὲν ἐπικλύσαι τῆσ παρορείου, πολλὰσ δὲ οἰκήσεισ γεωργικὰσ καταβαλεῖν, τελευτῶσαν δὲ καὶ τὸν μεταξὺ τῶν ὀρῶν αὐλῶνα διασπάσαι καὶ ποταμὸν ἐκχέαι κατὰ τῶν ὑποκειμένων πεδίων ἐξαίσιον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 10 2:1)
- γενόμενον γὰρ τὸ κακὸν κρεῖσσον ἐπινοίασ καὶ τὴν ἐκ τῶν παραλόγων αὐτοὺσ ἐλπίδα ἀφῃρεῖτο, μέχρι ποτὲ ἄφνω τὸ πνεῦμα προσιούσησ ἡμέρασ διελύετο καὶ μεθ’ ἡλίου ἐπιτολὴν πάμπαν ἐμαραίνετο. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 10 3:9)
- τούτων δ’ ὄντων περὶ ταῦτα, τὸν Νεῖλόν φασι κατὰ τὴν τοῦ σειρίου ἄστρου ἐπιτολήν, ἐν ᾧ καιρῷ μάλιστα εἰώθε πληροῦσθαι, ῥαγέντα κατακλύσαι πολλὴν τῆσ Αἰγύπτου, καὶ μάλιστα τοῦτο τὸ μέροσ ἐπελθεῖν οὗ Προμηθεὺσ εἶχε τὴν ἐπιμέλειαν· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 19 1:1)
Synonyms
-
the rising of a star