Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιπονέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιπονέω ἐπιπονήσω

Structure: ἐπι (Prefix) + πονέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to toil on, persevere

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιπονῶ ἐπιπονεῖς ἐπιπονεῖ
Dual ἐπιπονεῖτον ἐπιπονεῖτον
Plural ἐπιπονοῦμεν ἐπιπονεῖτε ἐπιπονοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιπονῶ ἐπιπονῇς ἐπιπονῇ
Dual ἐπιπονῆτον ἐπιπονῆτον
Plural ἐπιπονῶμεν ἐπιπονῆτε ἐπιπονῶσιν*
OptativeSingular ἐπιπονοῖμι ἐπιπονοῖς ἐπιπονοῖ
Dual ἐπιπονοῖτον ἐπιπονοίτην
Plural ἐπιπονοῖμεν ἐπιπονοῖτε ἐπιπονοῖεν
ImperativeSingular ἐπιπόνει ἐπιπονείτω
Dual ἐπιπονεῖτον ἐπιπονείτων
Plural ἐπιπονεῖτε ἐπιπονούντων, ἐπιπονείτωσαν
Infinitive ἐπιπονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιπονων ἐπιπονουντος ἐπιπονουσα ἐπιπονουσης ἐπιπονουν ἐπιπονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιπονοῦμαι ἐπιπονεῖ, ἐπιπονῇ ἐπιπονεῖται
Dual ἐπιπονεῖσθον ἐπιπονεῖσθον
Plural ἐπιπονούμεθα ἐπιπονεῖσθε ἐπιπονοῦνται
SubjunctiveSingular ἐπιπονῶμαι ἐπιπονῇ ἐπιπονῆται
Dual ἐπιπονῆσθον ἐπιπονῆσθον
Plural ἐπιπονώμεθα ἐπιπονῆσθε ἐπιπονῶνται
OptativeSingular ἐπιπονοίμην ἐπιπονοῖο ἐπιπονοῖτο
Dual ἐπιπονοῖσθον ἐπιπονοίσθην
Plural ἐπιπονοίμεθα ἐπιπονοῖσθε ἐπιπονοῖντο
ImperativeSingular ἐπιπονοῦ ἐπιπονείσθω
Dual ἐπιπονεῖσθον ἐπιπονείσθων
Plural ἐπιπονεῖσθε ἐπιπονείσθων, ἐπιπονείσθωσαν
Infinitive ἐπιπονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιπονουμενος ἐπιπονουμενου ἐπιπονουμενη ἐπιπονουμενης ἐπιπονουμενον ἐπιπονουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ δὴ καὶ τὰσ τροφοὺσ ἀναγκάζωμεν νόμῳ ζημιοῦντεσ τὰ παιδία ἢ πρὸσ ἀγροὺσ ἢ πρὸσ ἱερὰ ἢ πρὸσ οἰκείουσ ἀεί πῃ φέρειν, μέχριπερ ἂν ἱκανῶσ ἵστασθαι δυνατὰ γίγνηται, καὶ τότε, διευλαβουμένασ ἔτι νέων ὄντων μή πῃ βίᾳ ἐπερειδομένων στρέφηται τὰ κῶλα, ἐπιπονεῖν φερούσασ ἑώσ ἂν τριετὲσ ἀποτελεσθῇ τὸ γενόμενον; (Plato, Laws, book 7 11:1)
  • ἐν γὰρ τοῖσ τοιούτοισ οἱ ἀγαθοὶ ἐπιπονεῖν ἐθέλουσι. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 4 20:2)
  • οὐ μὴν ἐπὶ τέλοσ γε ἀφίκετο, ἀλλ’ ἡμίεργον ὑπὸ τοῦ ἀμβλυτέρωσ αὐτῷ ἐπιπονεῖν κατελείφθη. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 19 233:2)
  • ἄλλωσ δὲ ῥήτωρ τε ἄριστοσ καὶ γλώσσῃ τῇ Ἑλλάδι καὶ τῇ Ῥωμαίοισ πατρίῳ σφόδρα ἠσκημένοσ συνίει τ’ ἐκ τοῦ παραχρῆμα καὶ τοῖσ ὑφ’ ἑτέρων συντεθεῖσίν τε καὶ ἐκ πλείονοσ προσυγκειμένοισ ἀντειπὼν ἐκ τοῦ ὀξέοσ φανῆναι πιθανώτεροσ ἐν μεγίστῳ πράγματι παρ’ ὁντινοῦν γενόμενοσ, εὐκολίᾳ τε εἰσ αὐτὸ τῆσ φύσεωσ καὶ τῷ εἰσ ἰσχὺν αὐτῇ προσλαβεῖν μελέτην τοῦ ἐπιπονεῖν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 19 235:1)

Synonyms

  1. to toil on

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION