Ancient Greek-English Dictionary Language

διακλάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διακλάω διακλάσω

Structure: δια (Prefix) + κλά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to break in twain
  2. enervated

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακλῶ διακλᾷς διακλᾷ
Dual διακλᾶτον διακλᾶτον
Plural διακλῶμεν διακλᾶτε διακλῶσιν*
SubjunctiveSingular διακλῶ διακλῇς διακλῇ
Dual διακλῆτον διακλῆτον
Plural διακλῶμεν διακλῆτε διακλῶσιν*
OptativeSingular διακλῷμι διακλῷς διακλῷ
Dual διακλῷτον διακλῴτην
Plural διακλῷμεν διακλῷτε διακλῷεν
ImperativeSingular διακλᾶ διακλᾱ́τω
Dual διακλᾶτον διακλᾱ́των
Plural διακλᾶτε διακλώντων, διακλᾱ́τωσαν
Infinitive διακλᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακλων διακλωντος διακλωσα διακλωσης διακλων διακλωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακλῶμαι διακλᾷ διακλᾶται
Dual διακλᾶσθον διακλᾶσθον
Plural διακλώμεθα διακλᾶσθε διακλῶνται
SubjunctiveSingular διακλῶμαι διακλῇ διακλῆται
Dual διακλῆσθον διακλῆσθον
Plural διακλώμεθα διακλῆσθε διακλῶνται
OptativeSingular διακλῴμην διακλῷο διακλῷτο
Dual διακλῷσθον διακλῴσθην
Plural διακλῴμεθα διακλῷσθε διακλῷντο
ImperativeSingular διακλῶ διακλᾱ́σθω
Dual διακλᾶσθον διακλᾱ́σθων
Plural διακλᾶσθε διακλᾱ́σθων, διακλᾱ́σθωσαν
Infinitive διακλᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακλωμενος διακλωμενου διακλωμενη διακλωμενης διακλωμενον διακλωμενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὃσ καὶ τοῖσ βέλεσι κατηρᾶτο καὶ ἠπείλει διακλάσειν αὐτὰ καὶ κατακαύσειν, ὡσ φοβουμένων αὐτὸν τῶν βελῶν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 25:3)

Synonyms

  1. to break in twain

  2. enervated

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION