Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐξοπλίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐξοπλίζω ἐξοπλίσω

Structure: ἐξ (Prefix) + ὁπλίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to arm completely, accoutre, to arm or accoutre oneself, to get under arms, stand in armed array, fully prepared, all ready

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξοπλίζω ἐξοπλίζεις ἐξοπλίζει
Dual ἐξοπλίζετον ἐξοπλίζετον
Plural ἐξοπλίζομεν ἐξοπλίζετε ἐξοπλίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐξοπλίζω ἐξοπλίζῃς ἐξοπλίζῃ
Dual ἐξοπλίζητον ἐξοπλίζητον
Plural ἐξοπλίζωμεν ἐξοπλίζητε ἐξοπλίζωσιν*
OptativeSingular ἐξοπλίζοιμι ἐξοπλίζοις ἐξοπλίζοι
Dual ἐξοπλίζοιτον ἐξοπλιζοίτην
Plural ἐξοπλίζοιμεν ἐξοπλίζοιτε ἐξοπλίζοιεν
ImperativeSingular ἐξόπλιζε ἐξοπλιζέτω
Dual ἐξοπλίζετον ἐξοπλιζέτων
Plural ἐξοπλίζετε ἐξοπλιζόντων, ἐξοπλιζέτωσαν
Infinitive ἐξοπλίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοπλιζων ἐξοπλιζοντος ἐξοπλιζουσα ἐξοπλιζουσης ἐξοπλιζον ἐξοπλιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξοπλίζομαι ἐξοπλίζει, ἐξοπλίζῃ ἐξοπλίζεται
Dual ἐξοπλίζεσθον ἐξοπλίζεσθον
Plural ἐξοπλιζόμεθα ἐξοπλίζεσθε ἐξοπλίζονται
SubjunctiveSingular ἐξοπλίζωμαι ἐξοπλίζῃ ἐξοπλίζηται
Dual ἐξοπλίζησθον ἐξοπλίζησθον
Plural ἐξοπλιζώμεθα ἐξοπλίζησθε ἐξοπλίζωνται
OptativeSingular ἐξοπλιζοίμην ἐξοπλίζοιο ἐξοπλίζοιτο
Dual ἐξοπλίζοισθον ἐξοπλιζοίσθην
Plural ἐξοπλιζοίμεθα ἐξοπλίζοισθε ἐξοπλίζοιντο
ImperativeSingular ἐξοπλίζου ἐξοπλιζέσθω
Dual ἐξοπλίζεσθον ἐξοπλιζέσθων
Plural ἐξοπλίζεσθε ἐξοπλιζέσθων, ἐξοπλιζέσθωσαν
Infinitive ἐξοπλίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξοπλιζομενος ἐξοπλιζομενου ἐξοπλιζομενη ἐξοπλιζομενης ἐξοπλιζομενον ἐξοπλιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • παραταττόμενοσ ἐξοπλιζόμενοσ πολιορκῶν διώκων, ἐν ἀποστάσεσι μυρίαισ, ἀποτροπαῖσ σκιρτήσεσιν ἐθνῶν, βασιλέων ἀφηνιασμοῖσ, Βάκτρα Μαράκανδα Σογδιανούσ, ἐν ἔθνεσιν ἀπίστοισ καὶ ἐπιβούλοισ ὕδραν τέμνων ἀεί τισι πολέμοισ ἐπιβλαστάνουσαν; (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 10 6:1)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION