Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπικωκύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπικωκύω ἐπικωκύσω

Structure: ἐπι (Prefix) + κωκύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to lament over

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικωκύω ἐπικωκύεις ἐπικωκύει
Dual ἐπικωκύετον ἐπικωκύετον
Plural ἐπικωκύομεν ἐπικωκύετε ἐπικωκύουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπικωκύω ἐπικωκύῃς ἐπικωκύῃ
Dual ἐπικωκύητον ἐπικωκύητον
Plural ἐπικωκύωμεν ἐπικωκύητε ἐπικωκύωσιν*
OptativeSingular ἐπικωκύοιμι ἐπικωκύοις ἐπικωκύοι
Dual ἐπικωκύοιτον ἐπικωκυοίτην
Plural ἐπικωκύοιμεν ἐπικωκύοιτε ἐπικωκύοιεν
ImperativeSingular ἐπικώκυε ἐπικωκυέτω
Dual ἐπικωκύετον ἐπικωκυέτων
Plural ἐπικωκύετε ἐπικωκυόντων, ἐπικωκυέτωσαν
Infinitive ἐπικωκύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικωκυων ἐπικωκυοντος ἐπικωκυουσα ἐπικωκυουσης ἐπικωκυον ἐπικωκυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικωκύομαι ἐπικωκύει, ἐπικωκύῃ ἐπικωκύεται
Dual ἐπικωκύεσθον ἐπικωκύεσθον
Plural ἐπικωκυόμεθα ἐπικωκύεσθε ἐπικωκύονται
SubjunctiveSingular ἐπικωκύωμαι ἐπικωκύῃ ἐπικωκύηται
Dual ἐπικωκύησθον ἐπικωκύησθον
Plural ἐπικωκυώμεθα ἐπικωκύησθε ἐπικωκύωνται
OptativeSingular ἐπικωκυοίμην ἐπικωκύοιο ἐπικωκύοιτο
Dual ἐπικωκύοισθον ἐπικωκυοίσθην
Plural ἐπικωκυοίμεθα ἐπικωκύοισθε ἐπικωκύοιντο
ImperativeSingular ἐπικωκύου ἐπικωκυέσθω
Dual ἐπικωκύεσθον ἐπικωκυέσθων
Plural ἐπικωκύεσθε ἐπικωκυέσθων, ἐπικωκυέσθωσαν
Infinitive ἐπικωκύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικωκυομενος ἐπικωκυομενου ἐπικωκυομενη ἐπικωκυομενης ἐπικωκυομενον ἐπικωκυομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to lament over

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION