Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιτέλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιτέλλω ἐπέτειλα ἐπιτέταλκα

Structure: ἐπι (Prefix) + τέλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to lay upon, enjoin, prescribe, ordain, command, to give orders to, to order, to
  2. to rise

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιτέλλω ἐπιτέλλεις ἐπιτέλλει
Dual ἐπιτέλλετον ἐπιτέλλετον
Plural ἐπιτέλλομεν ἐπιτέλλετε ἐπιτέλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιτέλλω ἐπιτέλλῃς ἐπιτέλλῃ
Dual ἐπιτέλλητον ἐπιτέλλητον
Plural ἐπιτέλλωμεν ἐπιτέλλητε ἐπιτέλλωσιν*
OptativeSingular ἐπιτέλλοιμι ἐπιτέλλοις ἐπιτέλλοι
Dual ἐπιτέλλοιτον ἐπιτελλοίτην
Plural ἐπιτέλλοιμεν ἐπιτέλλοιτε ἐπιτέλλοιεν
ImperativeSingular ἐπιτέλλε ἐπιτελλέτω
Dual ἐπιτέλλετον ἐπιτελλέτων
Plural ἐπιτέλλετε ἐπιτελλόντων, ἐπιτελλέτωσαν
Infinitive ἐπιτέλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτελλων ἐπιτελλοντος ἐπιτελλουσα ἐπιτελλουσης ἐπιτελλον ἐπιτελλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιτέλλομαι ἐπιτέλλει, ἐπιτέλλῃ ἐπιτέλλεται
Dual ἐπιτέλλεσθον ἐπιτέλλεσθον
Plural ἐπιτελλόμεθα ἐπιτέλλεσθε ἐπιτέλλονται
SubjunctiveSingular ἐπιτέλλωμαι ἐπιτέλλῃ ἐπιτέλληται
Dual ἐπιτέλλησθον ἐπιτέλλησθον
Plural ἐπιτελλώμεθα ἐπιτέλλησθε ἐπιτέλλωνται
OptativeSingular ἐπιτελλοίμην ἐπιτέλλοιο ἐπιτέλλοιτο
Dual ἐπιτέλλοισθον ἐπιτελλοίσθην
Plural ἐπιτελλοίμεθα ἐπιτέλλοισθε ἐπιτέλλοιντο
ImperativeSingular ἐπιτέλλου ἐπιτελλέσθω
Dual ἐπιτέλλεσθον ἐπιτελλέσθων
Plural ἐπιτέλλεσθε ἐπιτελλέσθων, ἐπιτελλέσθωσαν
Infinitive ἐπιτέλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτελλομενος ἐπιτελλομενου ἐπιτελλομενη ἐπιτελλομενης ἐπιτελλομενον ἐπιτελλομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπέτειλα ἐπέτειλας ἐπέτειλεν*
Dual ἐπετείλατον ἐπετειλάτην
Plural ἐπετείλαμεν ἐπετείλατε ἐπέτειλαν
SubjunctiveSingular ἐπιτείλω ἐπιτείλῃς ἐπιτείλῃ
Dual ἐπιτείλητον ἐπιτείλητον
Plural ἐπιτείλωμεν ἐπιτείλητε ἐπιτείλωσιν*
OptativeSingular ἐπιτείλαιμι ἐπιτείλαις ἐπιτείλαι
Dual ἐπιτείλαιτον ἐπιτειλαίτην
Plural ἐπιτείλαιμεν ἐπιτείλαιτε ἐπιτείλαιεν
ImperativeSingular ἐπιτείλον ἐπιτειλάτω
Dual ἐπιτείλατον ἐπιτειλάτων
Plural ἐπιτείλατε ἐπιτειλάντων
Infinitive ἐπιτείλαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτειλᾱς ἐπιτειλαντος ἐπιτειλᾱσα ἐπιτειλᾱσης ἐπιτειλαν ἐπιτειλαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπετειλάμην ἐπετείλω ἐπετείλατο
Dual ἐπετείλασθον ἐπετειλάσθην
Plural ἐπετειλάμεθα ἐπετείλασθε ἐπετείλαντο
SubjunctiveSingular ἐπιτείλωμαι ἐπιτείλῃ ἐπιτείληται
Dual ἐπιτείλησθον ἐπιτείλησθον
Plural ἐπιτειλώμεθα ἐπιτείλησθε ἐπιτείλωνται
OptativeSingular ἐπιτειλαίμην ἐπιτείλαιο ἐπιτείλαιτο
Dual ἐπιτείλαισθον ἐπιτειλαίσθην
Plural ἐπιτειλαίμεθα ἐπιτείλαισθε ἐπιτείλαιντο
ImperativeSingular ἐπιτείλαι ἐπιτειλάσθω
Dual ἐπιτείλασθον ἐπιτειλάσθων
Plural ἐπιτείλασθε ἐπιτειλάσθων
Infinitive ἐπιτείλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτειλαμενος ἐπιτειλαμενου ἐπιτειλαμενη ἐπιτειλαμενης ἐπιτειλαμενον ἐπιτειλαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄρτι δὲ χαίρειν τοῖσι τεοῖσ προθύροισ ἐπιτέλλομαι. (Theocritus, Idylls, 15)
  • ταῦθ’ ὁ Πρίηποσ ἐγὼν ἐπιτέλλομαι ὁ λιμενίτασ, ὤνθρωφ’, ὡσ πλώοισ πᾶσαν ἐπ’ ἐμπορίην. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 10, chapter 1 1:2)
  • εἰσ τὸν αὐτόν μὴ πόλεμον φθιμένοισιν ‐ ἅλισ ζώοντεσ, ἀλιτροὶ ‐ μὴ πόλεμον φθιμένοισ Μαρτινιανὸσ ἐγὼ ταῦτα πάσιν ζῴοισ ἐπιτέλλομαι. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 1091)
  • κούροισιν μὲν ταῦτ’ ἐπιτέλλομαι· (Homer, Odyssey, Book 8 4:10)
  • σοὶ δέ, κυβερνῆθ’, ὧδ’ ἐπιτέλλομαι· (Homer, Odyssey, Book 12 23:6)

Synonyms

  1. to lay upon

  2. to rise

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION