Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπολεμέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαπολεμέω διαπολεμήσω

Structure: δια (Prefix) + πολεμέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to carry the war through, end the war, to fight it out, will be at an end
  2. to carry on the war, continue it
  3. to spend some time at war

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπολεμῶ διαπολεμεῖς διαπολεμεῖ
Dual διαπολεμεῖτον διαπολεμεῖτον
Plural διαπολεμοῦμεν διαπολεμεῖτε διαπολεμοῦσιν*
SubjunctiveSingular διαπολεμῶ διαπολεμῇς διαπολεμῇ
Dual διαπολεμῆτον διαπολεμῆτον
Plural διαπολεμῶμεν διαπολεμῆτε διαπολεμῶσιν*
OptativeSingular διαπολεμοῖμι διαπολεμοῖς διαπολεμοῖ
Dual διαπολεμοῖτον διαπολεμοίτην
Plural διαπολεμοῖμεν διαπολεμοῖτε διαπολεμοῖεν
ImperativeSingular διαπολέμει διαπολεμείτω
Dual διαπολεμεῖτον διαπολεμείτων
Plural διαπολεμεῖτε διαπολεμούντων, διαπολεμείτωσαν
Infinitive διαπολεμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπολεμων διαπολεμουντος διαπολεμουσα διαπολεμουσης διαπολεμουν διαπολεμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπολεμοῦμαι διαπολεμεῖ, διαπολεμῇ διαπολεμεῖται
Dual διαπολεμεῖσθον διαπολεμεῖσθον
Plural διαπολεμούμεθα διαπολεμεῖσθε διαπολεμοῦνται
SubjunctiveSingular διαπολεμῶμαι διαπολεμῇ διαπολεμῆται
Dual διαπολεμῆσθον διαπολεμῆσθον
Plural διαπολεμώμεθα διαπολεμῆσθε διαπολεμῶνται
OptativeSingular διαπολεμοίμην διαπολεμοῖο διαπολεμοῖτο
Dual διαπολεμοῖσθον διαπολεμοίσθην
Plural διαπολεμοίμεθα διαπολεμοῖσθε διαπολεμοῖντο
ImperativeSingular διαπολεμοῦ διαπολεμείσθω
Dual διαπολεμεῖσθον διαπολεμείσθων
Plural διαπολεμεῖσθε διαπολεμείσθων, διαπολεμείσθωσαν
Infinitive διαπολεμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπολεμουμενος διαπολεμουμενου διαπολεμουμενη διαπολεμουμενης διαπολεμουμενον διαπολεμουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπολεμήσω διαπολεμήσεις διαπολεμήσει
Dual διαπολεμήσετον διαπολεμήσετον
Plural διαπολεμήσομεν διαπολεμήσετε διαπολεμήσουσιν*
OptativeSingular διαπολεμήσοιμι διαπολεμήσοις διαπολεμήσοι
Dual διαπολεμήσοιτον διαπολεμησοίτην
Plural διαπολεμήσοιμεν διαπολεμήσοιτε διαπολεμήσοιεν
Infinitive διαπολεμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπολεμησων διαπολεμησοντος διαπολεμησουσα διαπολεμησουσης διαπολεμησον διαπολεμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπολεμήσομαι διαπολεμήσει, διαπολεμήσῃ διαπολεμήσεται
Dual διαπολεμήσεσθον διαπολεμήσεσθον
Plural διαπολεμησόμεθα διαπολεμήσεσθε διαπολεμήσονται
OptativeSingular διαπολεμησοίμην διαπολεμήσοιο διαπολεμήσοιτο
Dual διαπολεμήσοισθον διαπολεμησοίσθην
Plural διαπολεμησοίμεθα διαπολεμήσοισθε διαπολεμήσοιντο
Infinitive διαπολεμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπολεμησομενος διαπολεμησομενου διαπολεμησομενη διαπολεμησομενης διαπολεμησομενον διαπολεμησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπολέμουν διεπολέμεις διεπολέμειν*
Dual διεπολεμεῖτον διεπολεμείτην
Plural διεπολεμοῦμεν διεπολεμεῖτε διεπολέμουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπολεμούμην διεπολεμοῦ διεπολεμεῖτο
Dual διεπολεμεῖσθον διεπολεμείσθην
Plural διεπολεμούμεθα διεπολεμεῖσθε διεπολεμοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • βουλευομένου δ’ αὐτοῦ χωρίον τι τῆσ Σικυωνίασ καταλαβεῖν, ὅθεν ὡρμημένοσ διαπολεμήσει πρὸσ τὸν τύραννον, ἧκεν εἰσ Ἄργοσ ἀνὴρ Σικυώνιοσ ἐκ τῆσ εἱρκτῆσ ἀποδεδρακώσ· (Plutarch, Aratus, chapter 5 3:1)

Synonyms

  1. to carry on the war

  2. to spend some time at war

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION