Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπάσσω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαπάσσω διαπάσω διέπασα

Structure: δια (Prefix) + πάσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to sprinkle, to sprinkle some

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπάσσω διαπάσσεις διαπάσσει
Dual διαπάσσετον διαπάσσετον
Plural διαπάσσομεν διαπάσσετε διαπάσσουσιν*
SubjunctiveSingular διαπάσσω διαπάσσῃς διαπάσσῃ
Dual διαπάσσητον διαπάσσητον
Plural διαπάσσωμεν διαπάσσητε διαπάσσωσιν*
OptativeSingular διαπάσσοιμι διαπάσσοις διαπάσσοι
Dual διαπάσσοιτον διαπασσοίτην
Plural διαπάσσοιμεν διαπάσσοιτε διαπάσσοιεν
ImperativeSingular διαπάσσε διαπασσέτω
Dual διαπάσσετον διαπασσέτων
Plural διαπάσσετε διαπασσόντων, διαπασσέτωσαν
Infinitive διαπάσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπασσων διαπασσοντος διαπασσουσα διαπασσουσης διαπασσον διαπασσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπάσσομαι διαπάσσει, διαπάσσῃ διαπάσσεται
Dual διαπάσσεσθον διαπάσσεσθον
Plural διαπασσόμεθα διαπάσσεσθε διαπάσσονται
SubjunctiveSingular διαπάσσωμαι διαπάσσῃ διαπάσσηται
Dual διαπάσσησθον διαπάσσησθον
Plural διαπασσώμεθα διαπάσσησθε διαπάσσωνται
OptativeSingular διαπασσοίμην διαπάσσοιο διαπάσσοιτο
Dual διαπάσσοισθον διαπασσοίσθην
Plural διαπασσοίμεθα διαπάσσοισθε διαπάσσοιντο
ImperativeSingular διαπάσσου διαπασσέσθω
Dual διαπάσσεσθον διαπασσέσθων
Plural διαπάσσεσθε διαπασσέσθων, διαπασσέσθωσαν
Infinitive διαπάσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπασσομενος διαπασσομενου διαπασσομενη διαπασσομενης διαπασσομενον διαπασσομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέπασα διέπασας διέπασεν*
Dual διεπάσατον διεπασάτην
Plural διεπάσαμεν διεπάσατε διέπασαν
SubjunctiveSingular διαπάσω διαπάσῃς διαπάσῃ
Dual διαπάσητον διαπάσητον
Plural διαπάσωμεν διαπάσητε διαπάσωσιν*
OptativeSingular διαπάσαιμι διαπάσαις διαπάσαι
Dual διαπάσαιτον διαπασαίτην
Plural διαπάσαιμεν διαπάσαιτε διαπάσαιεν
ImperativeSingular διαπάσον διαπασάτω
Dual διαπάσατον διαπασάτων
Plural διαπάσατε διαπασάντων
Infinitive διαπάσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπασᾱς διαπασαντος διαπασᾱσα διαπασᾱσης διαπασαν διαπασαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπασάμην διεπάσω διεπάσατο
Dual διεπάσασθον διεπασάσθην
Plural διεπασάμεθα διεπάσασθε διεπάσαντο
SubjunctiveSingular διαπάσωμαι διαπάσῃ διαπάσηται
Dual διαπάσησθον διαπάσησθον
Plural διαπασώμεθα διαπάσησθε διαπάσωνται
OptativeSingular διαπασαίμην διαπάσαιο διαπάσαιτο
Dual διαπάσαισθον διαπασαίσθην
Plural διαπασαίμεθα διαπάσαισθε διαπάσαιντο
ImperativeSingular διαπάσαι διαπασάσθω
Dual διαπάσασθον διαπασάσθων
Plural διαπάσασθε διαπασάσθων
Infinitive διαπάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπασαμενος διαπασαμενου διαπασαμενη διαπασαμενης διαπασαμενον διαπασαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐσπεσὼν δὲ ἐσ σωρὸν ψήγματοσ πρῶτα μὲν παρέσαξε παρὰ τὰσ κνήμασ τοῦ χρυσοῦ ὅσον ἐχώρεον οἱ κόθορνοι, μετὰ δὲ τὸν κόλπον πάντα πλησάμενοσ τοῦ χρυσοῦ καὶ ἐσ τὰσ τρίχασ τῆσ κεφαλῆσ διαπάσασ τοῦ ψήγματοσ καὶ ἄλλο λαβὼν ἐσ τὸ στόμα, ἐξήιε ἐκ τοῦ θησαυροῦ ἕλκων μὲν μόγισ τοὺσ κοθόρνουσ, παντὶ δὲ τεῷ οἰκὼσ μᾶλλον ἢ ἀνθρώπῳ· (Herodotus, The Histories, book 6, chapter 125 5:1)

Synonyms

  1. to sprinkle

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION