Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαθρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαθρέω διαθρήσω

Structure: δι (Prefix) + ἀθρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to look closely into, examine closely

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διάθρω διάθρεις διάθρει
Dual διάθρειτον διάθρειτον
Plural διάθρουμεν διάθρειτε διάθρουσιν*
SubjunctiveSingular διάθρω διάθρῃς διάθρῃ
Dual διάθρητον διάθρητον
Plural διάθρωμεν διάθρητε διάθρωσιν*
OptativeSingular διάθροιμι διάθροις διάθροι
Dual διάθροιτον διαθροίτην
Plural διάθροιμεν διάθροιτε διάθροιεν
ImperativeSingular διᾶθρει διαθρεῖτω
Dual διάθρειτον διαθρεῖτων
Plural διάθρειτε διαθροῦντων, διαθρεῖτωσαν
Infinitive διάθρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαθρων διαθρουντος διαθρουσα διαθρουσης διαθρουν διαθρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διάθρουμαι διάθρει, διάθρῃ διάθρειται
Dual διάθρεισθον διάθρεισθον
Plural διαθροῦμεθα διάθρεισθε διάθρουνται
SubjunctiveSingular διάθρωμαι διάθρῃ διάθρηται
Dual διάθρησθον διάθρησθον
Plural διαθρώμεθα διάθρησθε διάθρωνται
OptativeSingular διαθροίμην διάθροιο διάθροιτο
Dual διάθροισθον διαθροίσθην
Plural διαθροίμεθα διάθροισθε διάθροιντο
ImperativeSingular διάθρου διαθρεῖσθω
Dual διάθρεισθον διαθρεῖσθων
Plural διάθρεισθε διαθρεῖσθων, διαθρεῖσθωσαν
Infinitive διάθρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαθρουμενος διαθρουμενου διαθρουμενη διαθρουμενης διαθρουμενον διαθρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαθρήσω διαθρήσεις διαθρήσει
Dual διαθρήσετον διαθρήσετον
Plural διαθρήσομεν διαθρήσετε διαθρήσουσιν*
OptativeSingular διαθρήσοιμι διαθρήσοις διαθρήσοι
Dual διαθρήσοιτον διαθρησοίτην
Plural διαθρήσοιμεν διαθρήσοιτε διαθρήσοιεν
Infinitive διαθρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαθρησων διαθρησοντος διαθρησουσα διαθρησουσης διαθρησον διαθρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαθρήσομαι διαθρήσει, διαθρήσῃ διαθρήσεται
Dual διαθρήσεσθον διαθρήσεσθον
Plural διαθρησόμεθα διαθρήσεσθε διαθρήσονται
OptativeSingular διαθρησοίμην διαθρήσοιο διαθρήσοιτο
Dual διαθρήσοισθον διαθρησοίσθην
Plural διαθρησοίμεθα διαθρήσοισθε διαθρήσοιντο
Infinitive διαθρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαθρησομενος διαθρησομενου διαθρησομενη διαθρησομενης διαθρησομενον διαθρησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῆθρουν διῆθρεις διῆθρειν*
Dual διήθρειτον διηθρεῖτην
Plural διήθρουμεν διήθρειτε διῆθρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηθροῦμην διήθρου διήθρειτο
Dual διήθρεισθον διηθρεῖσθην
Plural διηθροῦμεθα διήθρεισθε διήθρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • φρόντιζε δὴ καὶ διάθρει πάντα τρόπον τε σαυτὸν στρόβει πυκνώσασ. (Aristophanes, Clouds, Lyric-Scene, strophe1)
  • "Τοῖσ μὴ δυναμένοισ, ὦ Ἡρόδοτε, ἕκαστα τῶν περὶ φύσεωσ ἀναγεγραμμένων ἡμῖν ἐξακριβοῦν μηδὲ τὰσ μείζουσ τῶν συντεταγμένων βίβλουσ διαθρεῖν ἐπιτομὴν τῆσ ὅλησ πραγματείασ εἰσ τὸ κατασχεῖν τῶν ὁλοσχερωτάτων γε δοξῶν τὴν μνήμην ἱκανῶσ αὐτὸσ παρεσκεύασα, ἵνα παρ’ ἑκάστουσ τῶν καιρῶν ἐν τοῖσ κυριωτάτοισ βοηθεῖν αὑτοῖσ δύνωνται, καθ’ ὅσον ἂν ἐφάπτωνται τῆσ περὶ φύσεωσ θεωρίασ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 35:1)

Synonyms

  1. to look closely into

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION