Plutarch, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 1 2:

"ἐν λόγοισ καὶ θυμελικὸν καὶ βάναυσον ὥσ ἐστιν Ἀριστοφάνει, Μενάνδρῳ δ’ οὐδαμῶσ. καὶ γὰρ ὁ μὲν ἀπαίδευτοσ καὶ ἰδιώτησ, οἷσ ἐκεῖνοσ λέγει, ἁλίσκεται ὁ δὲ πεπαιδευμένοσ δυσχερανεῖ· "λέγω δὲ τὰ ἀντίθετα καὶ ὁμοιόπτωτα καὶ παρωνυμίασ. "τούτοισ γὰρ ὁ μὲν μετὰ τοῦ προσήκοντοσ λόγου καὶ ὀλιγάκισ χρῆται ἐπιμελείασ αὐτὰ ἀξιῶν, ὁ δὲ καὶ πολλάκισ καὶ οὐκ εὐκαίρωσ καὶ ψυχρῶσ·