Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐξακοντίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐξακοντίζω ἐξακοντιῶ

Structure: ἐξ (Prefix) + ἀκοντίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to dart or hurl forth, to strike
  2. to proclaim loudly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξακοντίζω ἐξακοντίζεις ἐξακοντίζει
Dual ἐξακοντίζετον ἐξακοντίζετον
Plural ἐξακοντίζομεν ἐξακοντίζετε ἐξακοντίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐξακοντίζω ἐξακοντίζῃς ἐξακοντίζῃ
Dual ἐξακοντίζητον ἐξακοντίζητον
Plural ἐξακοντίζωμεν ἐξακοντίζητε ἐξακοντίζωσιν*
OptativeSingular ἐξακοντίζοιμι ἐξακοντίζοις ἐξακοντίζοι
Dual ἐξακοντίζοιτον ἐξακοντιζοίτην
Plural ἐξακοντίζοιμεν ἐξακοντίζοιτε ἐξακοντίζοιεν
ImperativeSingular ἐξακόντιζε ἐξακοντιζέτω
Dual ἐξακοντίζετον ἐξακοντιζέτων
Plural ἐξακοντίζετε ἐξακοντιζόντων, ἐξακοντιζέτωσαν
Infinitive ἐξακοντίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξακοντιζων ἐξακοντιζοντος ἐξακοντιζουσα ἐξακοντιζουσης ἐξακοντιζον ἐξακοντιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξακοντίζομαι ἐξακοντίζει, ἐξακοντίζῃ ἐξακοντίζεται
Dual ἐξακοντίζεσθον ἐξακοντίζεσθον
Plural ἐξακοντιζόμεθα ἐξακοντίζεσθε ἐξακοντίζονται
SubjunctiveSingular ἐξακοντίζωμαι ἐξακοντίζῃ ἐξακοντίζηται
Dual ἐξακοντίζησθον ἐξακοντίζησθον
Plural ἐξακοντιζώμεθα ἐξακοντίζησθε ἐξακοντίζωνται
OptativeSingular ἐξακοντιζοίμην ἐξακοντίζοιο ἐξακοντίζοιτο
Dual ἐξακοντίζοισθον ἐξακοντιζοίσθην
Plural ἐξακοντιζοίμεθα ἐξακοντίζοισθε ἐξακοντίζοιντο
ImperativeSingular ἐξακοντίζου ἐξακοντιζέσθω
Dual ἐξακοντίζεσθον ἐξακοντιζέσθων
Plural ἐξακοντίζεσθε ἐξακοντιζέσθων, ἐξακοντιζέσθωσαν
Infinitive ἐξακοντίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξακοντιζομενος ἐξακοντιζομενου ἐξακοντιζομενη ἐξακοντιζομενης ἐξακοντιζομενον ἐξακοντιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξακοντίω ἐξακοντίεις ἐξακοντίει
Dual ἐξακοντίειτον ἐξακοντίειτον
Plural ἐξακοντίουμεν ἐξακοντίειτε ἐξακοντίουσιν*
OptativeSingular ἐξακοντίοιμι ἐξακοντίοις ἐξακοντίοι
Dual ἐξακοντίοιτον ἐξακοντιοίτην
Plural ἐξακοντίοιμεν ἐξακοντίοιτε ἐξακοντίοιεν
Infinitive ἐξακοντίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξακοντιων ἐξακοντιουντος ἐξακοντιουσα ἐξακοντιουσης ἐξακοντιουν ἐξακοντιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξακοντίουμαι ἐξακοντίει, ἐξακοντίῃ ἐξακοντίειται
Dual ἐξακοντίεισθον ἐξακοντίεισθον
Plural ἐξακοντιοῦμεθα ἐξακοντίεισθε ἐξακοντίουνται
OptativeSingular ἐξακοντιοίμην ἐξακοντίοιο ἐξακοντίοιτο
Dual ἐξακοντίοισθον ἐξακοντιοίσθην
Plural ἐξακοντιοίμεθα ἐξακοντίοισθε ἐξακοντίοιντο
Infinitive ἐξακοντίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξακοντιουμενος ἐξακοντιουμενου ἐξακοντιουμενη ἐξακοντιουμενης ἐξακοντιουμενον ἐξακοντιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοσαύτην ἐξακοντίζει πνοήν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 17 3:2)

Synonyms

  1. to dart or hurl forth

  2. to proclaim loudly

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION