Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαρμόζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαρμόζω διαρμόσω

Structure: δι (Prefix) + ἁρμόζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to distribute in various places, dispose

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρμόζω διαρμόζεις διαρμόζει
Dual διαρμόζετον διαρμόζετον
Plural διαρμόζομεν διαρμόζετε διαρμόζουσιν*
SubjunctiveSingular διαρμόζω διαρμόζῃς διαρμόζῃ
Dual διαρμόζητον διαρμόζητον
Plural διαρμόζωμεν διαρμόζητε διαρμόζωσιν*
OptativeSingular διαρμόζοιμι διαρμόζοις διαρμόζοι
Dual διαρμόζοιτον διαρμοζοίτην
Plural διαρμόζοιμεν διαρμόζοιτε διαρμόζοιεν
ImperativeSingular διάρμοζε διαρμοζέτω
Dual διαρμόζετον διαρμοζέτων
Plural διαρμόζετε διαρμοζόντων, διαρμοζέτωσαν
Infinitive διαρμόζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρμοζων διαρμοζοντος διαρμοζουσα διαρμοζουσης διαρμοζον διαρμοζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρμόζομαι διαρμόζει, διαρμόζῃ διαρμόζεται
Dual διαρμόζεσθον διαρμόζεσθον
Plural διαρμοζόμεθα διαρμόζεσθε διαρμόζονται
SubjunctiveSingular διαρμόζωμαι διαρμόζῃ διαρμόζηται
Dual διαρμόζησθον διαρμόζησθον
Plural διαρμοζώμεθα διαρμόζησθε διαρμόζωνται
OptativeSingular διαρμοζοίμην διαρμόζοιο διαρμόζοιτο
Dual διαρμόζοισθον διαρμοζοίσθην
Plural διαρμοζοίμεθα διαρμόζοισθε διαρμόζοιντο
ImperativeSingular διαρμόζου διαρμοζέσθω
Dual διαρμόζεσθον διαρμοζέσθων
Plural διαρμόζεσθε διαρμοζέσθων, διαρμοζέσθωσαν
Infinitive διαρμόζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρμοζομενος διαρμοζομενου διαρμοζομενη διαρμοζομενης διαρμοζομενον διαρμοζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρμόσω διαρμόσεις διαρμόσει
Dual διαρμόσετον διαρμόσετον
Plural διαρμόσομεν διαρμόσετε διαρμόσουσιν*
OptativeSingular διαρμόσοιμι διαρμόσοις διαρμόσοι
Dual διαρμόσοιτον διαρμοσοίτην
Plural διαρμόσοιμεν διαρμόσοιτε διαρμόσοιεν
Infinitive διαρμόσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρμοσων διαρμοσοντος διαρμοσουσα διαρμοσουσης διαρμοσον διαρμοσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρμόσομαι διαρμόσει, διαρμόσῃ διαρμόσεται
Dual διαρμόσεσθον διαρμόσεσθον
Plural διαρμοσόμεθα διαρμόσεσθε διαρμόσονται
OptativeSingular διαρμοσοίμην διαρμόσοιο διαρμόσοιτο
Dual διαρμόσοισθον διαρμοσοίσθην
Plural διαρμοσοίμεθα διαρμόσοισθε διαρμόσοιντο
Infinitive διαρμόσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρμοσομενος διαρμοσομενου διαρμοσομενη διαρμοσομενης διαρμοσομενον διαρμοσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῆρμοζον διῆρμοζες διῆρμοζεν*
Dual διήρμοζετον διηρμο͂ζετην
Plural διήρμοζομεν διήρμοζετε διῆρμοζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηρμο͂ζομην διήρμοζου διήρμοζετο
Dual διήρμοζεσθον διηρμο͂ζεσθην
Plural διηρμο͂ζομεθα διήρμοζεσθε διήρμοζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION