Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπικουφίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπικουφίζω ἐπικουφιῶ

Structure: ἐπι (Prefix) + κουφίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to lighten, to lighten, to relieve of
  2. to lift up, support, to lift up, encourage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικουφίζω ἐπικουφίζεις ἐπικουφίζει
Dual ἐπικουφίζετον ἐπικουφίζετον
Plural ἐπικουφίζομεν ἐπικουφίζετε ἐπικουφίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπικουφίζω ἐπικουφίζῃς ἐπικουφίζῃ
Dual ἐπικουφίζητον ἐπικουφίζητον
Plural ἐπικουφίζωμεν ἐπικουφίζητε ἐπικουφίζωσιν*
OptativeSingular ἐπικουφίζοιμι ἐπικουφίζοις ἐπικουφίζοι
Dual ἐπικουφίζοιτον ἐπικουφιζοίτην
Plural ἐπικουφίζοιμεν ἐπικουφίζοιτε ἐπικουφίζοιεν
ImperativeSingular ἐπικούφιζε ἐπικουφιζέτω
Dual ἐπικουφίζετον ἐπικουφιζέτων
Plural ἐπικουφίζετε ἐπικουφιζόντων, ἐπικουφιζέτωσαν
Infinitive ἐπικουφίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικουφιζων ἐπικουφιζοντος ἐπικουφιζουσα ἐπικουφιζουσης ἐπικουφιζον ἐπικουφιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικουφίζομαι ἐπικουφίζει, ἐπικουφίζῃ ἐπικουφίζεται
Dual ἐπικουφίζεσθον ἐπικουφίζεσθον
Plural ἐπικουφιζόμεθα ἐπικουφίζεσθε ἐπικουφίζονται
SubjunctiveSingular ἐπικουφίζωμαι ἐπικουφίζῃ ἐπικουφίζηται
Dual ἐπικουφίζησθον ἐπικουφίζησθον
Plural ἐπικουφιζώμεθα ἐπικουφίζησθε ἐπικουφίζωνται
OptativeSingular ἐπικουφιζοίμην ἐπικουφίζοιο ἐπικουφίζοιτο
Dual ἐπικουφίζοισθον ἐπικουφιζοίσθην
Plural ἐπικουφιζοίμεθα ἐπικουφίζοισθε ἐπικουφίζοιντο
ImperativeSingular ἐπικουφίζου ἐπικουφιζέσθω
Dual ἐπικουφίζεσθον ἐπικουφιζέσθων
Plural ἐπικουφίζεσθε ἐπικουφιζέσθων, ἐπικουφιζέσθωσαν
Infinitive ἐπικουφίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικουφιζομενος ἐπικουφιζομενου ἐπικουφιζομενη ἐπικουφιζομενης ἐπικουφιζομενον ἐπικουφιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικουφίω ἐπικουφίεις ἐπικουφίει
Dual ἐπικουφίειτον ἐπικουφίειτον
Plural ἐπικουφίουμεν ἐπικουφίειτε ἐπικουφίουσιν*
OptativeSingular ἐπικουφίοιμι ἐπικουφίοις ἐπικουφίοι
Dual ἐπικουφίοιτον ἐπικουφιοίτην
Plural ἐπικουφίοιμεν ἐπικουφίοιτε ἐπικουφίοιεν
Infinitive ἐπικουφίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικουφιων ἐπικουφιουντος ἐπικουφιουσα ἐπικουφιουσης ἐπικουφιουν ἐπικουφιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικουφίουμαι ἐπικουφίει, ἐπικουφίῃ ἐπικουφίειται
Dual ἐπικουφίεισθον ἐπικουφίεισθον
Plural ἐπικουφιοῦμεθα ἐπικουφίεισθε ἐπικουφίουνται
OptativeSingular ἐπικουφιοίμην ἐπικουφίοιο ἐπικουφίοιτο
Dual ἐπικουφίοισθον ἐπικουφιοίσθην
Plural ἐπικουφιοίμεθα ἐπικουφίοισθε ἐπικουφίοιντο
Infinitive ἐπικουφίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικουφιουμενος ἐπικουφιουμενου ἐπικουφιουμενη ἐπικουφιουμενης ἐπικουφιουμενον ἐπικουφιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ δὲ δὴ δυνάμενοι μὴ μόνον τὸν ἑαυτῶν οἶκον διοικεῖν, ἀλλὰ καὶ περιποιεῖν ὥστε καὶ τὴν πόλιν κοσμεῖν καὶ τοὺσ φίλουσ ἐπικουφίζειν, πῶσ τούτουσ οὐχὶ βαθεῖσ τε καὶ ἐρρωμένουσ ἄνδρασ χρὴ νομίσαι; (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 11 11:4)
  • εἰ δὲ ἠλέουν τοὺσ δημοτικούσ, ὅτε ἦσαν ἐλεεινοί, καὶ καθ̓ ὅσον οἱο͂́ν τε ἦν ἐπικουφίζειν ἐπειρώμην, οὐθέν ἐστι τοῦτο σημεῖον τοῦ πρὸσ ἐκείνουσ ἔχειν οἰκειότερον· (Dio, Chrysostom, Orationes, 5:1)
  • οἱ μὲν γὰρ ἐβόων ἐπικουφίζειν τὰσ εἰσφοράσ, οἱ δὲ ἀναιρεῖν τὰ τέλη, τινὲσ δὲ ἀπολύειν τοὺσ δεσμώτασ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 7:2)
  • οἱ δὲ οἱο͂ν ὄχλοσ εἰώθεν, φιλεῖν οἰόμενοι τὰσ πρώτασ εἶναι τῶν ἡμερῶν τὰσ διανοίασ ἐμφανίζειν τῶν παριόντων ἐπὶ τοιάσδε ἀρχάσ, ὅσῳ πρᾴωσ καὶ θεραπευτικῶσ ὁ Ἀρχέλαοσ διελέγετο αὐτοῖσ, τοσῷδε μειζόνωσ τε ἐχρῶντο τοῖσ ἐπαίνοισ καὶ κατὰ αἰτήσεισ δωρεῶν ἐτετράφατο, οἱ μὲν εἰσφορὰσ ἃσ ἐνιαυσίουσ φέροιεν ἐπικουφίζειν βοῇ χρώμενοι, οἱ δὲ αὖ δεσμωτῶν, οἳ ὑφ’ Ἡρώδου ἐδέδεντο, πολλοὶ δὲ ἦσαν κἀκ πολλῶν χρόνων, ἀπόλυσιν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 244:1)
  • ἐκέλευον δὴ καὶ τὸν Γάιον ἐκθύμῳ τῇ ἱκετείᾳ χρώμενοι τῶν τε τελῶν ἐπανιέναι καὶ τῶν φόρων ἐπικουφίζειν τι τοῦ ἐπαχθοῦσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 19 30:1)

Synonyms

  1. to lighten

  2. to lift up

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION