Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

γενόμενον γὰρ τὸ κακὸν κρεῖσσον ἐπινοίασ καὶ τὴν ἐκ τῶν παραλόγων αὐτοὺσ ἐλπίδα ἀφῃρεῖτο, μέχρι ποτὲ ἄφνω τὸ πνεῦμα προσιούσησ ἡμέρασ διελύετο καὶ μεθ’ ἡλίου ἐπιτολὴν πάμπαν ἐμαραίνετο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 10 3:9)
"οἱ δὲ θύννοι καὶ οἱ ξιφίαι οἰστρῶσι περὶ κυνὸσ ἐπιτολήν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 643)
θύω, θύννοσ ὁ ὁρμητικόσ, διὰ τὸ κατὰ τὴν τοῦ κυνὸσ ἐπιτολὴν ὑπὸ τοῦ ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ οἴστρου ἐξελαύνεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 125 1:3)
τούτων δ’ ὄντων περὶ ταῦτα, τὸν Νεῖλόν φασι κατὰ τὴν τοῦ σειρίου ἄστρου ἐπιτολήν, ἐν ᾧ καιρῷ μάλιστα εἰώθε πληροῦσθαι, ῥαγέντα κατακλύσαι πολλὴν τῆσ Αἰγύπτου, καὶ μάλιστα τοῦτο τὸ μέροσ ἐπελθεῖν οὗ Προμηθεὺσ εἶχε τὴν ἐπιμέλειαν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 19 1:1)
γενομένησ δὲ τῆσ θυσίασ κατὰ τὴν τοῦ σειρίου ἄστρου ἐπιτολήν, καθ’ ἣν συνέβαινε πνεῖν τοὺσ ἐτησίασ, λῆξαι τὰσ λοιμικὰσ νόσουσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 82 2:2)
κατὰ γὰρ τὴν τοῦ κυνὸσ ἐπιτολὴν ἐπ’ ἄκρασ τῆσ κορυφῆσ διὰ τὴν νηνεμίαν τοῦ περιέχοντοσ ἀέροσ ὑπερπετῆ γίνεσθαι τὴν ἄκραν τῆσ τῶν ἀνέμων πνοῆσ, ὁρᾶσθαι δὲ τὸν ἥλιον ἔτι νυκτὸσ οὔσησ ἀνατέλλοντα, τὰσ ἀκτῖνασ οὐκ ἐν κυκλοτερεῖ σχήματι γεγραμμένον, ἀλλὰ τὴν φλόγα κατὰ πολλοὺσ τόπουσ ἔχοντα διεσπαρμένην, ὥστε δοκεῖν πυρὰ πλείω θιγγάνειν τοῦ τῆσ γῆσ ὁρίζοντοσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 7 7:1)
Οὐιεντανοὺσ πολιορκούντων Ῥωμαίων περὶ τὴν ἐπιτολὴν τοῦ κυνόσ, ὅτε μάλιστα λίμναι τε ἐπιλείπουσι καὶ ποταμοὶ πάντεσ, ὅ τι μὴ μόνοσ ὁ Αἰγύπτιοσ Νεῖλοσ, λίμνη τισ ἀπέχουσα τῆσ Ῥώμησ οὐ μεῖον ρκ’ σταδίων ἐν τοῖσ Ἀλβανοῖσ καλουμένοισ ὄρεσι, παρ’ ᾗ τὸ ἀρχαῖον ἡ τῶν Ῥωμαίων μητρόπολισ ᾠκεῖτο, οὔτε ὑετῶν γενομένων οὔτε νιφετῶν οὔτ’ ἄλλησ τινὸσ αἰτίασ ἀνθρώποισ φανερᾶσ, τοσαύτην ἔλαβεν ἐκ τῶν ἐν αὐτῇ ναμάτων ἐπίδοσιν, ὥστε πολλὴν μὲν ἐπικλύσαι τῆσ παρορείου, πολλὰσ δὲ οἰκήσεισ γεωργικὰσ καταβαλεῖν, τελευτῶσαν δὲ καὶ τὸν μεταξὺ τῶν ὀρῶν αὐλῶνα διασπάσαι καὶ ποταμὸν ἐκχέαι κατὰ τῶν ὑποκειμένων πεδίων ἐξαίσιον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 10 2:1)
μεγίστῳ δὲ καὶ καλλίστῳ ῥεύματι φέρεται περὶ κυνὸσ ἐπιτολήν, αὐξόμενοσ ὑπὸ τοῦ πλήθουσ τῶν ἀνατηκομένων χιόνων ἐν τοῖσ προειρημένοισ ὄρεσιν.
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 16 9:1)
τὰσ γὰρ ἀρχαιρεσίασ Αἰτωλοὶ μὲν ἐποίουν μετὰ τὴν φθινοπωρινὴν ἰσημερίαν εὐθέωσ, Ἀχαιοὶ δὲ τότε περὶ τὴν τῆσ Πλειάδοσ ἐπιτολήν.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 37 2:3)
Τὸ μὲν οὖν κατὰ τὴν Ἀράτου τοῦ νεωτέρου στρατηγίαν ἔτοσ ἐτύγχανε διεληλυθὸσ περὶ τὴν τῆσ Πλειάδοσ ἐπιτολήν·
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 1 1:1)
οὐκέτι δὲ προνοηθεὶσ ὅτι περὶ τὴν τῆσ Πλειάδοσ ἐπιτολὴν τελέωσ ἤδη βραχείασ εἶναι συμβαίνει τὰσ νύκτασ, ἐκίνησε τὴν δύναμιν ἐκ τῆσ Λακεδαίμονοσ περὶ δυσμὰσ ἡλίου.
(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 18 2:1)
οὗτοσ δὲ καὶ πλεῖστοσ γίνεται τῷ ῥεύματι κατὰ κυνὸσ ἐπιτολὴν καὶ μέγιστοσ ἐν τοῖσ κατὰ Συρίαν τόποισ, αἰεὶ δὲ προϊὼν ἐλάττων.
(폴리비오스, Histories, book 9, viii. res asiae 4:1)
διατρίψαντασ δὲ περὶ τὴν ναυπηγίαν ἐπὶ τῷ Ὑδάσπῃ καὶ πλεῖν ἀρξαμένουσ πρὸ δύσεωσ πληιάδοσ οὐ πολλαῖσ ἡμέραισ, καὶ τὸ φθινόπωρον πᾶν καὶ τὸν χειμῶνα καὶ τὸ ἐπιὸν ἐάρ καὶ θέροσ ἐν τῷ κατάπλῳ πραγματευθέντασ ἐλθεῖν εἰσ τὴν Παταληνὴν περὶ κυνὸσ ἐπιτολήν·
(스트라본, 지리학, book 15, chapter 1 34:8)
καὶ δὴ καί φησιν ὁ Νέαρχοσ, ἤδη τοῦ βασιλέωσ τελοῦντοσ τὴν ὁδόν, αὐτὸσ μετοπώρου κατὰ πλειάδοσ ἐπιτολὴν ἑσπερίαν ἄρξασθαι τοῦ πλοῦ, μήπω μὲν τῶν πνευμάτων οἰκείων ὄντων, τῶν δὲ βαρβάρων ἐπιχειρούντων αὐτοῖσ καὶ ἐξελαυνόντων·
(스트라본, 지리학, book 15, chapter 2 10:1)
ταῖσ δ’ ὑπὸ κυνὸσ ἐπιτολὴν ἡμέραισ ὑπὸ κωνώπων μεγάλων ἐξελαύνεται τὰ θηρία ἐκ τῶν τόπων·
(스트라본, 지리학, book 16, chapter 4 18:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION