Sense

1. to shake violently, to wag, to keep wagging
2. to confound, throw into confusion
3. to extort money from

Examples

• οἱο͂ν οὖν ὑπερσκελὲσ ἢ καί τινα ἑτέραν ὑπέρεξιν ἄμετρον ἑαυτῷ τι σῶμα ὂν ἅμα μὲν αἰσχρόν, ἅμα δ’ ἐν τῇ κοινωνίᾳ τῶν πόνων πολλοὺσ μὲν κόπουσ, πολλὰ δὲ σπάσματα καὶ διὰ τὴν παραφορότητα πτώματα παρέχον μυρίων κακῶν αἴτιον ἑαυτῷ, ταὐτὸν δὴ διανοητέον καὶ περὶ τοῦ συναμφοτέρου, ζῷον ὃ καλοῦμεν, ὡσ ὅταν τε ἐν αὐτῷ ψυχὴ κρείττων οὖσα σώματοσ περιθύμωσ ἴσχῃ, διασείουσα πᾶν αὐτὸ ἔνδοθεν νόσων ἐμπίμπλησι, καὶ ὅταν εἴσ τινασ μαθήσεισ καὶ ζητήσεισ συντόνωσ ἰῄ, κατατήκει, διδαχάσ τ’ αὖ καὶ μάχασ ἐν λόγοισ ποιουμένη δημοσίᾳ καὶ ἰδίᾳ δι’ ἐρίδων καὶ φιλονικίασ γιγνομένων διάπυρον αὐτὸ ποιοῦσα σαλεύει, καὶ ῥεύματα ἐπάγουσα, τῶν λεγομένων ἰατρῶν ἀπατῶσα τοὺσ πλείστουσ, τἀναίται αἰτιᾶσθαι ποιεῖ· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 462:1)

Similar forms

• διασείσας (4)
• διασεῖσαι (3)
• διασείουσι (2)
• διασείων (2)
• διασέσωκε (2)
• διασείστους (1)
• διασείουσα (1)
• διασείσῃ (1)
• διασεσωκώς (1)
• διασείσασα (1)
• διασέσυρκε (1)
• διασεῖσθαι (1)
• διασέσωται (1)
• διασείοντος (1)
• διασείσεταί (1)
• διασέσωκεν (1)
• διασείουσαι (1)
• διασείσητε (1)
• διασεσωκὼς (1)
• διασείειν (1)
• διασείσειν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.