Sense

1. hard to take in hand or manage, annoying, vexatious, discomfortable, difficulties
2. contradictory, captious
3. ill tempered, unfriendly, hateful, fastidious
4. to be annoyed

Examples

• χαλεπὴ δὲ καὶ τοῖς ὅλοις ἦν καὶ δυσχερὴς ἡ ἐπίτασις τῆς κακίας. (Septuagint, Liber Maccabees II 6:3)
• ὅπως ἐάν τι παράδοξον ἀποβαίνῃ ἢ καὶ προσαγγελθῇ τι δυσχερές, εἰδότες οἱ κατὰ τὴν χώραν ᾧ καταλέλειπται τὰ πράγματα, μὴ ἐπιταράσσωνται. (Septuagint, Liber Maccabees II 9:24)
• ἐπειδὰν τοίνυν ὑπὸ τούτων ἁπάντων συμμαχούμενοι προσπέσωσι, κατὰ κράτος αἱροῦσιν, οἶμαι, καὶ οὐδὲ δυσχερὴς ἡ νίκη γένοιτ ἂν μηδενὸς ἀντιπαραταττομένου μηδὲ ἀμυνομένου τὰς προσβολάς, ἀλλὰ τοῦ μὲν ἀκούοντος ἑκόντος ἑαυτὸν ἐνδιδόντος, τοῦ διαβαλλομένου δὲ τὴν ἐπιβουλὴν ἀγνοοῦντος: (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 22:1)
• εἰ γὰρ ἔστι Λοξίας, Ἑλένης γαμεῖ με δυσχερέστερον γάμον ὁ τῶν Ἀχαιῶν κλεινὸς Ἀγαμέμνων ἄναξ. (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic 1:9)
• ἀλλ οὐκ ἐμὲ ταῦτα ἐφόβησεν οὐδὲ τὸ δυσχερὲς τῆς πράξεως λογισάμενος ἀπώκνησα οὐδὲ πρὸς τὸν κίνδυνον ἀπεδειλίασα, μόνος δέ, μόνος πρὸς οὕτως ἰσχυρὰν καὶ πολλὴν τυραννίδα, μᾶλλον δὲ οὐ μόνος, ἀλλὰ μετὰ τοῦ ξίφους ἀνῄειν τοῦ συμμεμαχημένου καὶ τὸ μέρος συντετυραννοκτονηκότος, πρὸ ὀφθαλμῶν μὲν τὴν τελευτὴν ἔχων, ἀλλαξόμενος δὲ ὅμως τὴν κοινὴν ἐλευθερίαν τῆς σφαγῆς τῆς ἐμῆς. (Lucian, Tyrannicida, (no name) 7:1)
• καὶ δυσχερὴς λάγυνος οὗτος πλησίον ὄξους. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 100 1:6)
• ἔστι δ ὁ ὑπερβάλλων ἐπὶ τῷ μὴ λυπεῖσθαι μηδ ἐπὶ τοῖς ἀναξίοις εὖ πράττουσιν, ἀλλ εὐχερὴς ὥσπερ οἱ γαστρίμαργοι πρὸς τροφήν, ὃ δὲ δυσχερὴς κατὰ τὸν φθόνον ἐστίν. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 65:1)
• Ἔστιν ἡ δυσχέρεια ἀθεραπευσία σώματος λύπης παρασκευαστική, ὁ δὲ δυσχερὴς τοιοῦτός τις, οἱο῀ς λέπραν ἔχων καὶ ἀλφὸν καὶ τοὺς ὄνυχας μεγάλους περιπατεῖν καὶ φῆσαι ταῦτα εἶναι αὑτῷ συγγενικὰ ἀρρωστήματα: (Theophrastus, Characters, 1:1)

Similar forms

• δυσχερὲς (89)
• δυσχερῆ (88)
• δυσχερῶς (63)
• δυσχερές (43)
• δυσχεραίνων (38)
• δυσχέρειαν (33)
• δυσχερῶν (29)
• δυσχερείας (26)
• δυσχεράνας (25)
• δυσχεραίνει (19)
• δυσχεροῦς (19)
• δυσχερεῖς (14)
• δυσχερὴς (11)
• δυσχέρεια (8)
• δυσχερᾶναι (6)
• δυσχερανεῖ (6)
• δυσχερής (6)
• δυσχερεῖ (4)
• δυσχερείᾳ (3)
• δυσχερέσι (3)
• δυσχεραίνω (3)
• δυσχερανεῖς (3)
• δυσχεράνητε (2)
• δυσχεραῖνον (2)
• δυσχερανεῖν (2)
• δυσχέρειαι (2)
• δυσχερέσιν (2)
• δυσχεραίνοι (2)
• δυσχεράνῃ (1)
• δυσχέρειάν (1)
• δυσχεράναντ (1)
• δυσχερέα (1)
• δυσχερέσταθ (1)
• δυσχεραίνῃ (1)
• δυσχεράνασά? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.